Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫҫулӗ (тĕпĕ: куҫҫуль) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Обломов тӗттӗмре Ольга мӗнле йывӑррӑн сывланине итлерӗ, унӑн вӗри куҫҫулӗ хӑйӗн алли ҫине тумланине, вӑл унӑн аллине хыттӑн чӑмӑртанине туйрӗ.

Он слушал в темноте, как тяжело дышит она, чувствовал, как каплют ему на руку ее горячие слезы, как судорожно пожимает она ему руку.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗне пӗлтереҫҫӗ-ха ҫакӑн пек куҫҫулӗ витӗр ӳпкеленисем?

Что же значат эти слезы, упреки?

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн куҫҫулӗ типнӗ.

Глаза у ней высохли.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Куҫҫулӗ кӑларма эсир пурне те турӑр, вӗсене чарасси сирӗн ирӗкре мар…

— Вы сделали, чтоб были слезы, а остановить их не в вашей власти…

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов нихҫан та курманччӗ Ольга куҫҫульне; вӑл кӗтменччӗ ҫакна, ун куҫҫулӗ ӑна пӗҫертсе илчӗ, анчах та ӑна вӗри пулмарӗ, ӑшӑ кӑна пулчӗ.

Обломов не видал никогда слез Ольги; он не ожидал их, и они будто обожгли его, но так, что ему от того было не горячо, а тепло.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга куҫҫульне тутӑрпа шӑлса майӗпен утса пырать; анчах вӑл шӑлса ҫеҫ ӗлкӗрет, куҫҫулӗ каллех ҫӗнӗрен юха-юха анать.

Ольга шла тихо и утирала платком слезы; но едва оботрет, являются новые.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тепри: хам ҫыратӑп, куҫҫулӗ шӑпӑртатса юхать, тесе хушса хунӑ пулӗччӗ, анчах эп сирӗн умӑрта курнӑҫланмастӑп, хам хуйхӑмпа пӗркенместӗп, мӗншӗн тесен тертӗме вӑйлатасшӑн мар, пӑшӑрханӑвӑма тата хуйхӑма араслантарасшӑн мар.

Другой бы прибавил: пишу и обливаюсь слезами, но я не рисуюсь перед вами, не драпируюсь в свою печаль, потому что не хочу усиливать боль, растравлять сожаление, грусть.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпе йӗрсе ярсан, хуйхӑ чухнехи пекех, мана куҫҫулӗ ҫӑмаллатнӑ пулӗччӗ…

Если б я заплакал, мне бы так же, как в горе, от слез стало бы легко…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ун хыҫҫӑн юнашар лараканӗ анаслать, унтан тепри, хуллен, команда панӑ пекех, ҫӑварне карать; пурте анаслама ерсе каяҫҫӗ, хӑшин-пӗрин тата куҫҫулӗ те тухать.

За ним зевнет сосед, потом следующий, медленно, как будто по команде, отворяет рот, и так далее, заразительная игра воздуха в легких обойдет всех, причем иного прошибет слеза.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав телейлӗ кунсенче Илья Ильич та сахал мар ырӑ курнӑ, чипер хӗрсен ушкӑнӗнчен хӑшпӗрисем хӗрӳллӗн пӑхнине те, пысӑк телей сунса ӑшшӑн кулнине те, савса икӗ-виҫӗ хутчен чуптунине те, ҫаксенчен ытларах юлташла, куҫҫулӗ тухичченех ыраттармалла алӑ чӑмӑртанине те куркаланӑ.

В эти блаженные дни на долю Ильи Ильича тоже выпало немало мягких, бархатных, даже страстных взглядов из толпы красавиц, пропасть многообещающих улыбок, два-три непривилегированные поцелуя и еще больше дружеских рукопожатий, с болью до слез.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл хӑйне майлӑ пуранас тесен, урӑхла каласан, чӗнмесӗр выртас, тӗлӗрес, е пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрес тесен, Алексеев пӳртре пулман пекех туйӑнать: вӑл та шарламасть, тӗлӗрет е кӗнеке тытса ларать, куҫҫулӗ тухичченех анаслакаласа, картинӑсемпе тӗрлӗ япаласене пӑхкаласа ҫӳрет.

Если он хотел жить по-своему, то есть лежать молча, дремать или ходить по комнате, Алексеева как будто не было тут: он тоже молчал, дремал или смотрел в книгу, разглядывал с ленивой зевотой до слез картинки и вещицы.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Женьӑн куҫҫулӗ ҫав самантрах типрӗ.

У Жени разом высохли слезы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Амӑшне итлесе тӑнӑҫемӗн Женя куҫӗнчен куҫҫулӗ юхса анчӗ.

Женя слушала маму и из глаз у нее текли слезы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӗр ачан куҫҫулӗ юхса анса минтерӗ ҫине тумларӗ.

Слезы потекли по лицу девочки, закапали на подушку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Пӗр арӑм участок патнелле ачине йӑтса чупать, хӑйӗн куҫӗсенчен куҫҫулӗ юхать те юхать».

«Одна женщина бежит с девочкой на руках, а у самой аж слезы из глаз капают и капают».

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав вӑхӑтрах халӗ пӗтӗм Российӑра юнпа куҫҫулӗ юхать.

В то время когда Россия буквально истекает кровью и слезами!

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эй, Терентий, ӑҫталла таратӑр эсир! — хуйхӑрса пӑшӑлтатать ача, макӑрса ярасран аллисене ҫыртать, анчах йӳҫӗ куҫҫулӗ сӑмсана кӑтӑклать, пыр тулли вӗресе тӑрать.

— Ой, Терентий, куда ж вы полезли! — с отчаянием шептал мальчик, кусая руки, чтоб не заплакать, а едкие слезы щекотали нос и кипели в горле.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах тепӗр кунне каллех куҫҫулӗ шӑпӑртатать унӑн.

Но на следующий день у него опять текут слезы .

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Анчах сӑмахӗ вырӑнне аран илтӗнмелле йынӑшу сасси тухрӗ, куҫ хӗрринче куҫҫулӗ йӑлтӑртатрӗ…»

Но вместо слов вырвался чуть слышный стон, и в углу глаз сверкнули слезы…»

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӗтӗмпех хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑ, тарелкки ҫине куҫҫулӗ те тумласа анчӗ.

Она вся покраснела, и даже слезы капнули на ее тарелку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней