Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

килет (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ялти пурнӑҫ лайӑхланасса шанас килет.

Хочется верить, что жизнь в деревне улучшится.

«Шкулта вӗреннӗ чухнех унӑн лидер паллисем пурччӗ» // Лариса Петрова. Хыпар, 2020.02.07, 13–14№№

Революци влаҫӗ килет те ак, ун чух тӗрӗслӗх кам енче пулнине хӑвӑрах ӑнланса илӗр.

Заступит революционная власть, и вы поймете, на чьей стороне была правда.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӑх эшкерӗ ҫывӑхах кӗпӗрленсе килет.

Толпа придвигается вплотную.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуринчен малта, ҫарран, хура пуставран ҫӗлетнӗ шалпар галифепе, сӑран пиншакне йӳле ярса, Подтелков утса килет.

Впереди шел Подтелков, босой, в широких галифе черного сукна и распахнутой кожаной куртке.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кам килет? — янӑравсӑррӑн ыйтрӗ хуралти казаксенчен пӗри.

— Кто идет? — негромко спросил один из караульных.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тула тухас килет, кирлипе тухмалла!..

До ветру хочу, по нужде надо сходить!..

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун хыҫӗнче, сарлака шурӑ ялавӑн тикӗс мар саваласа якатнӑ аврине кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса, юлан утлӑ казак уттарса килет.

А за ним ехал верховой казак, прижимая к груди небрежно выструганное древко просторного белого флага.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Такамран илтнӗ-и вӑл е хут илнӗ ҫавӑн пекки, — Подтелкин калмӑксене ертсе килет, казаксене пӗр ҫын юлмиччен тура-тура тӑкаҫҫӗ тесе пӗлтерчӗ.

Слухом пользовался, не то бумагу казенную получил, что идет Подтелкин с калмыками, режут вчистую всех.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

 — Пурӑнас килет!

— Жить хочется!

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Наголин вулӑсӗ урлӑ Подтелков Хӗрлӗ гвардипе килет.

Через Наголинскую волость идет Подтелков с красногвардией.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шурӑмпуҫ хӗрелсе килет.

Заря чуть занималась.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫеҫен хирте, хутортан пӗр ҫукрамра пулӗ, аслӑ ҫул тӑрӑх колоннӑсем тӑсӑлса шӑваҫҫӗ; ҫил унтан уҫӑмсӑр шӑв-шавсене, лашасем кӗҫеннӗ, кустӑрмасем лӑчӑртатнӑ сасӑсене хӑваласа килет.

В степи, в версте расстояния от хутора, тянулась по шляху колонна; до дворов доплескивало ветром невнятный гул голосов, конское ржанье, перегуд колес.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ман сана пӗтӗм чун хавалӗпе савса ачашлас килет! —

Я хочу тебя любить со всей силой! —

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кашниннех чечеклӗ садра ярӑнса утса ҫӳрес килет, анчах — мур илсе кайман! — ҫав чечексемпе йывӑҫсене лартас умӗн ҫӳп-ҫапне те тасатмалла-ҫке-ха!

Всем хочется ходить в цветущем саду, но ведь — черт их побери! — прежде, чем садить цветики и деревца, надо грязь счистить!

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утсем тулхӑрни, баркӑсем хӗнтӗртетни илтӗнет, ҫав енченех лаша тарӗн шӑрши хумлӑн-хумлӑн вӑркӑшса килет.

Пофыркивали лошади, громыхали барки, даже запах конского пота доносило оттуда.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каҫ тӗттӗмленсе килет.

Накапливались сумерки.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Аннепе иккӗш апат пӗҫереҫҫӗ, хӑех килет ав.

— Стряпает с маманей, зараз придет.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Персе янӑ хыҫҫӑн пӗр ӑстрӑм — виле ҫинчи пек шӑп, унтан таҫтан лерен снаряд ахлатса ҫурӑлни урӑм-сурӑммӑн кӗмсӗртетсе килет.

Секунда напряженной тишины, подчеркнутой ружейными залпами, — и далекий звучный «ох» разрыва.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тул ҫутӑлас умӗн ҫеҫ сотньӑсене пӗр ҫӗре пухса контрнаступление кӗртсе яма тӳр килет.

Лишь с рассветом удалось собрать сотни и кинуть их в контрнаступление.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗтӗм таврари кӳмерккесене, йӗрсене, тӗссемпе хушӑсене шӗветсе ирӗлтерекен каҫ хупланса килет: лӑп та шай ҫак вӑхӑтра ӗнтӗ кун ҫути ҫӗрлехи кӑвак сӗмлӗхпе чӑлханса арпашать те, куҫа курӑнакан япаласем пурте юмахри пек асамлӑн мӗлтлетсе чӗтренме тытӑнаҫҫӗ; тавралӑхри шӑршӑсем те ҫак сехетре, ирӗлсе кайса; хӑйсене евӗр хӗрхӳленнӗн туйӑнса тӑраҫҫӗ.

Был тот предночной час, когда стираются очертания, линии, краски, расстояние; когда еще дневной свет путается, неразрывно сцепившись, с ночным, и все кажется нереальным, сказочным, зыбким; и даже запахи в этот час, утрачивая резкость, имеют свои особые, затушеванные оттенки.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней