Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шухӑшпа (тĕпĕ: шухӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кача-кана пусма пӗрре мар сӗннӗ пулсан та, хуҫисем ку шухӑшпа килӗшмен, мӗншӗн тесен чӑрсӑрскер сӗтне нумай панӑ.

Несмотря на неоднократные просьбы сельчан, хозяева козы не соглашались ее заколоть, потому что она давала много молока.

Каскӑн качака // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 31,33,35 с.

Маруся ҫине ирсӗр шухӑшпа пӑхса тӑракан Мауэр та юрланине итлесе пӑхас тенӗ пек курӑнчӗ.

И в глазах Мауэра, плотоядно разглядывавшего поднимавшуюся Марусю, мелькнуло тоже что-то похожее на интерес.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ридлер аллине илчӗ, карӑнчӗ, унтан: пурпӗрех хӑтӑлаймӑн тенӗ шухӑшпа: — Эпӗ сире шухӑшласа пӑхма ирӗк паратӑп, — терӗ те тарӑн анасласа кабинетран тухрӗ.

Ридлер убрал руку, сладко потянулся и, чтобы сильнее подчеркнуть этим безвыходность ее положения, сказал лениво, в протяжном зевке: — Я оставляю вас для размышлений, — и вышел из кабинета.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫак шухӑшпа ытти юлташсем те килӗшеҫҫӗ.

Это предложение горячо поддерживается и другими товарищами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Василиса Прокофьевна ҫак шухӑшпа килнӗ те сӑрт ҫине.

Вот зачем появилась Василиса Волгина на этом пригорке.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пиччӗшӗ ҫак шухӑшпа килӗшрӗ.

На это брат согласился.

Шӑши ҫури тинӗс тӑрӑх ҫӳреме пуҫлани // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ларнӑ та ларатӑп шухӑшпа тулса йывӑрланнӑ пуҫа ҫӗклейми.

Сел и сижу, думаю, а голова такая тяжёлая от разных мыслей.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Анчах ку шухӑшпа нимӗн те тухмарӗ.

Но расчеты его не оправдались.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн шухӑшпа пурӑнаҫҫӗ-ши ҫав ҫамрӑк казаксем?

И чего они думают, эти молодые казаки?

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Колхоз платникӗсемпе канашланӑ хыҫҫӑн, вӑл тепӗр шухӑшпа килӗшнӗ, пӗтӗм ҫурта та ҫӗклеме пулать иккен.

Помоги переводом

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫыннӑн кунта тӗрлӗ шухӑшпа пуҫ ҫаврӑнать, эсӗ тата хӑвӑн ухмахла ыйтӑвусемпех тинкене кӑларатӑн!

У человека голова болит от заботы, а он со своими дурацкими вопросами!

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ларин вилнӗ хыҫҫӑн Сергей ҫак калаҫу патне шухӑшпа темиҫе хут та ҫаврӑна-ҫаврӑна килчӗ.

После смерти Ларина Сергей несколько раз возвращался мысленно к тому разговору.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Харьковра тунӑ операци хыҫҫӑн пуринчен ытла сылтӑм алӑри шухӑшпа ҫуратнӑ вӑта пӳрне итлеми пулчӗ.

После харьковской операции воображаемый средний палец на правой руке заметно переставал слушаться.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Шухӑшпа вӑл протезне вакунрах хӑнӑхма пуҫларӗ.

Еще в вагоне он начал осваивать протез.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Канӑҫсӑр шухӑшпа пурӑнчӗ Сергей: протезсем тума килӗшӗ-ши завод, ҫук-ши?

Сергей мучился в догадках: согласится завод изготовить ему протезы или нет.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Груз турттараканни», — ниме тӑман шухӑшпа палӑртрӗ те Сергей, хӑй мӗншӗн тунине пӗлмесӗрех, вӗлтлетсе иртекен кустӑрмасен шутне хисеплеме пуҫларӗ.

«Грузовой», — с тупым безразличием отметил Сергей и, сам не осознавая, для чего, начал считать мелькающие мимо него колеса.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫапах та, мӗнле кӑна кӗске мар-и те ҫав каҫсем, Егорычпа Сергей темӗн ҫинчен те калаҫма, ӗмӗтленме, шухӑшпа таҫта-таҫта ҫитсе ҫаврӑнма та ӗлкӗрнӗ.

И все же, как ни коротки эти ночи, а Егорыч с Сергеем о многом успевали поговорить, помечтать, мысленно побывать в разных местах.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ну, мӗн калас, ухмах теме ухмах мар, ҫук, вӑл шухӑшпа каламастӑп.

Ну, то есть не то чтобы дурак, нет, не в том смысле говорю.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Унпа юнашар Ксения Яранцева сиввӗн пӑхса, тӳп-тӳрӗ ларать, ун шуранка питӗнче пысӑк шухӑшпа пӑшӑрхану палӑрать.

Рядом с ним сидела Ксения Яранцева — прямая, строгая, с выражением крайней озабоченности и тревоги на бледном лице.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак шухӑшпа хумханса, Константин тамбурта темиҫе утӑм турӗ, унтан, шурӑ тӳремлӗхре ҫил-тӑман епле алхаснине пӑхса, каллех кантӑк ҫумне ҫыпҫӑнчӗ.

Взволнованный этой мыслью, Константин сделал несколько шагов по тамбуру, затем снова прилип к окну, глядя, как гуляет над серой равниной метель.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней