Корпус чувашского языка

— Пӗр енчен илсе пӑхсан, Витька йӑнӑшман та темелле, мӗншӗн тесен, бритва ҫӗҫҫине тупнӑ, анчах, тепӗр енчен илсен, Игорь та айӑплах мар пулмалла.

— С одной стороны, отчасти Витька прав был, раз он там бритвочку нашел, но, с другой стороны, конечно, Игорь, видно, тоже не виноват.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь ҫухални ачасене те йӑлт халтан ячӗ, вӗсем мӗнпур айӑпа Минаев ҫине яма хатӗр.

Ребята мои были тоже потрясены исчезновением Игоря и готовы были уже обрушиться на Витю Минаева.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь тарни маншӑн йывӑр хуйхӑ пулчӗ.

Бегство Игоря было для меня тяжелым ударом.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Урӑх Игорь нимӗн те илмен.

Больше Игорь ничего не взял.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӳрече патӗнчи сӗтел ҫине коробкӑпа хамӑрӑн рафинад-сахара лартса хӑварнӑ, ӑна эпир яланах Игорь патӗнче, адӑ пыма инҫе сентре ҫинче усраттӑмӑр.

На столе у вагонного окошка осталась коробка с общим сахаром-рафинадом, запас которого обычно сдавался Игорю на хранение как жителю верхней, самой недосягаемой, полки.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ахӑрнех, Игорь ир ҫинче, эпӗ ҫывӑрса кайсан, тухса шунӑ пулас.

Должно быть, Игорь вылез тихонько под утро, когда я наконец забылась сном.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Малинин Игорь».

Малинин Игорь».

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Игорь…

— Игорь…

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак тупсӑмне тупма хӗн ыйту мана канӑҫ памарӗ, эпӗ ҫӗр каҫиччен темиҫе хут та тӑра-тӑра лартӑм, ҫывӑракан Игорь ҫине темиҫе хут пӑха-пӑха илтӗм.

Мучительное желание разгадать загадку мне не давало покоя, несколько раз я вставала ночью, подтягивалась на руках до верхней полки и смотрела в лицо спящему Игорю.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паллах, Игорь пирӗн походченех утрав ҫинче пулнӑ, нӳхрепе кӗрсе тухнӑ, унта хӑйӗн лезвине ӳкерсе хӑварнӑ.

Ясно, что Игорь был на острове до нашего похода, спускался в погреб, там выронил своё лезвие.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эпӗ юри тӗртсе яман-ҫке ӑна… — ҫавна ҫеҫ калама ӗлкӗрчӗ Игорь.

— А я ж нечаянно упустил совсем… — успел вставить словечко Игорь.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кимӗ историйӗ, Игорь, калама ҫук киревсӗр.

История с лодкой достаточно безобразна, Игорь.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ан тив Игорь хӑех, лайӑххӑн шухӑшласа, ӑнланса илтӗр.

Пусть Игорь хорошенько подумает, поймет.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Нимӗн те пытарасси ҫук ман, — кӑшкӑрса ячӗ Игорь.

— Мне нечего скрывать! — возмутился Игорь.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь ӗсӗклесе ячӗ:

Игорь всхлипнул:

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь, пуҫне уснӑ та, нимӗн те чӗнмест.

Игорь молчал, опустив голову.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сима! — тархаслӑн кӑшкӑрса ячӗ Игорь.

— Сима! — моля, закричал Игорь.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Малтан Игорь хӗрелсе кайрӗ, унтан питҫӑмартисем ун юн тумламӗ юлми шап-шурӑ шурӑхрӗҫ.

Сперва Игорь покраснел, а потом кровь отхлынула от его щек, и он стал совсем белый.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫакӑ, ҫакӑ! — хаваслӑн кӑшкӑрчӗ Игорь, — Ӑҫтан тупрӑн эс ӑна?

— Эта, эта! — обрадованно закричал Игорь, — Где ты ее нашел?

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ылттӑнпа илемлетнӗ сенкер пакетик, — сӗнет хӗрсе кайнӑ Игорь.

Пакетик, синенький с золотом, — объяснял увлеченный Игорь.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950