Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Шутлатӑн (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ мӗншӗн апла шутлатӑн?

— Ты почему так думаешь?

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эппин, эсӗ вӗсен оборони ҫирӗп тесе шутлатӑн? — ыйтнӑ комдив юлашкинчен, «виллис» капочӗ ҫине сарса хунӑ карта ҫинче кӑвак карандашпа вӑрӑм йӗр туртса хурса.

— Значит, ты думаешь, что оборона серьезная? — спросил наконец комдив, проведя последнюю черту синим карандашом на карте, развернутой по капоту «виллиса».

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

«Саншӑн пулсан, пурне те юри тӑваҫҫӗ; эсӗ ҫынна вӗлеретӗн пулсан та, вӑл юри тӑвать тесе шутлатӑн.

«Для тебя все притворство; ты убьешь человека и будешь говорить, что он притворяется.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Илемлӗ хӗрарӑм тӑмсайла калаҫать, эсӗ итлетӗн те тӑмсайлӑха курмастӑн, ӑслӑ тесех шутлатӑн.

Красивая женщина говорит глупости, ты слушаешь и не видишь глупости, а видишь умное.

V // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Унӑн сӑмсине шӑлатӑн та, ку вӗт коммунизмра пурӑнмалли ҫын тесе шутлатӑн.

Протираешь ему нос, а сам думаешь, это ведь человек, который будет жить при коммунизме.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эсӗ мӗнле шутлатӑн: юлӗҫ-ши вӗсем пирӗн пата?

— Как твое мнение: останутся они у нас?

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Акӑ эпӗ шутлатӑп та ӗнтӗ: мӗнле шутлатӑн, мӗн те пулин пулмасть-и?

Вот я и толкую: как думаешь, не будет ли чего?

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Акӑ мӗн каласшӑн эпӗ сана: эсӗ мӗншӗн яланах ӗҫнине эпӗ пӗлместӗп тесе шутлатӑн, ҫапла-и?

Я вот что хочу тебе сказать: ты думаешь, я не знаю, отчего ты пьешь, а?

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Сӑмахран, калӑпӑр, мӗнле шутлатӑн: вырӑна лартнӑ пулсан, ӗҫне тумалла-и?

— Ты вот, скажем, как думаешь: должность мне надо выполнять, раз назначен?

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Тум ҫинчен шутлатӑн пулсан, — калаҫма пуҫларӗ Ниловна, — чӑн малтанах чи лайӑххине хур, Мускавра хӳхӗм тумланса ҫӳремелле пултӑр.

— Что ж вы из одежды берете? — сказала Ниловна, — сперва положи самое лучшее, чтобы в Москве нарядно выглядеть.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Лайӑх хуҫа-и? — ыйтрӗ Кондратьев, унтан Костя еннелле пӗшкӗнсе, ун ҫине пӑхрӗ; тӗттӗмре унӑн куҫӗсем ҫапла каланӑ пек туйӑнчӗҫ: «Эпӗ пӗлетӗп, сирӗн преда эпӗ лайӑх пӗлетӗп, анчах ун ҫинчен эсӗ мӗн шутлатӑн, ӑна эсӗ мӗнле хаклатӑн — манӑн ҫавна пӗлес килет…»

— Хороший хозяин? — спросил Кондратьев, после наклонился в сторону Кости и посмотрел на него; в темноте его глаза как бы говорили: «Я знаю, вашего преда я хорошо знаю, но мне хочется знать — что ты думаешь о нем, как ты его оцениваешь…»

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсӗ ху мӗнле шутлатӑн? — ыйтрӗ Стефан Петрович.

— А ты сам как думаешь? — спросил Стефан Петрович.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тен, эсӗ эпир Хворостянкин пулмасан, пӗчӗк ачасем ашшӗсӗр пурӑнайман пек, пурӑнма пултараймаҫҫӗ тесе шутлатӑн, тен, унсӑр пуҫне колхоз вырӑнтан тапранаймӗ?

Может, ты думаешь, что мы без Хворостянкина, как малые дети без батька, жить не сможем, может, без него колхоз на одном месте будет стоять?

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ мӗнле шутлатӑн, Андрей Васильевич?

Как ты думаешь, Андрей Васильевич?

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ мӗнле шутлатӑн: Усть-Невинскри ГЭС вӑйӗпе мӗнле ӗҫре усӑ курсан аван?

Как ты считаешь, куда именно необходимо направить энергию Усть-Невинской ГЭС?

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тӗрӗс шутлатӑн, — терӗ Кондратьев, Виктор мӗн каланине яланхи пек тӗплӗн итлесе.

— Правильное решение, — сказал Кондратьев, как всегда внимательно слушая Виктора.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хулӑм хут татки ҫине ҫапла ҫырса хуна мӗн: «Ирина эп сана шеллетӗп, хӑвӑн упӑшку хыҫҫӑн шӑппӑн тата ӑсупа сыхла, вӑл сан улталат эсӗ мӗншӗн вӑл Родниковскине час та час каять шутлатӑн унта унӑн савни пур вӑл пӗтӗмпех вӗренӗ партейнӑй тата агроном усем санран эсэ ухмах хӗрарӑм тесе кулаҫе, сан упӑшку чие тават усем ӗҫри йулташсем пек курӑнма хӑтланаҫ эсэ усем хыҫӑн шӑп пулса сӑна вара пурне те ху куратӑн».

На клочке плотной бумаги было написано: «Ирина жалко мине тебя тихо и умно прозследи засвоим муженьком он тебя обманывает ты думаеш чиво он такое часто ездить в Родниковскую там у нево есть уфажорка она вся ученая партиейная и агрономша они смеются над тобой что ты баба дура муж твой делает все очен хитро все как будто они товарищи поработе наблюдай за ними тихо и ты все увидеш сама».

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Федор Лукич, эсӗ урӑхла шутлатӑн пулсан, пӗреххут чӗлхӳне ҫырт.

— Федор Лукич, ежели ты мыслишь все иначе, то лучше прикуси язык.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫутҫанталӑка улӑштарма шутлатӑн, — тупнӑ вӗт-ха ҫавӑн пек япалана!

Природу вздумали переделывать, — и надо ж такое придумать!

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсӗ мӗнле шутлатӑн: ҫак япала вӑй ҫитерме пултарать-и?

— И как ты думаешь: эта штуковина потянет?

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней