Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

авӑн сăмах пирĕн базăра пур.
авӑн (тĕпĕ: авӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Куна эпӗ авӑн пӗлетӗп.

Я-то уж это очень хорошо знаю…

Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Сӑмахран, хими меслечӗпе усӑ кураҫҫӗ (инсектицидсемпе усӑ курса) тата агротехника мелӗсемпе (пӑрҫана иртерех акни пулма пултарать; сӑтӑрҫӑна хирӗҫ тӑма пултаракан пӑрҫа сорчӗсемпе усӑ курни; пӑрҫана маларах пуҫтарса ҫапса кӑларма пултараҫҫӗ, нӑрӑсене тухма йывӑрлатас тесе пӑрҫана вырнӑ хыҫҫӑнах хӑмалне ҫӗтсе ҫӗртмене тарӑн сухаласа тухни; авӑн ҫапнӑ вырӑнта ӳсентӑран юлашкийӗсенчен тӗплӗн тасатни).

Например, в поле применяют химический метод борьбы (использование инсектицидов) и агротехнические (возможно ранний посев гороха; использование устойчивых сортов гороха; возможно ранняя уборка и обмолот гороха; лущение стерни вслед за уборкой и глубокая зяблевая вспашка, затрудняющие выход жуков из падалицы; тщательная очистка мест обмолота от растительных остатков).

Пӑрҫа хурчӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5250-%D0%9F% ... D0%B8.html

Катмак — пит юрӑхлӑ япала, «авӑн мар, чыслӑ мар» — ку мана пачах пӑшӑрхантармасть.

Мотыги — это вещь, а что нехорошо и против нравственности, так мне на это ровным счетом наплевать.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Авӑн уйӑхӗн 1-мӗшӗ аслӑ шкулсене вӗренме кӗнисен асӗнче пысӑк савӑнӑҫпа ӗмӗрлӗхех тӑрса юлать.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ну, питӗ авӑн! — пӑшӑлтатрӗ вӑл, тӳсеймесӗр.

Ну, вот и хорошо! — шепнула она, не вытерпев.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вӑл вара нумай ҫулсем хушши хӗрарӑмсене тӗшмӗшле хӑратса авӑн лупасӗнче тӑнӑ.

И она очутилась в углу молотильного сарая, где стояла долгие годы, возбуждая суеверный ужас баб.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Чӑнкӑ ҫыранлӑ пӗчӗк юханшывсем, начар пӗвеленӗ пӗчӗк пӗвесем, час-часах ҫурри таран тӑрри сӗвӗнсе ӳкнӗ тӗксӗм пӳртсемпе пӗчӗк ялсем, ҫатан тытса тунӑ пушӑ итемсем хӗрринче анасласа ларакан пӗчӗк хапхаллӑ тайӑлчӑк авӑн лупасӗсем тӗл пулаҫҫӗ.

Попадались и речки с обрытыми берегами, и крошечные пруды с худыми плотинами, и деревеньки с низкими избенками под темными, часто до половины разметанными крышами, и покривившиеся молотильные сарайчики с плетенными из хвороста стенами и зевающими воротищами возле опустелых гумен.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тепӗр икӗ эрнерен Ильинична хӑйне тӑруках япӑх туйрӗ, Дуняшка авӑн илнӗ ҫӗрте ӗҫлерӗ, ҫавӑнпа та Ильинична ӑна ӗҫрен уйӑрасшӑн пулмарӗ, анчах хӑй апат та пӗҫереймерӗ.

Недели две спустя Ильинична почувствовала себя плохо, Дуняшка была занята на молотьбе, и отрывать ее от работы Ильинична не хотела, но сама стряпать не могла.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫитменнине тата, кӗр кунӗсем те уяр тӑраҫҫӗ, авӑн ҫапассипе ниҫта васкамалли те ҫук.

К тому же и осень выдалась погожая, и с обмолотом не было надобности спешить.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кил хушши картасӑр, кӗлет асра-тӗсре те ҫук, унтан тата пӗтӗм хуҫалӑх йӑлт юхӑнса ҫитнӗ пек йӗрӗнмелле курӑнать пулсан, епле-ха тӳрех авӑн ҫапма тытӑнӑн?

Да и разве можно было за нее браться, ежели двор стоял разгороженный, амбара не было и в помине и все хозяйство являло мерзостный вид разрухи?

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анкартинче ҫапса пӗтермен капансем лараҫҫӗ, вӗсем тӑрӑх тӑрана пӗлми шӑшисем йӑпӑртатса чупаҫҫӗ, апла пулин те, старик авӑн илме тытӑнмарӗ-ха.

На гумне стояли недомолоченные прикладки хлеба, по ним шныряли прожорливые мыши, но старик не брался за молотьбу.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич килте авӑн ҫапса пӗтерменни, хӑй уксаххи, килти хуҫалӑх юхӑнни ҫинчен татах тем-тем ҫыхӑнусӑр калаҫса кайрӗ, анчах есаул ӑна аллипе сулса шӑплантарчӗ те, хорунжий еннелле тайӑлса, ӑна нумайччен хӑлхаран темскер пӑшӑлтатрӗ.

Пантелей Прокофьевич еще что-то бессвязно говорил о недомолоченном хлебе, о своей хромоте, о брошенном хозяйстве, но есаул движением руки заставил его замолчать, наклонился к хорунжему и что-то долго шептал ему на ухо.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйне фронта ӑсатас умӗн Пантелей Прокофьевич авӑн ҫапасси ҫинчен каларӗ-ха, кӗрхи ҫӗртме тӑвасси, выльӑх-чӗрлӗх пирки те асӑнчӗ, анчах фронт Татарски патне ҫывхарса ҫитсен мӗн тумалли ҫинчен нимӗн те шарламарӗ.

Перед отъездом на фронт Пантелей Прокофьевич говорил о молотьбе, о зяби, о скоте, но ни словом не обмолвился о том, как им быть, если фронт приблизится к Татарскому.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Авӑн ҫапнӑ ҫӗрте ӗҫлекен Дуняшка ача-пӑча ҫи-пуҫӗпе аппаланма пултарайманнине пӗлнӗ май, Ильинична ӳпкевлӗн ыйтрӗ:

Зная, что занятая на молотьбе Дуняшка не могла возиться днем с починкой детской одежды, Ильинична с укором спросила:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунӗ-кунӗпе авӑн ҫапнӑ май, Пантелей Прокофьевич Дон тӑрӑхӗнче шӑвӑнса ҫӳрекен сас-хурасене хӑлхана питех чикмерӗ те темелле, анчах ҫывхарса килекен хӑрушлӑх ҫинчен шухӑшламасӑр та пултараймарӗ.

Пантелей Прокофьевич, усердно работая на молотьбе, как будто и не обращал особого внимания на бродившие по Обдонью слухи, но оставаться равнодушным к происходившему не мог.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗлте турттарчӗҫ, авӑн ҫапрӗҫ, бахчасенчен тулӑх ӳснӗ арбузпа дыня пуҫтарса кӗртрӗҫ.

Возили хлеб, работали на молотьбе, собирали богатый урожай с бахчей.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫатансене тӑратса авӑн картине тытса ҫавӑрма пулӑш-ха кӑшт.

Пособи плетни поставить, гумно загородить.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Авӑн каскине итем юпи тавра туртса ҫавӑракан лаша пек, вӑл кунран-кун пӗр ыйтупа сӗмленсе пурӑнчӗ, юлашкинчен алӑ сулчӗ:

Изо дня в день, как лошадь, влачащая молотильный каток по гуменному посаду, ходил он в думках вокруг все этого же вопроса и наконец мысленно махнул рукой:

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗтем ҫинче, хунарсен ҫутинче, «ҫанталӑкӗ лайӑхшӑн» авӑн ҫапаҫҫӗ, — машина чӗри унта сулмаклӑн та хӗрсе кайса тапать, рабочисем шавласа калаҫаҫҫӗ; выҫкӑн молотилкӑна ывӑнма пӗлмесӗр тӑрантаракан барабанщик, хӑйӑлти те телейлӗ сасӑпа вӗҫӗмех: «Тавай! Тавай! Та-ав-а-ай!» — тесе ҫухӑрашать.

На гумне при фонарях молотили «за погоду» — там повышенно и страстно бился пульс машины, гомонили рабочие; зубарь, неустанно выкармливавший прожорливую молотилку, кричал осипло и счастливо: «Давай! Давай! Дава-а-ай!»

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑтӑрмӗш ҫулта Меркушевсен тарҫӑ пурнӑҫӗ пӗтрӗ: Калинин ячӗпе тӑракан колхозра Мефодие кӗтӳҫ пулма уйӑрчӗҫ, Ефим — авӑн ҫапакан машина механикӗ пулчӗ.

Но в тридцатом году кончилась батрацкая жизнь Меркушевых: в колхозе имени Калинина Мефодий был назначен чабаном, а Ефим — механиком молотильной машины.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней