Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ларнине (тĕпĕ: лар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӑрт тӗпӗнчен пуҫласа ҫӑра вӗтлӗх тата йывӑҫсем ҫитӗнсе ларнине вӑл урӑх нимӗн те кураймарӗ.

Подошва возвышенности терялась в гуще деревьев.

V. «Говэн» тесе алӑ пуснӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хушӑран вӗсем кунта ҫынсем кана-кана ларнине кӑтартакан йӗрсене тупаҫҫӗ: ҫунтарса е таптаса пӗтернӗ курӑклӑ вырӑн тӗл пулать, юнпа вараланса пӗтнӗ ҫатрака купиллӗ уҫланкӑсем курӑна-курӑна каяҫҫӗ.

Время от времени попадались следы привала — выжженная земля, примятая трава, наспех сбитый из палок крест, груда окровавленных ветвей.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ваҫҫук ҫине вӑл тимлӗн пӑхса ларнине Ваҫҫук темиҫе хут та асӑрхарӗ ӗнтӗ, кулянса вӑл ҫакӑн пек шухӑшларӗ:

Васек несколько раз поймал на себе его внимательный взгляд и горько подумал:

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫавӑн пекех мышцӑсем ӗҫсӗр ларнине те килӗштермеҫҫӗ.

Помоги переводом

Ҫыннӑн 639 мышца // Сывлӑх. Сывлӑх, 2014.04.17

Тинех вӑл пӗр килхушшинче пӗр хутлӑ ҫурт ларнине курчӗ.

Наконец в одном дворе он узнал одноэтажный флигель.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Класран тухса кайнӑ чухне вӑл пӗр ретри партӑсем ытла малта ларнине асӑрхарӗ.

Уходя из класса, учитель обратил внимание, что в одном месте парты слишком выдвинуты вперед.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӗсем мӗн чулӗ ларнине эсир чухлатӑр-и?

Вы себе представляете, сколько они стоят?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эпӗ хӑҫанччен шухӑша кайса ларнине хам та пӗлместӗп.

Сколько времени я предавался размышлениям, не помню.

XVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Снеффельс вулканӗ чӑнах та сӳнсе ларнине эпир тӗрӗссипе пӗлместпӗр вӗт?

Ведь мы еще не знаем наверное, что Снайфедльс потух.

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Городцов илемлӗ хура циферблатлӑ, ылтӑн йӗплӗ алӑ сехечӗ ҫине мӑнкӑмӑллӑн пӑхса илчӗ те ытлашши нумай ларнине пӗлтерсе, ҫепӗҫҫӗн ахлатса ячӗ.

Степенно взглянув на отличные ручные часы с модным черным циферблатом и золотой стрелкой, Городцов вежливо ахнул, делая вид, что ужасно-де засиделся.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл пуҫне ҫӗклерӗ те — ун пекки пурнӑҫра тата, тен, тӗлӗкре пӗрре пулать — хӑй умӗнчех, урам урлӑ, тӑмпа сӗрсе тунӑ ҫуртӑн стени вӑраххӑн анса ларнине курчӗ.

Он поднял голову и — это бывает, наверно, раз в жизни, даже, наверно, раз во сне, — увидел, как прямо перед ним, через улицу, медленно оседает стена глинобитного дома.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫӳп-ҫап купи унта тахҫан сарай ларнине пӗлтерет.

Груда мусора обозначала место, где когда-то стоял сарай.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эпӗ хамӑн пичче пӗр чарӑнмасӑр калаҫса ларнине анчах пӑхса лартӑм.

Я заметил только, что дядюшка говорил не умолкая.

XI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫывӑхрах сӑрт ҫинче эпӗ Наци шкулӗн ҫурчӗ ларнине куртӑм; кунта, каярах хамӑр хуҫа каласа панӑ тӑрӑх, еврей, англичан, француз тата Дани чӗлхисене вӗрентнӗ; анчах эпӗ ҫак тӑватӑ чӗлхерен, намӑс пулсан та, пӗр сӑмахне те пӗлместӗп.

На ближнем холме я увидел Национальную школу, где, как я узнал позже от нашего хозяина, обучали еврейскому, английскому, французскому и датскому языкам; из всех этих четырех языков я ни на одном, к стыду своему, не знал ни слова.

IX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Марта тухса тарчӗ, эпӗ те ун хыҫҫӑн сирпӗнсе тухрӑм, сӗтел хушшине, халиччен хам ларакан вырӑна пырса ларнине те сисмерӗм.

Марта убежала, я поспешил за нею и оказался, сам не зная как, на своем обычном месте за столом.

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӗсем ҫавӑн пек ним туйӑм-сисӗмсӗр, ним ҫине пӑхмасӑр ларнине курса, амӑшӗ, ӑнланмасӑр, хӑйӗнчен хӑй: «Суд тӑваҫҫӗ-и?» — тесе ыйтрӗ.

И, видя это мертвое безучастие, это беззлобное равнодушие, мать недоуменно спрашивала себя: «Судят?»

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Игнат ҫӑмлӑ пусмаран ҫӗленӗ хулӑн кӗрхи пальтопа, ҫак тума вӑл хӑй килӗштерет, — амӑшӗ вӑл пальто ҫаннине мӗн тери кӑмӑллӑн шӑлкаласа ларнине, ҫирӗп мӑйне пӑркаласа хӑй тӑрӑххӑн пӑхкаланине курчӗ.

Игнат был одет в толстое осеннее пальто из мохнатой материи, и оно ему нравилось, мать видела, как любовно гладил он ладонью рукав, как осматривал себя, тяжело ворочая крепкой шеей.

XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ унӑн ҫыхӑнусӑр, хӑвӑрт каласа кайнӑ сӑмахне тимлесех итлесе, хӑй хӑранине путарма, салхуллӑ туйӑмпа кӗтсе ларнине сирсе яма тӑрӑшрӗ.

Мать внимательно вслушивалась в бессвязную быструю речь, стараясь подавить свою тревогу, рассеять унылое ожидание.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах та вӑл больницӑри пӗчӗкҫеҫ таса та ҫутӑ пӳлӗме пырса кӗрсен, Егор койка ҫинче, пӗр купа шурӑ минтер хушшинче, хӑйлатса кулса ларнине курсан, тӳрех лӑпланчӗ.

Но когда она пришла в маленькую, чистую и светлую комнату больницы и увидала, что Егор, сидя на койке в белой груде подушек, хрипло хохочет, — это сразу успокоило ее.

X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл ӳкерчӗксем пӑхса ларнине курсан, Николай кула-кула мӗнле те пулин лайӑх, тӗлӗнмелле япаласем ҫинчен каласа пачӗ.

Николай, заставая ее над картинками, улыбаясь, рассказывал что-нибудь всегда чудесное.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней