Корпус чувашского языка

Ҫырма-ҫатра хушшинче курӑк тавраш курӑнмасть, хайӑрне мӗн чухлӗ кӑларас тетӗн, ҫавӑн чухлӗ чав, шывӗ инҫе мар, кирлех пулсан, насус лартса уҫлама кӑна ан ӳркен, алӑ вӗҫҫӗн ӑсса хӑпарасси те тем мар.

Песок — вот он, чистый, желтый, сухой, прямо на берегу, бери сколько надо; вода тоже недалеко, а коль понадобится — и насос можно поставить, качай себе не ленись, да и ведрами носить невелика морока.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрача хапха уҫрӗ, лашана хӑех чӗлпӗр вӗҫҫӗн ҫавӑтса картиш варрине кӗртрӗ.

Девушка распахнула ворота, смело взяла лошадь под уздцы и завела на середину двора.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫу вӑхӑтӗнче кун сиктермесӗр тенӗ пек, канӑҫне-мӗнне пӗлмесӗр, Володьӑпа иккӗшӗ ӗҫлерӗҫ: вӑрмана ҫӳрерӗҫ, пушӑт касрӗҫ, витри-витрипе ҫырла пуҫтарса, хӑйсем ҫимесӗр курка вӗҫҫӗн сутса, пус ҫумне пус хушӑнтарчӗҫ, ҫӑпата тӑва-тӑва сутрӗҫ, черченке чӗркуҫҫийӗсене кантрапа ҫыха-ҫыха юн кӑлариччен шӑйӑрттарса пӗтерчӗҫ, хирте, ана пуҫӗсенче, курӑк ҫӑла-ҫӑла кӗлтелерӗҫ, кӗлтисене Упи пасарне ҫӳрекенсемпе ҫул майӑн илсе кайса икшер те виҫшер пуса сутрӗҫ.

Целое лето они не знали покоя, работали вдвоем с Володей: каждый день ходили то в лес за лыком, то собирали ягоды и, не пробуя ни одной, продавали их, складывая копейку к копейке, плели лапти, растирая в кровь руки и колени, косили придорожную траву и тоже свозили на убеевский базар, продавали по две или три копейки.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртӗнче тата пит чипер арча курӑнать, ал вӗҫҫӗн тунӑскер.

А в избе наткнулся на добротный сундук, сработанный вручную.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, ҫил хапхине уҫса ярса, лашине ал вӗҫҫӗн ҫавӑтса, картишне кӗртрӗ.

— Шерккей, растворив ворота, ввел лошадь во двор.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла нарастаран инкек вӗҫҫӗн инкек тупса темле майпа та тӳрре тухнӑ пулӗччӗ Велюш, енчен ӑна Шерккей пӳлмен пулсан.

Велюш, наверно, так бы и перечислял без конца свои беды и болезни, если бы Шерккей не остановил его.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑпатине хӑраххине салтнӑ, хӑраххи уринчен тухса ӳкнӗ те тӑпӑлнӑ кантри вӗҫҫӗн ури тунинчен ҫакӑнса тӑрать, хӑй ҫаплах шӑхӑрта-шӑхӑрта харлаттарать.

Один лапоть хозяин, видимо, сумел разуть, а другой так и висит на ноге на веревках, а ему хоть бы хны — храпит себе с присвистом.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей выртнӑ ҫӗртен тӑрса, кӗсйинчи укҫине кӑларчӗ, витӗннӗ чаппан айӗнчех, пӳрне вӗҫҫӗн шутла пуҫларӗ.

Шерккей быстро поднялся, вынул из кармана оставшиеся ассигнации и прямо под чапаном наощупь принялся их пересчитывать.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫиелти виттинче пирчесе шатраланнӑ тимӗр хӑлӑп пур, ал вӗҫҫӗн ҫеклеме меллӗ.

На крышке его имелась железная ручка, возьмись за нее и неси себе — удобно.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах вӑл икӗ аллипе те тытса мӑйкӑча пушатнӑ, чӗрне вӗҫҫӗн ҫӗкленсе татах пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрнӑ:

Но она обеими руками раздвинула петлю, приподнялась на носках и крикнула, напрягая все силы:

Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл кӗпе вӗҫҫӗн те ҫара уран утакан Зойӑна хӑй шӑнса ӗнтӗркенипе ӑшӑ пӳрте кӗрес килекен пуличчен те пӳрте кӗртмен.

Босая, в одной белье, ходила она по снегу до тех пор, пока мучитель сам не продрог и не решил, что пора вернуться под теплый кров.

Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл трапеци ҫинче алӑ вӗҫҫӗн ҫӗкленни, «козел» урлӑ сиксе каҫни, баскетболла выляма вӗренни ҫинчен вӗҫӗ-хӗррисӗр каласа кӑтартма пултарать.

Мальчуган без конца мог рассказывать о том, как он подтянулся на трапеции, как перепрыгнул через «козла», как научился попадать мячом в баскетбольную «корзинку».

Ҫӗнӗ шкул // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шерккей ӑна-кӑна асӑрхамарӗ, курмарӗ, пушаннӑ витрине хӑрах алӑ вӗҫҫӗн тӑсса: — Ме витрӗне, Уття, ме витрӗне, — тесе мӑкӑртатрӗ.

Однако Шерккей, не замечая и не ощущая этого, напился и протянул пустое ведро: — На, Уття, возьми ведро…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн? — куҫне чармакласа уҫрӗ Шерккей, унтан, хӑрах чавси вӗҫҫӗн ҫӗкленсе, Тимрука пӑхса илчӗ:

— Что? — вытаращил глаза Шерккей и приподнялся на локте.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтарӑн пуҫ ҫаврӑнать, хӑрах чавси вӗҫҫӗн таяннӑ май, куҫне аран уҫа-уҫа хупать.

Голова у Тухтара кружится как на карусели, он то и дело роняет ее с руки, глаза его слипаются…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюкӗ сӗтел кӗтессинчен ал вӗҫҫӗн тӗренсе ҫӗкленчӗ, хӑрпахсӑр куҫне мӑч-мӑч хупкаласа уҫрӗ те пӗр-икӗ утӑм алӑк патнелле ярса пусрӗ.

Но вот Кандюк робко поднялся, поморгал лысыми веками и сделал два шага в сторону двери.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме сурса ыратакан чавси вӗҫҫӗн йынӑшса тӗренчӗ, тӑрса ларчӗ, йӗри-тавра пӑхкаларӗ.

Но Селиме, опершись на ушибленный при падении локоть, застонала и с трудом присела на лавке, настороженно огляделась вокруг.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре хӗрарӑм сассине илтнӗ Сайте, чавса вӗҫҫӗн тӗренсе, асаплӑн ҫӗкленчӗ — Несихва мар иккен.

Сайде из последних сил приподнялась на локтях, узнала — нет, это не Несихва.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑн калатӑп, сана нихҫан та пӗччен ҫӳретмӗттӗм, алӑ вӗҫҫӗн ҫӗклесе ҫӳрӗттӗм.

Я никогда, никогда не буду отпускать тебя одну, буду всюду носить тебя на руках сам…

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей, хӑн чӗрине аран хытарса, ыраш ани тавра ҫаврӑнчӗ, татӑлнӑ пучахсене пӗр ывӑҫ пуҫтарчӗ, алли ҫине пӗрчӗ шӗкӗлчерӗ, алӑ вӗҫҫӗн сӑвӑрса ҫисе пӑхрӗ.

С похолодевшим сердцем он обошел загон, собрал горсть безжалостно сорванных градом колосьев, размял в ладони и попробовал зерно на зуб.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.