Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тытрӗ (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ромашов ман ҫинелле ӳпӗнчӗ, аллӑмран ярса тытрӗ.

Ромашов бросился на меня, схватил за руки.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пире тара тытрӗ.

Он нас и нанимал.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата вунӑ, вунпилӗк, ҫирӗм утӑм иртрӗм те — такам мана чӗререн пӗр вӑхӑта кӑртах ярса тытрӗ те вӗҫерчӗ, чӗрем каллех хыттӑн тапа пуҫларӗ…

Ещё десять, пятнадцать, двадцать шагов — и кто-то сильно взял меня за сердце, потом отпустил, и оно забилось, забилось…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Такам мана аллӑмран пырса тытрӗ

Кто-то крепко взял меня за кисть.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халатне ҫӗкленӗччӗ вӑл, хӑйӑрлӑ ҫырма тӗпне урипе сыхланса ҫеҫ пусса пыратчӗ; хулпуҫҫийӗнчен питшӑлли шуса анчӗ те, вӑл ӑна шыва ӳкичченех пит те меллӗн ярса тытрӗ.

Она шла, придерживая халатик, осторожно и с наслаждением пробуя ногою песчаное дно; полотенце скользнуло с плеча, и она ловко поймала его над самой водой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валя мана алӑран тытрӗ.

Валя взял меня за руки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов вара Розалия Наумовна тахҫан сӑрлама вӗрентнӗ ачасене тара тытрӗ.

Он нанял мальчиков — тех самых, которых Розалия Наумовна учила красить.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара вӑл пӗр вӑрӑм кӑна салху еврее тара тытрӗ.

Тогда она наняла длинного, грустного еврея,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле пӗтсе кайнӑ эсир, веҫ хӑвӑрӑлнӑ! — терӗ те вӑл мана алӑран тытрӗ.

Как вы похудели, измучились! — сказал он и взял меня за руки.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ чӗнмесӗр тӑтӑм, нимӗн те кирлӗ мар мана, анчах ҫак ҫар ҫынни темшӗн васкавлӑн тухса кайрӗ те ҫав кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ чипер хӗрарӑмпа пӗрле таврӑнчӗ, хӗрарӑмӗ мана курсан пуҫне ярса тытрӗ те: — Катя, ах турӑҫӑм! Шыв парӑр, шыв! Мӗн пулчӗ сире, Катя? — терӗ.

Я молчала, и мне не нужно было ничего, но этот военный почему-то поспешно ушёл и вернулся с маленькой седой, изящной женщиной, которая схватилась за голову, увидев меня, и сказала: — Катя, боже мой! Дайте воды, воды! Да что же с вами, Катя?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пычӗ те мана алӑран тытрӗ —хӑюллӑн та ирӗккӗн.

Он подошёл и взял меня за руку — смело, свободно.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Варя мана вара аллӑмран тытрӗ те хам хирӗҫ пынине итлемесӗрех аялалла ҫавӑтрӗ.

и Варя взяла меня за руку и повела вниз, не слушая возражений.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана алӑран тытрӗ, аллӑма чуптурӗ, эпир пӗрне-пери хытӑ ыталаса илтӗмӗр те, вӑл кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле: — Сестра… — терӗ.

Он снова взял меня за руки, поцеловал руки; мы крепко обнялись, и он чуть слышно сказал: — Сестра…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир чарӑнтӑмӑр та вӑл ман алла хӗссе тытрӗ.

Мы остановились, и он крепко взял меня за руку:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хулӑн туя ҫине таянса, ухсахласа, вӑл чи малтан пирӗн пата пычӗ, хумханса кайса, сӑмах чӗнеймесӗр ман алла ярса тытрӗ, нумайччен силлерӗ, унтан ман пирки темӗн чул лайӑх сӑмах каласа пӗтерчӗ, ӑна пула анне те чӑтса тӑраймарӗ — йӗрсе ячӗ, эпӗ именнипе, хама хам вырӑн тупаймарӑм.

Опираясь на толстую палку, прихрамывая, он тотчас же пришел к нам, взволнованно обеими руками тряс мою руку, молча, не находя сперва слов, а потом сказал мне так много хорошего, что мама растрогалась до слез, а я не знала, куда мне деться от смущения.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Обер-лейтенант ун енне ярса пусрӗ, ӑна ҫухаран ҫатӑртаттарса тытрӗ, тепӗр аллипе хыҫалти кӗсйинчен пистолет туртса кӑларчӗ.

Обер-лейтенант шагнул к нему, схватил за шиворот, а другой рукой вырвал из заднего кармана своих брюк пистолет.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан вӑл, пусӑ тараси пек малалла ӳпӗнчӗ те икӗ ҫӑм алсана икӗ аллипе хуллен ярса тытрӗ, туртса илчӗ, нимӗн шарламасӑр тӑхӑнса ячӗ, аллисене саркаласа тиркевлӗн пӑхкаларӗ, вара ҫаврӑнчӗ те, Ариша аппа енне эххӗм те тумасӑр, киле кӗрех кайрӗ.

Потом он согнулся, словно переломился, осторожно, двумя пальцами обеих рук, ухватил вязаные варежки, стащил их с тети Ариши, молча надел себе на руки, отставил их чуть в сторону, осмотрел критически и, не глядя на старуху, вернулся в дом.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепле пӗрре, каҫ пулсан, Курбан хӑйӗн дутарне тытрӗ.

Как-то вечером Курбан снял с нар свой дутар.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑв мӗн калаҫнине хӑв чухлатӑн-и эс? — Вӑл икӗ аллипе икӗ енчен минтере ҫиллессӗн хӗстерсе тытрӗ.

Ты соображаешь, что говоришь? — Она обоими кулаками ожесточенно стиснула подушку.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, куҫне уҫнӑ-уҫман, сӑран сумккине ярса тытрӗ, ун-кун пӑхкаларӗ, вара, хӑй аптӑра юлнине пытарас тесе, куҫӗсене ывӑҫ тупанӗпе сӑтӑрса илчӗ, ӑҫта ҫитсе чарӑннине чухлаймасӑр, чӳречерен карӑнса пӑхрӗ.

Она сейчас же схватилась за свою сумку, растерянно огляделась, затем, чтобы скрыть свою оторопь, протерла ладонью глаза, выглянула в окно, не соображая, куда она заехала.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней