Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шуралса (тĕпĕ: шурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Обломов шуралса кайрӗ.

Обломов побледнел.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов ҫырма е вулама килте тӑхӑнакан пальто пӗркенсе ларать, мӑйӗнче — ҫӳхе тутӑр; кӗпе ҫухавине галстук ҫине кӑларнӑ, вӑл юр пек шуралса тӑрать.

Обломов сидит с книгой или пишет в домашнем пальто; на шее надета легкая косынка; воротнички рубашки выпущены на галстук и блестят, как снег.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Уйрӑммӑнах ҫинҫе туналлӑ хурӑнсем уҫҫӑн шуралса ҫуталаҫҫӗ, вӗсен чӗлтӗртирех ҫулҫисем ҫине, калӑн, такам кӗмӗлленӗ ҫӳп-ҫӳхе те витӗр курӑнакан тап-таса виткӗҫ уртса янӑ.

Тонкие стволы берез белели резко и отчетливо, а на их редкую листву, казалось, были наброшены серебристые, прозрачные, газовые покровы.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Пичӗ вилнӗ пек шуралса кайрӗ, яка ҫамки ҫинче кӗрен пӑнчӑсем тухрӗҫ.

Лицо стало смертельно бледным, с розовыми пятнами на высоком лепном лбу.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ, шуралса, сиксе тӑчӗ.

Отец вскочил бледный.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик шуралса кайрӗ, сӑхсахса илчӗ.

Гаврик побледнел и перекрестился.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хай юлташӗ ун ҫине ҫилленсе, анчах юлташла, хыттӑн тилмӗрсе пӑхнине тӳсеймесӗр шуралса кайрӗ.

Он побледнел от этого сердитого, дружеского, настойчивого и вместе с тем умоляющего взгляда товарища.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Дуня вилнӗ ҫын пек шуралса кайнӑ, хӑй ҫӳҫеллӗ ӑшӑ тутӑрне пӗрре салтать, тепре каллех ҫыхать.

Дуня стояла мертвенно-бледная, с пепельными губами, все время развязывая и завязывая узел теплого платка с бахромой.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан чӗн! — ҫухӑрса ячӗ офицер, шуралса кайса.

— Молчать! — заорал офицер бледнея.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шуралса кайнӑ, пӗчӗккӗскер, вӑл куҫне хупмасӑр, кӑвак шӑлаварлӑ, йӑлтӑркка хура чӗн пиҫҫиххи ҫыхнӑ сарлака хулпуҫҫиллӗ офицер ҫине пӑхать.

Бледный и маленький, с красным, распухшим ухом, он смотрел не мигая на стройного, плечистого офицера в голубых шароварах и черной лаковой портупее через плечо.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хӗрача пулнинчен пуҫне, унӑн хӑлхисенче кӗмӗл алкасем чӗтренсе тӑнинчен пуҫне, вӑл, пӗрре хӗрелсе, тепре шуралса кайса, ырхан хулӗсене ҫав тери илемлӗ выляткаланинчен пуҫне, ҫаксенчен пуринчен те ытларах — вӑл тата юлташ йӑмӑкӗ пулнӑ.

Помимо того, что она была девочкой, помимо того, что у нее в ушах качались голубенькие сережки, помимо того, что она так ужасно бледнела и краснела и так мило двигала худыми лопатками, — помимо всего этого, она была еще и сестра товарища.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӗрача вӑтаннипе шуралса кайрӗ.

Девочка от волнения даже побледнела.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя кӑшт шуралса та кайрӗ.

Петя даже слегка побледнел.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл чӗтресе, шуралса ҫеҫ кайнӑ, вара васкаса пулӑсене хӑйӗн корзинкинчен мадам Стороженко корзинкине ывӑтса мӑкӑртатнӑ: «Илӗр те чыхӑнӑр!

Он только весь затрясся, побледнел, засуетился и стал швырять рыбу из садка в корзину мадам Стороженко, бормоча: «Забирайте и подавитесь!

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун хыҫҫӑн вӑл нумайччен вӑтанса, пӑшалӗ ҫине тӗлӗнсе пӑхса тӑнине курсан, унтан саплӑклӑ пиншакӗн подкладки айӗнчен аллӑ пус укҫа кӑларса шуралса кайса леш ҫынна панине курсан, Гаврикӑн ӑна хӗрхенсе йӗресси килнӗ.

Гаврику до слез жалко было смотреть, как он долго с искусственным постыдным удивлением рассматривал ружье, пожимал плечами и наконец полез куда-то в подкладку своего латаного пиджачка, он извлек оттуда полтинник и, бледный, подал тому человеку.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫывӑхри килсенче пурӑнакан горничнӑйсем писарьсене курсан кашнинчех, чӗтресе шуралса кайса, тӑнсӑр пулса ӳкме хатӗр.

Горничные из соседних домов при виде писаря дрожали и бледнели, каждую минуту готовые упасть в обморок.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗн Жуков? — шӑппӑн, хӗнпе каланӑ матросӗ, хӑй, шуралса кайса, ура ҫине тӑнӑ.

— Чего — Жуков? — тихо, как бы через силу произнес матрос, заметно побледнел и встал на ступеньки.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑранипе Петя ашшӗ ҫине пӑхса илчӗ, анчах лешӗ, кӑшт шуралса кайса, сухалне малалла кӑнтса, пӗр хускалмасӑр ларчӗ.

Мальчик с отчаянием посмотрел на отца, но тот сидел совершенно неподвижно, с бесстрастным лицом, немного бледный, решительно выставив вперед бородку.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пичӗ-куҫӗ ҫамрӑк, хӑранипе шуралса кайнӑ.

Молодое лицо, было бледным от испуга.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хум кӑларса пӑрахнӑ вӑрӑм пробка, француз клейми ҫапнӑскер, тата шывра шуралса кайнӑ лимон татӑкӗ — ҫавсем пурте темиҫе кун каярах ку тӗлтен ют ҫӗршыв парохочӗ иртсе кайнине нимӗн иккӗленмелле мар кӑтартса панӑ.

Длинная пробка с французским клеймом и побелевший в воде ломтик лимона, выброшенный волной на песок, не оставляли никаких сомнений в том, что несколько дней назад в открытом море прошел иностранный корабль.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней