Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шутламан (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ шутламан, — хуравларӗ Молодцов, тӑруках кирпӗч пек хӗрелсе кайса.

— И не считал, — став сразу кирпично-красным, ответил Молодцов.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бахолдинӑн ытти сивӗ ҫырӑвӗсенчен (вӗсем унччен нихҫан та ун пек сивӗ пулман) Константин ҫакна ӑнланнӑ: Ксюшӑ вӑл сасартӑк кайнине ҫӑмӑллӑн тӳссе ирттернӗ, хӑйне пӗртте телейсӗр те, каччӑ пӑрахнӑ хӗр тесе те шутламан.

Из следующих, непривычно холодных писем Бахолдина Константин понял, что Ксюша легко перенесла его внезапный отъезд и не считала себя несчастной и брошенной девушкой.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун чухне Костя ҫавна юрӑхсӑр ӗҫ тесе шутламан, пачах урӑхла, вӑл ун идейӑлла ҫирӗплӗхӗпе принциплӑхне палӑртса тӑнӑ иккен.

В те годы такое отречение не считалось зазорным, скорее наоборот, оно было выражением высокой идейной закалки и принципиальности.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫулсем иртнӗ май, пысӑкланнӑҫемӗн, Костя амӑшне чунтан сивлеме, ӑна тӑшман вырӑнне хума тытӑннӑ, «анне» тесе шутламан — амӑшӗ унӑн ашшӗ пӗтӗм чун-чӗрипе парӑнса пурӑннӑ ӗҫне сутнӑ ҫеҫ мар, ашшӗне маннӑ ҫеҫ те мар, ҫук, вӑл тӑван ывӑлне вӗсем пурте курайман ҫынпа, хӑйне те, Костьӑна та, пӗтӗм кил-йышне те кӑшт ҫеҫ пӗтерсе хуман ҫынпа улӑштарнӑ-ҫке-ха.

С годами, взрослея, он стал думать о матери с неприязнью и злой отрешенностью — она предала не только дело, которым жил отец, и память о нем, нет, она променяла родного сына на ненавистного всем человека, чуть не погубившего и ее, и Костю, и всю свою семью.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑнасем чӳрече патне пырса кӗпӗрленнӗ, кам пӳрчӗ ҫунать-ши тенӗ, анчах вӗсенчен пӗри те хӑйсен пӳрчӗшӗн пӑшӑрханман, пушар патне кайма та шутламан.

Гости сгрудились у окна, гадали, чья хата горит, но почему-то никто из них не тревожился за свою избу, не пытался бежать на пожар.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пулӑшу ку енчен килессе вӑл шутламан та ҫав.

Меньше всего он ожидал, что поддержка придет к нему с этой стороны.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов кулса ячӗ, анчах шухӑша кайнӑ, кулма пачах шутламан хӗрарӑма питӗнчен пӑхса илчӗ те чарӑнчӗ.

Пробатов рассмеялся, но, взглянув в задумчиво-строгое, без улыбки лицо женщины, замолчал.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫынсенчен те юлма шутламан, халӑх ӑҫталла, эпир те унталла…

А от людей тоже отставать не намерены, куда все, туда и мы…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Турӑ ҫырлахтӑр, шутламан та эпир ӑна вӗлерме! — теҫҫӗ.

Мол, «сроду мы его не убивали, упаси бог!»

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӑрӑн, Дашка! — хӑйне хӑй астумасӑр, хаяррӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ те вӑл шутламан ҫӗртенех Дарйӑна кӑкӑрӗнчен чышса ячӗ.

— Уйди, Дашка! — не помня себя, дико закричал он и, не рассчитав, толкнул Дарью в грудь.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья хӑй чӑтса ирттернӗ мӑшкӑла — ҫав ҫынран, ҫав пысӑк та тимӗр пек хытӑ алӑсенчен мӗн кӑна тӳссе курнине пӗтӗмпех аса илчӗ; аса илчӗ те, унпа ӗмӗрлӗхе татӑлма шутламан ҫӗртенех, хӑй мӗн хӑтланнинчен хӑй те хӑраса кайса, йӗп пек тирекен сӑмахсемпе чыхӑнса пӳлӗнчӗ:

Аксинья вспомнила пережитые обиды, все вспомнила, что перенесла от этого человека, от больших железных рук и, сама не желая разрыва, в душе ужасаясь тому, что делала, задыхалась в колючих словах:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Погон ҫинчен никама та пӗлтерме шутламан.

Решил про погон никому не рассказывать.

Генерал погонӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Анчах арҫынсемпе хӗрсем пӗр-пӗрне килӗшнипе килӗшменни ҫинчен шутламан улпут.

А о том, понравились ли друг другу женихи и невесты, и не подумал — барин.

Ҫураҫнӑ хӗрсем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Васкамалла тесе шутламан эпӗ.

Да не думал, что к спеху.

Атӑсем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Француз генералӗсем нимӗн те шутламан.

Спокойны французские генералы.

Кӗперсем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫырмасем пӑртан тасалнӑ ҫеҫ-ха, шыва кӗресси пирки никам та шутламан, Суворов вара — чӑма панӑ сивӗ шыва.

Только вскроются реки, еще никто и не думает купаться, а Суворов — бух в студеную воду.

Пӗрремӗш пайӗ. Пур ҫӗрте те паллӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Эпӗ ӗмӗрех лавҫӑ пулма шутламан та.

— Я и не собираюсь.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Анчах эсӗ мана ку кабинетра курма шутламан? — чеен кулса каларӗ Сергей.

— Только ты желал видеть меня не в этом кабинете? — хитро улыбнувшись сказал Сергей.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пӗлетӗп эпӗ, эсир пухӑва пыма шутламан та, эсир мана хирӗҫ тухнӑ.

— Я знаю, на собрание вы и не думали идти, а просто хотели меня встретить.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ун чух Шатило та, Акопьянц та Герой пулман, Герой пулма та шутламан, ахаль ҫынсем кӑна пулнӑ.

В то время ни Шатило, ни Акопьянц не были героями, не мечтали стать героями, а были простыми людьми.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней