Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйхӑ сăмах пирĕн базăра пур.
ыйхӑ (тĕпĕ: ыйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Юри кураймасӑр ярса панӑ мана ку суптӗрккене, — ыйхӑ тӗлӗшпе шухӑшларӗ Григорий.

Сквозь сон Григорий думал: «Нарочно подсунули мне этого балабона.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ыйхӑ тӗлӗшпе Григорий ординарецсем калаҫнӑ, кулнӑ сасӑсене илтрӗ.

Сквозь дремоту Григорий слышал голоса и смех ординарцев.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Илтрӗм-ха эсӗ ыйхӑ тӗлӗшпе калаҫнине, мӗнлерех ҫыпӑҫуллӑ тата!

Слыхала, как ты во сне гутарил, да таково складно!

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ыйхӑ пусрӗ, — вӑтанарах хуравларӗ Аксинья.

— Сон сморил, — смущенно отвечала Аксинья.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Часах Егор Степной колхозӑн мӗн ҫитменнине, председателе мӗн пӑшӑрхантарнине, мӗн ыйхӑ вӗҫтернине пӗтӗмпех пӗлсе ҫитрӗ.

Скоро Егор знал о всех неладах колхоза в Степном, обо всем, что беспокоило председателя и лишало ого сна.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн туса ҫӳретӗн эсӗ кунта, ыйхӑ ҫухатнӑскер? — хӑлхаран каланӑ пекех илтӗнчӗ ашшӗн пӑртак йӑвашланнӑ хӑйӑлти сасси.

— Чего ты там, полуночница, бродишь? — словно над самым ухом раздался хриплый, как бы чуть оттаявший голос отца.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тупнӑ ыйхӑ тӗшӗрмелли вӑхӑт!

Нашли время дрыхнуть!

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вилмен-и? — ыйхӑ тӗлӗшпе илтрӗ Прохор хӑй тӗлӗнчи сасса.

— Не помер? — сквозь сон услышал он голос над собой.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫывӑрса каяс умӗн вӑл хӑй витӗннӗ сурӑх тир кӗрӗкӗн кӑшт йӳҫӗрех ӑшшине канлӗн туйса выртрӗ, алӑк шалтлатса хупӑннине тата сивӗ сывлӑшпа шурӑ пӑс юхӑмӗ урине сӗртӗнсе хыпашланине ыйхӑ тӗлӗшпе кӑна сисрӗ.

Засыпая, он приятно ощущал кисловатое тепло овчинной шубы, укрывавшей его, сквозь сон слышал, как хлопнула дверь, и холодок и пар окутали его ноги.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ӑна тимлӗ тӑнласа ларчӗ, ыйхӑ анкӑ-минкӗлентерсе яни сисӗнмесӗр иртсе кайрӗ, таҫта ирӗлсе ҫухалнӑ пек пулчӗ.

Напрягаясь, Григорий вслушивался, и незаметно исчезла, будто растаяла, сонная одурь.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗри хутнӑ пӳлӗмӗн ӑшшипе пӗрле ӑна ыйхӑ пусса килчӗ, ӳсӗр ҫын пек анкӑ-минкӗллӗн ывӑннӑран, хевти-хавалӗпе ӑстӑнӗ кимӗлсе йӑмшакланчӗ.

Сон вторгался в тело вместе с теплом жарко натопленной комнаты, пьяная усталость расслабляла волю и сознание.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫул вӗҫӗ-хӗррисӗр сӳтӗлет, тунсӑхпа тертлентерет, ыйхӑ килтерет.

Дорога разматывалась нескончаемо, угнетала скукой, клонила в сон.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дуняшка ури айӗнче ҫеҫ, ыйхӑ килтерсе, кӗнчеле урапи тӗкӗлтура пек йӑрӑлтатса тӑчӗ.

Только прялка под ногой Дуняшки шмелем жужжала, навевая дрему.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗри-тавралла ултавлӑн та нарасталлӑн юр кӑвакарса выртать, ыйхӑ килтерекен шурӑ хӗл тӑсӑлать.

А кругом предательски и невинно голубеет снег, дремотная и белая лежит зима…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ыйхӑ тӑранайманнипе пуҫ пӑт пуканӗ ҫакса янинчен те йывӑр.

Голова от недосыпания тяжелей снаряда трехдюймовки.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫатан картасем ҫумӗнче кӗпӗрленсе тӑракан йӗнерсӗр утсем шӑрӑхпа тата ыйхӑ пуснипе ӗнтӗркесе асапланаҫҫӗ.

Нерасседланные кони, густо стоявшие у плетней, томились от жары и дремоты.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр батареецӗ, урисене явса хунӑ та, ыйхӑ тӗлӗшпе хулпуҫҫийӗсене сиккелентерсе ҫывӑрать.

Один батареец спал ничком, скрестив ноги и дергая во сне плечом.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Генералсен ыйхӑ килмен.

А генералам не спится.

Яшкапа пӑтӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Анчах ыйхӑ нумайӑшне ӗнтӗ хӑйӗн хура пӗркенчӗкӗпе вите-вите хучӗ — ывӑнса тата хуйхӑрса халтан кайнӑ ҫынсем выртнӑ, ларнӑ, тӑнӑ ҫӗртех тӗлӗре-тӗлӗре кайрӗҫ.

Но уже сон покрывал многих черным крылом — измученные физически и нравственно, засыпали лежа, сидя, стоя.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑна ыйхӑ пусса килчӗ, темшӗн тата сӑрт ҫинчи ҫапӑҫу халӗ мар, тахҫан ӗлӗкех пулса иртнӗ пек, вӑл нимшӗн те кирлӗ пулман пек туйӑнса пычӗ.

Его клонило в сон, и уже почему-то далеким и ненужным казалось то, что происходило на бугре.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней