Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫавра сăмах пирĕн базăра пур.
ҫавра (тĕпĕ: ҫавра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Улӑхӗ те — улӑх мар: ҫавра тӳпе хӑй тавра ҫавӑрса ҫыхнӑ ешӗл пиҫиххи вӑл; пиҫиххирен ҫӳлерехре те, аяларахра та уйӑх ярӑнса ҫӳрет.

Те луга — не луга: то зеленый пояс, перепоясавший посередине круглое небо, и в верхней половине и в нижней половине прогуливается месяц.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хутла пӗлмен тӑмсайсем сӗтелӗн пӗр енне ҫавра ункӑ пек пуҫтарӑнса тӑчӗҫ те пӗрне пӗри чавсисемпе тӗккелеме, пӗрне пӗри выляма астара пуҫларӗҫ.

Неграмотные олухи собрались полукругом и стали подталкивать друг дружку локтями и подзадоривать друг дружку к игре.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Ҫулӗсем ҫинче чарусӑр ҫавра ҫил ашкӑнать, вӑл пур ҫӗре те, ҫӗр ҫинчи мӗнпур хӳтлӗхсене, ҫаралса юлнӑ вӗтлӗхсене, таптаннӑ тата шӑнса кӳтнӗ курӑк хушшисене пыра-пыра ухтарать.

По проселкам метался порывистый, вихревой ветер, обшаривая все закуты на земле, неприютные перелески, побитые и окоченевшие травы.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кил хуҫи чи хисеплӗ вырӑнта ларать, пичӗ-куҫӗ те Сюэ-чэнӗнни пекех: ҫавра та сарлакарах, мӗнпур уйрӑмлӑхӗ те ашшӗн авӑкрах ансӑр мӑйӑх пурринче кӑна.

На почетном месте, в центре, занимая один целый край стола, восседал Сы-мин, лицо у него было полное и круглое, точь-в-точь как у Сюэ-чэна, если не считать торчащих тонких усиков.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Ун пысӑк ҫавра пичӗ ҫинче хӗсӗк куҫсем кӑшт ҫеҫ курӑнаҫҫӗ, лакпа сӑрланӑ пек йӑлтӑр хура та сайра мӑйӑхӗ палӑрать.

Глаза у него были как щелочки, бороденка редкая и очень черная, будто налакированная.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Лукашка Мингаль казак ҫинчен хунӑ юрра пуҫласаччӗ, анчах пӗр ҫавра юрласа пӗтерсенех шӑпланчӗ те Назарка еннелле ҫаврӑнчӗ.

Лукашка запел было песню про казака Мингаля, но, не допев первого стиха, затих и обратился к Назарке.

XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Кимӗ патне каякан хурахсем ҫакна илтсе сасӑ парсан, тепӗр вырӑна куҫмалла, унта каллех ҫавӑн пек кӑшкӑрмалла; ҫапла вырӑнтан вырӑна куҫса кӑшкӑрса ҫӳремелле, тӑшмансене вӑрман ӑшнелле шаларах илӗртсе кайса аташтарса ямалла, Эрнепе капитан помощникӗн вара ҫавра ҫулпа каялла ман пата таврӑнмалла.

Когда же матросы откликнутся, перебежать на другое место и снова кричать и аукать и таким образом, постоянно меняя места, заманивать врагов все дальше и дальше в глубь острова, пока они не заплутаются в лесу, а тогда окольными путями вернуться сюда, ко мне.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эрне киле, хамӑр крепоҫе, чупса кайнӑ иккен, ҫула май килтен икӗ ҫавра ҫӑкӑр илсе тухнӑ.

Для этого Пятница сбегал домой, в нашу крепость, а кстати прихватил еще две ковриги хлеба.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

«Вӗсем халӗ пӗрер пӗрчӗ тырӑ ҫисен те, эпӗ малашне ҫиес ҫавра ҫӑкӑр ҫухалать», — тетӗп хам.

«Ведь из-за каждого зерна, которое они съедят теперь, я, может быть, лишаюсь в будущем целой ковриги хлеба», — сказал я себе.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Манӑн ҫавра хӑйра валли тунӑ хатӗр лайӑх ӗҫлет.

Мой снаряд для вращения точильного камня действует отлично.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пӗр арчине эпӗ апат-ҫимӗҫсем: рис, сухари, виҫӗ ҫавра голланди чӑкӑчӗ, пилӗк пысӑк татӑк типӗтнӗ качака ашӗ — ку ӗнтӗ пирӗншӗн чи тутӑ тытакан апат шутӗнчеччӗ, — карап ҫинчи чӑхсене тӑрантарма Европӑра илнӗ урпа юлашкине хутӑм; чӑхсене эпир тахҫанах пусса ҫинӗччӗ, тырри кӑшт ҫеҫ юлнӑччӗ.

В один сундук я сложил съестные припасы: рис, сухари, три круга голландского сыру, пять больших кусков вяленой козлятины, служившей нам на корабле главной мясной пищей, и остатки ячменя, который мы везли из Европы для бывших на судне кур; кур мы давно уже съели, а немного зерна осталось.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Рада калама ӗлкӗреймерӗ пулин те, вӑл тата мӗн-мӗн кирлӗ пуласса та сиснӗ иккен: ҫыхӑрах пӗр ҫавра ҫӑкӑр пур, сюртук кӗсйине ҫӗр грошӑ укҫа чикнӗ.

Он предусмотрел еще кое-что, о чем Рада в своем смятении позабыла: в узле лежал каравай хлеба, а в карман сюртука было вложено сто грошей.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳлӗме Колчо ҫавра ҫил пек вирхӗнсе кӗчӗ.

Колчо вихрем ворвался в комнату.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫук, — килӗшмерӗ Остен, — ҫавра ҫулпа кайӑпӑр, каялла таврӑнар мар ӗнтӗ.

— Нет, — возразил Остен, — лучше пойдем обходным путем; возвращаться не будем.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗвеланӑҫ енче ытармалла мар чипер Рибарцӑ тем пысӑкӑш ҫавра тӳпипе пӗлӗтелле кармашать, ун тавра лутрарах тӑрӑсем курӑнаҫҫӗ.

На западе величественная Рибарица поднимала к небу свой гигантский округлый купол, окруженный более низкими вершинами.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй вӑл шап-шурӑ ҫӳҫлӗ, сарлака хул-ҫурӑмлӑ, ҫитмӗл ҫулалла ҫитнӗ ҫавра питлӗ старик, ялан тем анлӑш шӑлаварпа ҫӳрет.

Это был беловолосый, широкоплечий, круглолицый старик лет семидесяти, ходил он постоянно в широчайших шароварах.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл малалла талпӑнса сикрӗ, полицисен хушшипе ҫавра ҫил пӗк вирхӗнсе иртрӗ те вӗҫтере пачӗ.

Но Кралич бросился вперед, вихрем пронесся между полицейскими и побежал дальше.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавра кӗмӗл уйӑх ҫула ҫутатать.

Полная снежно-белая луна освещала дорогу.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Вӑл хутортан тухрӗ, кӑштах тӑчӗ, унтан васкамасӑр масар еннелле утрӗ, инҫетрен, ҫавра ҫулпа, аран палӑракан хӗрессем, вил тӑприсем, ишӗлсе анма пуҫланӑ чул карта тавра ҫаврӑнса кайрӗ.

Он вышел за хутор, постоял немного, затем неторопливо направился к кладбищу, далеко, кружным путем, обходя смутно видневшиеся кресты, могилы, полуразрушенную каменную ограду.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унта тӑпра та кӑпӑшкарах, курӑк та лутрарах, ҫавра шӑтӑк вырӑнӗ те ал тупанӗ ҫинчи пек курӑнать, факт!

На том месте и почва рыхлее, и трава пониже, и признаки круглых окопов видны как на ладони, факт!

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней