Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпах сăмах пирĕн базăра пур.
шӑпах (тĕпĕ: шӑпах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун каччисем ҫумӗнче ман ним ӗҫ те ҫук-ха та, ҫапах, вӑл пурӑнакан хваттер хуҫин вӑрттӑн алӑкӗ шӑпах пирӗн калинкке енче вӗт, ҫавӑнпа та «А-цзинь!

Ко всему этому я не имею никакого отношения, но, к сожалению, черный ход квартиры ее хозяев расположен как раз напротив наших дверей, и поэтому, когда кричат: «А-цзинь!

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

Шӑпах ун чух ман ҫумра пӗр вэнь те пулмарӗ, ҫавӑнпа кӑна кӑмӑл тӑваймарӑм эп ӑна.

У меня, как назло, не было ничего при себе — вот и не подал.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Шӑпах ҫав «Оду фулэ»!

Так и сказали: «одуфуле».

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Инкеке, шӑпах ҫав вӑхӑтра леш путсӗр ачисем тӗрткелеше пуҫларӗҫ, куҫӗсене хӗсе-хӗсе шуйттан чӗлхипе тем сӳпӗлтетме тытӑнчӗҫ.

А тут еще эти сопляки все чего-то перемигивались да пересмеивались и болтали на чертовом языке.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Кунтанах, ав, шӑпах ял вӗҫӗнче ларакан Куй-син туррӑн кумирни тӗтреллӗн курӑнма хӑтланать.

Вдали уже виднелся храм Бога — покровителя литературы, стоявший в начале деревни.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Сӑну та ыттисене хумхатмасӑр юлма пултараймарӗ; шӑпах ҫакна калаҫҫӗ те ӗнтӗ «пӗртӑвансен килӗштерӗвӗ» тесе.

Истинно «братское согласие», так, кажется, учит мудрец?

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Ҫапла-ҫапла, шӑпах халь ачасем хӗрлӗ шатрапа чирлеҫҫӗ.

Ну конечно, сейчас эпидемия.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Чжан Пэй-цзюнь шӑпах кравать умӗнчи ҫыру сӗтелӗ патне ларчӗ.

Чжан Пэй-цзюнь сел к столу напротив кровати.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Ванька Ситкин текен казак пурччӗ, ӗҫсе ӳсӗрӗлчӗ те тӳрех кӗрслеттерчӗ, мана пистолетӗнчен шӑпах ҫак вырӑна лектерчӗ.

Ванька Ситкин, казак был, разгулялся, да как бацнет, прямо мне в это место из пистолета и угодил.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӑйне тыткаланинче те, калаҫнинче те хӑйӗн политики палӑрмасть, вӑл халӗ хаваслӑ та шӑпах хӑй пек курӑнать.

Ни в позе, ни в говоре его не проглядывало его обычной политичности; он был весел и натурален.

XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Унтан каллех татах та хурлӑхлӑрах: «Ай! дай! далалай а-а!» терӗ те шӑпах пулчӗ.

И опять еще печальнее запел: «Ай! дай! далалай а-а!» — и замолк.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Мӗнле ҫырать, шӑпах ҫапла килсе тухать.

Как напишет, так как раз и выйдет.

XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Чӑн-чӑн хуҫи ҫук, темӗнле кригӑна кайнӑ тет-и. Карчӑкӗ шӑпах та эсрелех вара, турӑ сыхлатӑрах, — тавӑрчӗ Ванюш пуҫне ярса тытса.

Хозяина настоящего нету, на какую-то кригу, говорят, пошел. А старуха такая дьявол, что упаси Господи! — отвечал Ванюша, хватаясь за голову.

X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Шӑпах ҫакна.

— Это самое.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шӑпах ҫакна, этем тӑвӑлӗн ирӗклӗхӗнчен кӑрккалла йӗрӗнсе курайманнине, каҫармаҫҫӗ те ӗнтӗ пире нихӑҫан — ӗмӗр-ӗмӗрех.

И вот этого-то индюшачьего презрения к свободе человеческого духа нам не простят — во веки веков.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вара ҫак — шӑпах савнӑ, ырӑ, тӗлӗнтермӗшле Брем сасартӑк лашипе горнҫӑ патне сиктерсе пырать те, — лешӗ кӑкӑрне ҫӑварӗ умӗнче тытса тӑратчӗ, — шарт ҫех тутарать кӑкӑра чышкипе пӗтӗм вӑйран!

И вдруг этот самый — милый, добрый, чудный Брем подскакивает на коне к горнисту, который держит рожок у рта, и изо всех сил трах кулаком по рожку!

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Шӑпах ҫак ҫын паян манпа пӗрле пӗтӗм полка ӑнӑҫсӑрлӑх кучӗ.

Вот этот самый человек вместе со мной принес сегодня неудачу всему полку.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шӑпах ҫапла, сирӗн превосходительство, Михайла Борийчук! — хавассӑн, ачанни евӗр кӑмӑллӑ кулӑпа кӑшкӑрчӗ салтак.

— Тошно так, ваше превосходительство, Михаила Борийчук! — весело, с довольной детской улыбкой крикнул солдат.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ку мел-ӑслайсене корпус командирӗ шӑпах хӑй шутласа тупса практикӑна кӗртнӗччӗ, вӗсен тӗп пӗлтерӗшӗ — строя тӗрлӗ майпа хӑвӑрттӑн ҫаврӑнтара-ҫаврӑнтара тӑратма пултарассинчеччӗ, ун пек тесессӗн вара начальниксен кирек хӑҫан та тавҫӑруллӑ, пур чухне те пуҫаруллӑ, яланах шухӑшлавлӑ пулмалла.

Приемы эти были изобретены и введены в практику именно самим корпусным командиром и заключались в быстрых перестроениях, требовавших всякий раз от начальников находчивости, быстрой сообразительности и широкой личной инициативы.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах вӑл хӑй ҫапах та тӗрӗс мар хӑтланинне ӑнланса илчӗ, ҫавӑнпа ҫийӗнчех пӑрӑнса кайрӗ те пӗтӗм хаярлӑхпа саккӑрмӗш рота ҫине сиксе ӳкрӗ, унта ҫав вӑхӑтра шӑпах ранцӑсене тӗрӗслеме пикеннӗччӗ:

Но он все-таки понял, что был неправ, и потому сейчас же отъехал и с ожесточением набросился на восьмую роту, в которой офицеры проверяли выкладку ранцев:

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней