Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ак сăмах пирĕн базăра пур.
ак (тĕпĕ: ак) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Егорушкӑн хӑрах урине ҫирӗппӗн ярса тытнӑ, мӑйӗнчен ҫавӑрса илес тесе, акӑ тепӗр аллине те тӑсрӗ, анчах вӑйлӑ ҫын хӑйне путарассинчен хӑраса та йӗрӗнсе, Егорушка унран хытӑ туртӑнса вӗҫерӗнчӗ те: — Ухмах! Эпӗ сана ак ҫӑвар урлӑ парап! — тесе хучӗ.

Он крепко держал Егорушку за ногу и уж поднял другую руку, чтобы схватить его за шею, но Егорушка с отвращением и со страхом, точно брезгуя и боясь, что силач его утопит, рванулся от него и проговорил: — Дурак! Я тебе в морду дам!

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Пӗтнӗ ҫын эпӗ, урӑх нимӗн те мар, ак мӗн калатӑп хам ҫинчен халь эпӗ сире.

— Об себе я так понимаю, что я пропащий человек и больше ничего.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ак курӑн-ха!..»

Вот увидишь!»

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Халь ак мана санпа пӗрле вилме те хӑрушӑ мар, мӗншӗн тесен эс мана саватӑн…

Теперь мне не будет страшно умереть с тобой, потому что ты меня любишь…

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак ҫакна та илсе кай — кунта тумтир, — ил те чуп!..

На, возьми вот это — здесь одежда — и беги!..

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бойчона шыра-шыра Рада пайтах вӑхӑт ирттерчӗ, тинех ак ӑна асӑрхарӗ.

Рада потеряла немало времени, блуждая по камням в поисках Бойчо; и вот наконец увидела его.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пире ак, тупайсан, йытта вӗлернӗ пек, пурсӑмӑра та пӑва-пӑва тухаҫҫӗ…

А нас, как собак, передушат, если найдут…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен ак халь эпир алӑ сулса ларсан, хамӑр тытнӑ таса ӗмӗте суратпӑр пулсан, пӑлхаршӑн ҫапӑҫса тӑкнӑ юна та ҫӗршыва кӗллекен пушарсене мансан, пире мӑшкӑл пулнӑ пулӗччӗ, айӑпа кӗнӗ пулӑттӑмӑр.

А вот если мы теперь будем сидеть сложа руки, если мы станем оплевывать свой идеал, если забудем про кровь и пламя пожаров, в которых теперь гибнет Болгария, это будет позор и преступление.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хай ӑна калатӑп, Милка, тетӗп, мана йӗрлесе чупаҫҫӗ, тетӗп.

Я к ней и говорю: «Милка, погоня бежит за мной по пятам.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Утма ҫул ҫинче ак пӗр ҫын курӑнса кайрӗ, Огнянов ӑна курсанах аптраса тӑчӗ.

Но вот на тропинке показался человек, один лишь вид которого привел Огнянова в смятение.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хайхискер тинех хӑй чи малтан пӗлмеллине асне илчӗ: ӑҫта пытанса тӑрать-ха Огнянов?

И тут только Рада вспомнила о том, о чем следовало спросить себя в первую очередь: а где же скрывается Огнянов?

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак вӑл ун патне кайӗ, пӗр тытӑнса тӑмасӑрах кайӗ…

Да, она пойдет к нему, не медля ни минуты…

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫырӑвӗ ак кунтах-ҫке! — терӗ Стайка, лӳчӗркеннӗ хута ҫӗртен ҫӗклесе.

Держи свою записку! — вскрикнула крестьянка, поднимая с земли смятую бумажку.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Паян эпир аран вилӗмрен хӑтӑлса юлтӑмӑр; тата кӑшт тӑрсанах пире пурсӑмӑра та кӑнтатчӗҫ… халь ак татах тупӑнчӗ!

— Сегодня мы были на волосок от гибели, черт возьми… и вот опять.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта килнӗ чух Стайкӑ Радӑна темле те йӑпатса хутне кӗме тӑрӑшрӗ, ӗнер ак вӗсем Бяла Черквана ҫитрӗҫ, пӗр-пӗринчен уйрӑлас ҫук тесе сӑмах пӗтерчӗҫ.

По дороге Стайка всячески старалась утешить Раду, и когда они вместе добрались до Бяла-Черквы третьего дня, то решили не расставаться.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр ҫине тӑрсах хистенине пула паян ак тинех ӑна пӳртрен кӑларчӗҫ те Юрданӑн хула тулашӗнчи улма пахчине ҫитерчӗҫ, кунта ӑна кӑштах ҫӳретӗр терӗҫ, уҫӑ сывлӑшра пултӑр терӗҫ.

По настоятельному требованию врача сегодня ее наконец вывели из дома и задворками провели в загородный сад Юрдана, чтобы она здесь немного походила и подышала чистым воздухом.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак вӗсем ун ҫырӑвне тӑпӑлтарса илӗҫ…

И они перехватят его письмо…

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак хайхискер Соколов пурӑнакан ҫурт хапхи патне те ҫитсе тӑчӗ.

Наконец она добралась до ворот того дома, где жил Соколов.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка ӑна тӳррӗн тавӑрса калаймарӗ, Бойчо ҫапах та хулара мӗн пулса иртнине сиссе илчӗ ӗнтӗ: пӑлхав хускатма хӑтланнӑ иккен те, тӗрӗксем ӑна ҫийӗнчех пусарса лартнӑ, халь ак вӗсем Бяла Черквана хӑйсен аллинче тытса тӑраҫҫӗ.

Марийка не могла ответить на его вопрос, но Бойчо уже догадывался о том, что произошло: была попытка начать восстание, но турки, которые держат Бяла-Черкву в своих руках, тотчас подавили его.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак Румыние кайӗ, унта мӗнле те пулин ҫитӗ, — йышлӑн каяҫҫӗ-ҫке унта.

Он уйдет в Румынию, как-нибудь доберется — ведь туда уходит столько людей.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней