Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӳлтен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк тӗттӗм пулса ларчӗ, вара Анна Михайловна, ҫамрӑксем кукӑр-макӑр пусма тӑрӑх тӗрткелешсе, ҫӳлелле улӑхасса аялта кӗтсе тӑраканскер, таҫтан ҫӳлтен, хулӑн чул стена хушӑкӗнчен ӳкекен ансӑр ҫутӑ пайӑркине самантран тин асӑрхарӗ.

Свет исчез, и лишь через некоторое время Анна Михайловна, робко стоявшая внизу, пока молодежь, толкаясь, подымалась по извилинам лестницы, могла разглядеть тусклую струйку сумеречного света, лившуюся из какого-то косого пролета в толстой каменной кладке.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫав ним мар ӑнланмалла сӑмахсем ӗнер, тӗкӗр пек ҫуталса выртакан шыв ҫине ҫӳлтен чул ӳкнӗ пекех, унӑн чӗрине пырса ӳкрӗҫ: шыв ҫийӗ минут каярах кӑна пӗр тикӗсчӗ, хӗвел ҫутипе кӑвак тӳпе унта лӑпкӑн курӑнатчӗҫ… чул ӳкрӗ те — тӗпне ҫитиех хумханса кайрӗ.

Эти простые слова упали вчера в его душу, как падает с высоты камень на зеркальную поверхность воды: еще за минуту она была ровна и спокойно отражала свет солнца и синее небо… один удар — и она всколебалась до самого дна.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫав вырӑнӑн пӗр вӗҫӗнче тата икӗ юпа тӑратса ҫӳлтен урлӑ каштапа ҫирӗплетнӗ, кашти ҫине виҫкӗтеслӗ тимӗр ҫакса хунӑ, хӗрелсе тухакан хӗвел ҫутинче вӑл хура тӗслӗ курӑнать.

На одном краю помоста были укреплены стоймя еще два столба, соединенные поверху перекладиной, к которой был подвешен треугольник, казавшийся черным на фоне утренней лазури.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пусма ҫинче тӑракансем чупса анса кайрӗҫ, ҫӳлтен анакан ҫын ҫине пурте шикленсе пӑхрӗҫ: пурте айккинелле сирӗлчӗҫ, куҫа курӑнакан хӑрушӑ япаларан хӑраса тарнӑ пек, тарса пытанчӗҫ.

Те, кто еще замешкались на лестнице, быстро скатывались вниз, все почувствовали трепет и расступались в священном ужасе перед этим человеком, будто перед сверхъестественным видением.

III. Ачасем вӑранаҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Анчах ҫав хута вут хыпса илесси ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарса пырать: ҫулӑм чӗлхисем ӑна ҫӳлтен те, аялтан та ҫулаҫҫӗ.

Но тем не менее это ужасное мгновение приближалось; и сюда уже стали пробираться огненные языки из верхнего и нижнего этажей, уже и на них ложилось ужасное лобзание смерти.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кӑшкӑрни, чӗнсе йышӑнни, ун ҫине ҫӳлтен чулсем тӑкӑннӑ пек тӑкӑнчӗ; вӑл чӗрене кайса тивекен темӗнле пӗр ҫыхӑнусӑр сӑмахсем илтрӗ: ку, сӑмахран ытларах, кӑшкӑрса макӑрни пулчӗ.

Он прислушивался к звукам, доносившимся сверху: в них было что-то невнятное и раздирающее душу; то были скорее рыдания, чем слова.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсем стенари уҫӑ шӑтӑка курчӗҫ, ӑна ҫӳлтен пуҫласа аяла ҫити ухтарчӗҫ, вӑрттӑн анса хӑпармалли пусма картлашкисене пӑхса тухрӗҫ: вӑл типӗ вара тухать иккен.

Они сразу увидели отверстие в стене, обшарили все закоулки, обследовали лестницу — она выводила на дно оврага.

XIV. Иманус та тухса каять // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Стенана ыттисемпе пӗр танах вырнаҫтарса дементпа шӑлса ҫыпӑҫтарнӑ чулсенчен пӗри, ҫӳлтен те, аялтан та тӑпсасемпе ҫирӗплетнине пула, тӗнӗлӗ ҫинче ҫавӑрӑннӑ та, стенара сылтӑмран та, сулахайран та ҫын кӗрсе каймаллӑх икӗ сарлака шӑтӑк пулса тӑнӑ, кӗтмен ҫӗртен уҫӑлса кайнӑ ҫак алӑкран кукӑр-макӑр пусман ҫӳлти картлашкисем курӑнаҫҫӗ.

Камень, искусно пригнанный к соседним камням, но не скрепленный с ними и вращающийся на двух стержнях, повернулся вокруг своей оси на манер турникета и открыл лазейку в стене; камень свободно ходил в обе стороны, и за ним шли налево и направо два коридора, оба хоть и узкие, но достаточные для прохода по одному; в отверстие виднелись ступеньки винтовой лестницы.

XI. Вилме пӳрнисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тапӑнакансен умӗнче стенана минӑпа сирпӗтнипе ҫӳлтен те, аялтан та, айккисенчен те шӑлланса юлнӑ тӗпсӗр хура шӑтӑк уҫӑлса тӑнӑ.

Перед штурмующими зияла черная арка, этот зев бездны, ощерившейся острыми обломками камней, грозно торчащими снизу и сверху.

IX. Улӑпсем гигантсене хирӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ун сӑмахӗсене хирӗҫ ҫӳлтен: — Ҫапла, Каин, — тесе хирӗҫ тавӑрчӗҫ.

— Да, ты Каин, — ответили ему сверху.

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫӳлтен Иманус сасси илтӗнчӗ:

С вышки ответил чей-то голос — голос Имануса:

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вара ҫӳлтен: — Штурмлӑр! — тесе ответлерӗҫ.

Голос сверху повторил: — Штурмуйте!

II // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унтан ҫӳлтен, башня вышки ҫинчен, ответлесе трубапа кӑшкӑртни илтӗнчӗ.

И на призыв рожка с вершины башни ответила труба.

II // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кӗперӗн хӗвелтухӑҫ енне тата замокӑн хӗвелтухӑҫ енне ҫӳлтен пуҫласа аяла ҫитиччен типсе кайнӑ йытпырши евӗрлӗ курӑк карса илнӗ.

Весь восточный фасад замка от земли до самой крыши обвит иссохшим и серым, как трут, плющом.

XIV. Иманус мӗн тӑвать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл ҫӳлтен, башня ҫинчен илтӗнчӗ.

Он шел с вышки башни.

X. Тыткӑнтисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсенчен пӗрин ҫинче, ҫӳлтен пуҫласа аяла ҫитичченех, панулмисем питӗ нумай, иккӗшӗн ҫинче вара пӗр улма та ҫук.

Одна из них усеяна донизу яблоками, а две другие в этом году не уродили.

Улмуҫҫипе панулмисем // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 25–26 с.

Леш ҫӳлтен ӳкнӗ панулмине те арки ҫине хурса ӳпле патне йӑтса кайрӗ.

И то яблоко, которое сверху упало, тоже положил и отнёс к шалашу.

Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Анчах сасартӑк таҫтан ҫӳлтен пӗр пысӑк панулми татӑлса, ҫулҫӑсем витӗр чаштӑртатса анчӗ те Дёмӑна пуҫ тӳпинчен шаплаттарчӗ.

Но откуда-то сверху вдруг сорвалось одно большое яблоко, прошумело сквозь листву и ударило Дёмушку по макушке.

Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Икӗ хӗр тырӑ ҫинчи улӑм пӗрчисене, ҫӳлтен ӳкнӗ пучах юлашкисене шӑпӑрсемпе асӑрхавлӑн шӑлса тӑраҫҫӗ.

Две девушки стояли с мётлами и осторожно сметали с зерна соломинки, остатки колосьев, упавшие сверху.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Амӑшӗ вӗсем ҫине ҫӳлтен пӑхать те кулать:

Мать смотрела на них сверху и смеялась:

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней