Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ыйтусем ҫине ытларах Свердлов хуравласа пычӗ.
11 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.
Эмиль хуравласа ӗлкӗриччен амӑшӗ кӑшкӑрса ячӗ.И вдруг, до того, как Эмиль успел что-то ответить, мама вскрикнула.
Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Эмилӗн вара ӑна хуравласа тӑма вӑхӑт ҫук.
Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Сухаллӑ хӗрарӑм ӑна нимӗн те хуравласа ӗлкӗерймерӗ, мӗншӗн тесен шӑп ҫак самантра тахӑшӗ: — Пар укҫуна, атту сухална касса яратӑп! — тесе хушрӗ.
Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.
Хуравласа Лось пӳрнисемпе шатӑртаттарайрӗ ҫеҫ.
Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Скайльс ыйтӑвне хуравласа — Лось инженера ҫакӑнта курма пулать-и? — ӗҫлевҫӗ сараялла шалалла пуҫӗпе сӗлтрӗ.На вопрос Скайльса — здесь ли можно видеть инженера Лося, рабочий кивнул во внутрь сарая.
Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
— Ҫук! — хӑвӑртах мар хуравласа хучӗ Бурмистров.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
— Пушӑ мар Глашка, — хуравласа хучӗ Четыхер.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
— Тавтапуҫах сире, — хуравласа хучӗ городовой: «Ну, ҫук, мана улталаймӑн ҫав!» тенӗ евӗрлӗ сасӑпа.— Благодарствуйте, — ответил городовой таким тоном, как будто говорил: «Ну, нет, меня не обманешь!»
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Шукӑльрех ҫӳреме юратаканскер, йӑрӑ та ырханккаскер, вӑл хӑйӗн пенсне лартса янӑ шӗвӗр сӑмсине хӑюллӑн ҫӳлелле каҫӑртса хурать те хула тӑрӑх таҫта та ҫитсе ҫапӑнать, тата пур ҫӗрте те чӗрене хускатакан сӑмахсем каласа ҫӳрет, вара хӑйӗнчен: «Ара эсӗ ӑҫтан пӗлетӗн-ха?» — тесе ыйтсан, нумая пӗлтерекен сасӑпа хуравласа хурать: «Ку тӗрӗсех ҫав ӗнтӗ-с!»
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Ун ҫийӗпе, ун тавра, пур ҫӗрте те вӗҫӗ-хӗррисӗр тӗттӗмлӗх кӑна; унӑн вичкӗн туйӑмлӑ чун-чӗри, туртса карӑнтарнӑ хӗлӗх евӗр, пур тӗрлӗ ҫӗнӗ туйӑмсене хирӗҫ те хуравласа чӗтренме хатӗр.
I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Питӗ аван Мускав урӑмӗпе ҫавнашкал ҫӳренӗ май ыйтусем ҫине хуравласа пыма.Хорошо вот так идти по московским улицам и отвечать на такие вопросы.
1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.
Вӑл кирек мӗн ҫине те яланах урӑ ӑс-тӑнпа пӑхма хӑнӑхнӑ, ҫавӑнпа хуравласа каларӗ те:Он всегда трезво и буднично смотрел на вещи, потому и сказал в ответ:
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫавӑн чухне лешсем кӗскен те ӑслӑн хуравласа каларӗҫ:
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хирӗҫ хуравласа калани ҫеҫ хӑлхине кӗреймерӗ, ҫапах та, чун систернипе уҫӑмсӑррӑн пӑлханса ӳкнӗскер, кравать ҫинчен тӑрса чӳрече умне пычӗ.Ответа он не услышал, но, движимый неясным чувством тревоги, встал с кровати и подошел к окну.
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич писмен те пӗрлех илчӗ, Ильинична вӑл ҫул ҫинче мӗн тума кирли ҫинчен ыйтсан, кӳренчӗклӗн хуравласа каларӗ:
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ӑна тӗттӗмрен вичкӗн сасӑпа хуравласа каларӗҫ:
XXIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохорӑн чее ӑслӑ арӑмӗ Наталья хӑй патне мӗн сӑлтавпа килнине чухласа илчӗ те ыйтусем ҫине ытлашши сӑмахсӑр, типпӗн кӑна хуравласа калаҫрӗ.Лукавая Прохорова жененка догадалась, зачем пришла к ней Наталья, и отвечала сдержанно, сухо.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Калмӑк кӗлеткипе темле сисӗнмелле мар тӳрленсе тӑчӗ, кукӑр урисене ҫӑмӑллӑн ҫӑт ҫыпӑҫтарчӗ те аллине симӗс карттус сӑмси патне тытнипех хуравласа каларӗ:
VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ксени, йывӑр юр тӑрӑх ашса, ӑшӗнче Иннокентие хуравласа пычӗ.Ксения месила тяжелый снег и продолжала мысленно отвечать Иннокентию.
17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.