Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑтраннӑ (тĕпĕ: пӑтран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн хӑйӗн те хӑш чухне кӑштах ӑш пӑтраннӑ пек пулнӑ; Сӗрӗмӗ вара, час ҫилленсе каяканскер, хӑйне те, Уҫӑпа та, Катеринӑна та, карапне тата ӑна шухӑшласа кӑларакансене те, мӗнпур американецсене, ҫуралнисене те, ҫуралманнисене те, питӗ хытӑ ылханнӑ…

Самому ему становилось иногда неприятно — и только; Дыма — человек нервный — проклинал и себя, и Осипа, и Катерину, и корабль, и того, кто его выдумал, и всех американцев, даже еще не рожденных на свет…

III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Халиччен Павел ӑнланса илеймесӗр пӑтраннӑ.

Раньше Павел в этом безнадежно путался.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫак вӑхӑтра ку шухӑш унӑн пӑтраннӑ кӑмӑлӗпе килӗшсе тӑчӗ.

Эта идея была более всего согласна с состоянием его души.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Федор Тимофеич пуҫӗнче ҫавӑн пек шухӑшсем пӑтраннӑ пулас.

По-видимому, такие же мысли бродили и в голове Федора Тимофеича.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Тарӑн ланкашкасем тӗлӗнче машинӑ силленсе, кисренсе илчӗ, анчах Пробатов пуҫӗнче арӑш-пирӗш шухӑшӗсем пӑтраннӑ пирки ҫакна сисмерӗ, хӑйӗн яланхи йӑлипе ҫил кантӑкӗ умӗнче авӑнчӑк тимӗр хӑлӑпран тытса пычӗ.

Машину покачивало, встряхивало на глубоких рытвинах, но Пробатов не чувствовал ее резких толчков, захваченный потоком беспорядочных мыслей, по привычке держась за гнутую железную скобу перед ветровым стеклом.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйӗн аллисене хӑй те туймасӑр, Бунчук ӑна, ӑҫта та пулин ҫӗклесе кайма тесе, хӑяккӑн ҫавӑрса вырттарчӗ; анчах хӗрӗн сулахай айӑкӗ тӗлӗнчен юн лӑкӑртатса аннине, кӑвак кофта татӑкӗсем суран йӗри-тавра йӑплаккӑн сиккелесе чӗтренине курчӗ те суран ҫурӑлакан пульӑран пулнине, Аннӑна вилӗм ҫитнине ӑнланчӗ, ҫав вилӗме унӑн тӗссӗрленсе пӑтраннӑ кура куҫӗсенче те курчӗ.

Не чуя рук, Бунчук повернул ее на бок, чтобы взять и куда-то нести, увидел кровяной подтек в левом боку и клочья синей кофточки, хлюпко болтавшейся вокруг раны, — понял, что рана от разрывной пули, понял — смерть Анне, и смерть увидел в ее обволоченных мутью глазах.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юнлӑ тавӑру пуҫланнӑ самантра Григорий хӑвӑрт кӑна тачанка ҫумӗнчен уйрӑлчӗ те, хаяр тарӑхупа пӑтраннӑ куҫӗсене Подтелков ҫинчен илмесӗр, ун патне уксахласа кайрӗ.

Григорий в первый момент, как только началась расправа, оторвался от тачанки, — не сводя с Подтелкова налитых мутью глаз, хромая, быстро заковылял к нему.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Рагулинпа тата ытларах тавлашас килнӗ ун, анчах пуҫри шухӑшӗсем пӑтраннӑ

Ему хотелось продолжать спор с Рагулиным, но мысли в голове путались…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл тухса калакансен сассине илтнӗ, хӑй ӑшӗнче вӗсем каланине тепӗр хут каланӑ, вӗсен сӑмахӗсене пӑтраштарса, хирӗҫ чӗннӗ — шухӑшсем пӑтраннӑ, унтан каллех уҫӑлнӑ.

Он слышал голоса ораторов, мысленно повторял то, что говорили они о нем, смешивал их слова со своими, спорил, возражал, — мысли его путались, а потом снова прояснялись.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иринӑн, инкеке сиснӗ пек, чӗри сиксе тапнӑ, питӗ нумай калас тетчӗ вӑл Сергее, анчах шухӑшӗсем пӑтраннӑ, ҫавӑнпа вӗсем ним чӗнмесӗр, инҫетелле пӑхса утрӗҫ.

У Ирины тревожно билось сердце, хотелось многое сказать Сергею, а мысли путались, и она шла молча, глядя вдаль.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Аксинья куҫҫуль капланса килнипе пӑтраннӑ куҫӗсемпе Григорин ҫӗр ҫине ҫирӗппӗн пусса пыракан тӗреклӗ урисене кӑмӑллӑн пӑхса илчӗ.

Аксинья ласкала мутным от прихлынувших слез взором сильные ноги Григория, уверенно попиравшие землю.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӑх-ха, епле именет вӑл, — хавхалантарать ӑна амӑшӗ, куҫҫулӗпе пӑтраннӑ куҫӗ витӗр кулкаласа.

Ишь засовестилась, — подбодрила мать и улыбнулась сквозь слезную муть.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петро куҫӗсем йӑлкӑшма тытӑнчӗҫ… ӑсӗ пӑтраннӑ пек пулчӗ.

Глаза его загорелись… ум помутился…

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кӑвакал чӗпписене хӑваласа янӑ, анчах та бассейнри пӑтраннӑ шыв часах тӑрӑлса ҫитеймен.

Утят выгнали на берег, но вода еще долго оставалась мутной.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

— Шухӑшсем пӑтраннӑ чухне мӗн тумаллине хӑвӑр та пӗлетӗр вӗт, апла пулсан, мӗн тума кирлӗ-ха сире ют ҫын канашӗ?

— Зачем же вам нужен чужой совет, когда вы сами знаете, что надобно делать, если мысли колеблются.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Кӑштах пуҫ ҫаврӑннӑ пек, ӑш пӑтраннӑ пек пулнине туйса, Давыдов куҫӗсене уҫрӗ, Кондрата чӗнчӗ.

Почувствовав легкое головокружение и тошноту, Давыдов открыл глаза, окликнул Кондрата.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ку кӑмӑллах пулман, унӑн ӑшчикӗ пӑтраннӑ.

Это было неприятно, и от этого тошнило.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Павликӑн ҫеҫ пуҫӗнче урӑх шухӑшсем пӑтраннӑ.

Только у одного Павлика были свои, особые мысли.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫурхи пӑтраннӑ Кама шывӗ сарӑ та хӑмӑрӑн курӑнса кайрӗ, унӑн пристанӗсемпе тем пысӑкӑш баржӑсем туртакан пӑрахучӗсем курӑнчӗҫ, ирӗк те анлӑ шыв ҫинче вӗсем кӑшкӑртни тата халӑх сасси инҫете сарӑлать…

и мутноватая, ещё весенняя, с жёлто-серым отливом Кама открылась передо мной с её пристанями и пароходами, тянущими огромные баржи, свистками и голосами людей, далеко разносящимися над широкой, просторной водой…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, вӑрӑ-хурахсем ҫитсе тапӑннипе пурте пӑтраннӑ вӑхӑтра, Швабрин лашийӗ тӑракан витӗме чупса кайнӑ та, унӑн лашине йӗнерлесе, вӑрттӑн, никам сиссе юличчен, перевоз патне вӗҫтернӗ.

Надобно знать, что во время тревоги, произведенной нападением разбойников, он побежал в конюшню, где стояла Швабрина лошадь, оседлал ее, вывел тихонько и благодаря суматохе незаметным образом поскакал к перевозу.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней