Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хурланчӑк сăмах пирĕн базăра пур.
хурланчӑк (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗнле эсӗ, Владик, яланах темӗскерле путсӗр кӗнеке вулатӑн вара? — тесе пит хурланчӑк сасӑпа Толька ыйтрӗ те, каллех хура шӑтӑк ҫине чалӑшшӑн пӑхса илчӗ.

— И что ты, Владик, всегда какую-то ерунду читаешь? — совсем уже унылым голосом спросил Толька и опять покосился на чёрную дыру.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Оля! — хурланчӑк сасӑпа чӗнсе илчӗ ӑна Женя.

— Оля! — горестно воскликнула тогда Женя.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Эс курӑнсан, ман чӗрене Хурланчӑк туйӑм хупӑрлать-ҫке.

Как грустно мне твое явленье.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

«Аван та-ҫке ҫапла выртса пыма, — шухӑшларӗ Сергей. — Выртса пыратӑп ак, пӗлӗт курӑнать, Ирина, унӑн тӗттӗм куҫӗсем пӗр хурланчӑк, пӗр савӑнӑҫлӑ пӑхаҫҫӗ…

«А хорошо так лежать, — думал Сергей. — Лежать и видеть небо, Ирину, ее глаза — то задумчивые, то веселые…

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен ун умне чӗркуҫленсе ларчӗ, хӗрӗн шухӑшлӑ та кӑшт хурланчӑк пичӗ ҫинчен куҫне илмерӗ…

Он стоял перед ней на коленях и видел ее лицо, задумчивое и немного грустное.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ пӗччен мар-ҫке, — терӗ Сергей, хурланчӑк ларакан Хуракуҫ хӗр ҫине пӑхса илсе.

— Так ведь я не один, — сказал Сергей и посмотрел на погрустневшее лицо Смуглянки.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Григорий, аяккалла ҫаврӑнса, хурланчӑк куҫӗсене путарчӗ.

— Григорий отворачивался, прятал растроганные глаза.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ну, ҫапла, ну, ҫапнӑ, — евӗк ҫепӗҫлӗхпе хирӗҫлерӗ те Назанский, хурланчӑк, ачаш куҫӗсемпе Ромашов ҫине пӑхрӗ.

— Ну, так, ну, ударил, — возразил ласково Назанский и грустными, нежными глазами поглядел на Ромашова.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ансат, хурланчӑк, чуна ҫитсе тивекен ҫемӗ ирсӗрле сӑмахсене те ырӑлатса пычӗ.

Простой, печальный, трогательный мотив облагораживал пошлые слова.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тарӑн та хурланчӑк ӗсӗклӳсемпе вирхӗнсе саланаҫҫӗ ҫурхи сывлӑшра пытару маршӗн сассисем.

Глубокими, скорбными рыданиями несутся в весеннем воздухе звуки похоронного марша.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Генерал пӑртаклӑха шӑпланчӗ, унтан хурланчӑк та йӗкӗлтешӳллӗ сасӑпа лӑпкӑнтараххӑн малалла тӑсрӗ:

Генерал помолчал немного и продолжал спокойнее, с грустным и насмешливым выражением:

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Эй, хурланчӑк чун, ан ухмахлан!

— Эх, Горюха, не мудри!

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ӑнланса илтӗн-и, хурланчӑк?

Уразумела, Горюха?

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Секретарь пӗтӗмпех хӑвӑрт та ӗҫлӗн татса пачӗ, окружкомра ҫапла тумалла та, сана, манӑн хурланчӑк, комсомол окружкомӗнчи хӗрсем пулӑшма пулчӗҫ, халӗ ял хуҫалӑх техникумне каяр, сана ҫӗнӗ ҫӗре пурӑнма вырнаҫтарам.

— Все решил секретарь, как и надо решать в окружкоме, быстро и дельно: тебя, моя Горюха, возьмут под свою опеку девчата из окружкома комсомола, а сейчас поедем в сельхозтехникум, буду тебя устраивать на новое местожительство.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней