Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуралса (тĕпĕ: хурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑвак армути хушшинчен шупка кӗрен кӑмпасемпе витӗннӗ хуралса кайнӑ лӑймакаллӑ тунката курӑнать.

Торчал из полыни почернелый липкий пенек, обросший бледно-розовыми поганками.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫенӗк алӑкӗ ярах уҫӑ; ҫенӗкре хӗрлӗармеецсем сыракан ҫӗтӗк обмотка, хӗрринче юн хуралса хытнӑ лутӑрканчӑк бинт, шӑна ларса тулнӑ, пӗтӗмпе шӑршланса кайнӑ чӑх пуҫӗсемпе тӗксӗм йӑваланса выртаҫҫӗ.

Дверь в сенцы была распахнута настежь, возле порога валялись изорванная красноармейская обмотка, сморщенный, черный от крови бинт, куриные головы, облепленные мухами, уже разложившиеся, и перья.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Акӑ мӗн, Мелехов — Кудинов пӳрни ҫине хӑйӗн чӗрӗ чӗн пиҫиххи вӗҫне явакларӗ, унӑн хуралса кайнӑ кӗмӗлӗ ҫине юри тимлӗн тинкеренҫи пулса, ассӑн сывласа илчӗ.

— Вот какое дело, Мелехов, — Кудинов намотал на палец сыромятный ремешок своего кавказского пояска и, с нарочитым вниманием рассматривая почерневшее серебро, вздохнул.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорин куҫ хуралса килчӗ.

У Григория чернь в глазах.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро тутине вӑрӑммӑн чалӑштарчӗ, шупка сарӑ куҫ харшисене сиктерсе илчӗ те, куҫӗсене тартса, хуралса кайнӑ, табак шӑршипе касӑлнӑ сӑмса тутри ҫине сӑмсине нӑшлаттарса шӑнкартрӗ.

Петро длинно покривил рот, шевельнул белесыми бровями и, пряча глаза, высморкался в грязную, провонявшую табаком утирку.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫулсем тӑрӑх — тыткӑна илнисен тусан витнипе виле пек хуралса кайнӑ ҫарамас ушкӑнӗсем.

По дорогам толпы раздетых, трупно-черных от пыли пленных.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл хӗрарӑм ҫине чӗмсӗррӗн хӗрхенсе пӑхакан лавҫӑсем умӗнчех, арчасен ҫӑрисене тӑпӑлтарса кӑларса, ҫӗнӗрех шӑлаварсемпе мундирсене суйларӗ, ҫутта хирӗҫ тыта-тыта тӗрӗслерӗ, хуралса пӗтнӗ кӗске пӳрнисемпе лутӑркарӗ, ҫыха-ҫыха хучӗ…

Потом, сбив на сундуках замки, при сочувственном молчании обозников выбирал шаровары и мундиры поновей, разглядывал их на свет, мял в черных куцых пальцах, вязал в узлы…

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан шлепкине йывӑррӑн пӗшкӗнсе илчӗ; пуҫне юн капланса тулчӗ, куҫӗ хуралса килчӗ.

Шляпу Степан поднимал, как тяжесть; кровь била ему в голову, заволакивало глаза.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑхнӑ та старостӑ куҫӗсем хуралса кайнӑ.

Взял староста бумагу — в глазах потемнело.

Хусах // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫав тери хӑраса ӳкнӗ ҫынсем пӗр авӑк, хайсене такам тухатнӑ майлах, хускалмасӑр хытса тӑчӗҫ, Подтелковӑн хуралса пыракан пичӗ ҫине шиклӗн пӑха-пӑха илчӗҫ.

Столь велика была наступившая растерянность, что с минуту все стояли, как завороженные, не без страха глядя на чугуневшее лицо Подтелкова.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, тӑрмаланчӑк ҫӳҫ-пуҫлӑскер, шурӑ катан пиртен ҫӗленӗ аялти кӗпине шӑлаварӗ ҫинчен кӑларса ярса, ҫарран тӑрать, хуралса тӗссӗрленнӗ пичӗпе ҫӑра шӑтӑкӗ ҫумне тӗршӗнсе, тепӗр хут тилмӗрсе йӑлӑнать:

Он стоял в выпущенной из шаровар бязевой исподней рубахе, вспатлаченный, босой, стоял и, прижимаясь почерневшим лицом к замочной скважине, повторял:

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Салтаксен пичӗсем ҫӗр пек хуралса кайнӑ; вӗсем йывӑр ҫапӑҫусемпе, йӗркеллӗ ҫывӑрайманнипе тата выҫӑллӑ-тутӑллӑ пурнӑҫпа хӑшкӑлса халтан кайнӑ.

Лица бойцов были землисты, измучены боями, бессонницей и лишениями.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хулпуҫҫийӗнчен хуллен чӑмӑртаса тытса, Бунчук хӗре хӑштах ҫӗклерӗ те пӗр хушӑ унӑн чӗкеҫ шатрисемпе хуралса тӗксӗмленнӗ, шӳрлеке вӗҫлӗ сӑмси ҫине пӑхса тӑчӗ, авмака хура куҫ харшисен хытса ларнӑ йӑплака ҫутине курчӗ.

Медленно сжимая ее плечи, он приподнял ее, минуту смотрел на заострившийся нос с потемневшими крохотными веснушками у переносья, ловил под разлатыми черными бровями стынувший блеск зрачков.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл ҫывӑхри салтакӑн винтовкине ярса илчӗ те, урисем хӑрушла чӗтренине туйса, пӳлӗнчӗклӗн хашӑлтатса, кӑшкӑрас, чӗнес, каялла тавӑрас тесе асапланнипе сӑнран хуралса, Анна хыҫҫӑн чупса кайрӗ.

Выхватил винтовку у ближнего солдата, — чувствуя в ногах страшную дрожь, побежал за Анной, задыхаясь, чернея от великого и бессильного напряжения кричать, звать, вернуть.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Майдан казаксен лампасӗсемпе, карттусӗсемпе капӑрланса чӑпарланнӑ; вӗсем хушшинче теплерен ҫеҫ, пӗчӗкҫӗ утравсем пек хуралса, лӗмсӗркке ҫӗлӗксем палӑраҫҫӗ.

Майдан пышно цвел казачьими лампасами, фуражками, изредка островком чернела лохматая папаха.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр эрне хушшинче вӑл, ҫӳхе ҫӗр сийӗпе витӗннӗ пек, хуралса, имшерленсе кайрӗ.

За неделю он высох и почернел, словно землей подернулся.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков, ҫупкӑ ҫиесрен пӑрӑнма хӑтланнӑ пек, пуҫне пӑркаласа тӑчӗ; ӳчӗ лаптак пит шӑммисем тӗлӗнче хуралса шӑмарӑлчӗ; хӑй сивӗ сывлӑша ҫӑварне карса, пӳлӗнчӗклӗн хӑркӑлтатса ҫӑтрӗ.

Подтелков мотал головой, словно уклоняясь от пощечин, — чернел в скулах, раскрытым ртом хлипко всасывал воздух.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Инҫетре, хуралса палӑракан ушкӑнран уйрӑлса, юлан утлӑ казак сиктерсе килни курӑнчӗ.

От далеко черневшей впереди толпы рысил верховой казак.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак ӳкерчӗке вӗҫлемех тенӗ пек, ҫӳллӗрех вырӑнта, канал ҫумнерех, ҫӗре чавса лартнӑ, вуншар витре кӗрекен хурансем хуралса тӑнӑ, вӗсем тавра тӗтӗм мӑкӑрланнӑ, ҫулӑм явӑннӑ; хурансем патӗнче апат пӗҫерекен хӗрарӑмсем тӗрмешсе ҫӳренӗ, лере, Кубань хӗрринче, мӗн пулса иртни ҫине вӗсем ҫаврӑнса та пӑхман.

В довершение всего на бугре, невдалеке от канала, чернели пузатые десятиведерные котлы, врытые в землю и охваченные дымом и пламенем; возле них хлопотали кухарки, не обращая никакого внимания на то, что делалось там, на берегу реки.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр вӑхӑта хӗвел ҫӳллӗрех ҫӗкленчӗ те ҫӗре хытӑ пӗҫертсе тӑчӗ, анчах пашник пӗлет, пӗр кӑвакарса, пӗр хуралса, тӳпене сарӑлса кайрӗ те шӗвӗр хулпуҫҫиллӗ бурка евӗр пулса тӑчӗ…

На какой-то час солнце успело подняться выше, паля землю с небывалой силой, но туча-башлык, то синея, то чернея, расползлась по небу и стала походить на огромную, с острыми плечами бурку…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней