Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Пӗтрӗ!.. — терӗ Коновалов ним пулман чухнехи пек, анчах темле ытла йӑвашшӑн, чӳречерен чӗмсӗррӗн те ҫилленнӗ пек курӑнакан тӗттӗм каҫ шӑплӑхне тепӗр хут итлесе илнӗ хыҫҫӑн.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпир каҫ пуласпа, кӑмака умӗнче чӳречене ҫурӑмпа ларса, калаҫатпӑр.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Каҫ пулса килет; урамра пӑчӑ, шӑв-шав, тусан, ҫул ҫине пӳрт мӗлкисем ӳкнӗ.Вечер наступал; на улице было душно, шумно, пыльно, от домов на дорогу ложились тени.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Каҫ пулнӑ, хӗвеланӑҫ ҫути ӳкнипе, юханшыв хӗп-хӗрлӗн курӑннӑ, вӑл Данкон кӑкӑртан туртса кӑларнӑ чӗринчен ҫӑл пек тапса тӑракан юн евӗр туйӑннӑ.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ир те каҫ та яланах ҫав ҫынсем тавра ҫапла сӗм-тӗттӗм тӑнӑ, ҫав тӗттӗм ҫынсене, ҫеҫенхир ирӗклӗхне хӑнӑхнӑскерсене, пӗтӗмпех пусарса хурассӑн туйӑннӑ.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫав чулланнӑ йывӑҫсем кӑнтӑр кунӗнче, салхуллӑ тӗттӗмпе пӗркенсе, шавламасӑр, хускалмасӑр ларнӑ; каҫ пуласпа, кӑвайтӑ чӗртсе ярсан, ҫынсене тата ытларах хупӑрланӑн туйӑннӑ вӗсем.
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Каҫ ӑшӑнса, ҫемҫелсех пырать.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫапла, чунра юрату пур чухне, эпӗ ун патне виҫӗ уйӑх хушши чупрӑм; кашни каҫ ун патӗнче пулаттӑм…И так я бегала три месяца, пока была любовь; все ночи этого времени бывала у него.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Ҫапах та, каҫ пулсанах, савни патне, ӑна хӑвӑртрах ыталаса чуптума, тухса вӗҫеттӗм.А как придет ночь, я бежала к тому, кого любила, целоваться с ним.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Каҫ тӗттӗмленнӗҫем тӗттӗмленсе пычӗ, тӗлӗнмелле шӑппӑн илтӗнекен сасӑсемпе тулчӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Пӗррехинче ҫапла, ӗҫкӗ ӗҫнӗ чухне, пӗлӗт ҫинчен ӑмӑрткайӑк вӗҫсе аннӑ та, каҫ пек ачаш чунлӑ хура ҫӳҫлӗ хӗре тытса, каялла вӗҫсе кайнӑ.Однажды, во время пира, одну из них, черноволосую и нежную, как ночь, унес орел, спустившись с неба.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Сывлӑш тинӗсӗн ҫӑра шӑршипе тата нумай пулмасть каҫ пуласпа ҫуса кайнӑ ҫумӑр нӳретнӗ ҫӗр шӑршипе тулнӑ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӗсем пирӗнтен инҫетрен инҫете каяҫҫӗ, каҫ тата фантази вӗсене илемлӗрен илемлӗ тӗспе ҫупӑрлать.Они уходили все дальше от нас, а ночь и фантазия одевали их все прекраснее.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Пӗр каҫ — пуйса та тӑтӑн!
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Пӗр каҫ анчах — ҫур пин тенкӗ хаплаттартӑм та.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Тӗттӗм каҫ чӗрӗле пуҫланӑ пек туйӑнчӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ҫав хӑрушӑ, сенкер хӗҫ каллех тинӗс тӗпӗнчен ҫӳлелле йӑлтӑртатса хӑпарать, хӑпарать те, каҫ тӗттӗмне тепӗр хут касса, ҫӗнӗрен, анчах та халӗ ӗнтӗ тепӗр еннелле тӑсӑлса выртать.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Хуллен ҫитӗнекен пӑтранчӑк, кӳренӳллӗ сисӗм, таҫта, чӗре тӗпӗнче вӗшӗлтетсе, ӑна кӗҫӗрхи каҫ мӗн тумалли ҫинчен ӑса-пуҫа пуҫтарса шутлама чӑрмантарнӑ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Каҫ та пулса ларать, хушамат ҫав-ҫавах тупӑнмасть.
Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.
Вӑл хӑйне хӑй вӑтаннӑ пек тытать, пӗр каҫ хушшинчех пит начарланса кайнӑ, куҫӗ путса кӗнӗ; ҫӗрелле пӑхса ларса, куҫ ҫӗклемесӗр, вӑл пире ҫапла каларӗ:Был он смутен и похудел за ночь страшно, глаза ввалились; он опустил их и, не подымая, сказал нам:
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.