Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӗтелӗн тепӗр вӗҫӗнче — Игорь, вӑл сӗтел ҫинче ӳпӗнсе, чей ӗҫет, ҫак сӑмахсене илтсен, вӑл ашшӗ ҫине хӗмленсе кайнӑ куҫӗсене ҫӗклерӗ.

Игорь, сидевший за другим концом стола и пивший из блюдечка, стоявшего на столе, чай, поднял на отца загоревшиеся глаза.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, куҫне уҫнӑ-уҫман, сӑран сумккине ярса тытрӗ, ун-кун пӑхкаларӗ, вара, хӑй аптӑра юлнине пытарас тесе, куҫӗсене ывӑҫ тупанӗпе сӑтӑрса илчӗ, ӑҫта ҫитсе чарӑннине чухлаймасӑр, чӳречерен карӑнса пӑхрӗ.

Она сейчас же схватилась за свою сумку, растерянно огляделась, затем, чтобы скрыть свою оторопь, протерла ладонью глаза, выглянула в окно, не соображая, куда она заехала.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пассажирсем, хупӑнакан куҫӗсене уҫса, чӳрече витӗр савӑшлӑн пӑха-пӑха илчӗҫ.

Пассажиры приоткрывали слипавшиеся глаза и любовно поглядывали через окна.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах амӑшӗсем вӗсен салхуллӑ, хуйӑхлӑ, — перрон ҫинче тӑраҫҫӗ, вӑрттӑн тутӑр вӗҫӗпе куҫӗсене шӑлаҫҫӗ.

Только матери на перроне стояли очень грустные и украдкой вытирали концами шалей и платков глаза.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ромка сӑран диван ҫинче, пичӗпе кантӑк ҫине ӳпӗнсе, пӗр аллипе чӳрече каррине кӑшт сирсе, тепринпе лампӑ ҫутинчен куҫӗсене хӳтӗлесе, тулалла тинкерсе хӑяккӑн ларать.

Ромка сидел на кожаном диване, припав лицом к стеклу, слегка сдвинув рукой шторку окна, другой прикрыв сбоку от света лампочки глаза, всматривался в улицу.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Шел!—ассӑн сывласа илчӗ Игорёк, куҫӗсене пӗлӗт ҫинчен ямасӑр.

— Жаль! — вздохнул Игорек, не сводя глаз с неба.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каҫ кӳлӗм куҫӗсем унӑн ытла хуран курӑнчӗҫ, ҫавӑнтах мана ун куҫӗсене ҫеҫ курнӑ пек туйӑнчӗ, вара, ытти умра мӗн пурри те йӑлтах тӗттӗмленсе шӑранчӗ.

У него глаза казались очень чёрными в сумерках, и мне вдруг показалось, что я вижу только эти глаза, а всё вокруг темнеет и уходит.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах акӑ председатель «хамӑр шкулта вӗреннӗ, халӗ актерсем пулнӑ ҫынсенчен Григорий Израилович Фабер калать» тесе пӗлтерсен, икӗ патвар йӗкӗт тӗлӗнсе каймалла пысӑк кунтӑк йӑтса кӗчӗҫ те, пурте куҫӗсене чарса пӑрахрӗҫ.

Но вот председатель объявил, что «от имени актеров, вышедших из стен нашей школы, сейчас выступит Григорий Иванович Фабер», и два здоровых парня принесли такую корзину, что все ахнули, — шепот так и побежал по рядам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл куҫӗсене мӑчлаттарса илчӗ.

Он захлопал глазами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл юлашки сӑмах калама хатӗрленнӗ пек, куҫӗсене хупса тӑчӗ.

Он стоял с закрытыми глазами, как будто собираясь с силами, чтобы сказать прощальное слово.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫав сывпуллашнӑ саманта, ҫав шурса кайнӑ сӑн-пите, унӑн инҫе-инҫе пӑхакан куҫӗсене нихҫан та манас ҫук.

Никогда не забуду этого прощанья, этого бледного, вдохновенного лица с далёким взглядом!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанхи карттӑсемпе телейлисем — «кураканнисем» пыраҫҫӗ, «курманнисем» вара куҫӗсене хупса, вӗсен йӗрӗпе, вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн ҫеҫ куҫ хӑрпӑхӗ витӗр ҫул ҫине пӑхкаласа утаҫҫӗ.

В передних нартах идут счастливцы «зрячие», а «слепцы» тянутся по их следам с закрытыми глазами, только по временам поглядывая сквозь ресницы на дорогу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Володя, ҫав шатӑртатакан крават сассине илтсе, самантлӑха кӑна пысӑк сенкер куҫӗсене уҫса, темскер мӑкӑртатса илчӗ.

Володя, услышав как кровать громко заскрипела, на мгновение открыл большие синие глаза и что-то пробормотал не просыпаясь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кӑвакарса кайрӗ, куҫӗсене хӗскелерӗ, пуҫне аяккинелле пӗшкӗртрӗ.

Он побледнел, замигал и кротко наклонил голову набок.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя мана куҫӗсене чарсах, статуя пек хытса кайса итлесе тӑчӗ.

и Катя слушала меня, широко открыв глаза, серьезная, как статуя.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн сӑнӑм-пуҫӑм ытлашши ыррӑнах курӑнмарӗ, ахӑр, вӑл куҫӗсене, хӑранӑ чухнехилле мӑчлаттарса, тухса кайрӗ.

Должно быть, у меня был не особенно приветливый вид, потому что он испуганно заморгал и вышел.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Кирка хӑраса куҫӗсене хупа-хупа илнине, манран аяккарах пӑрӑннине асӑрхарӑм.

Я видел, что Кирка испуганно хлопает глазами и держится от меня подальше.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя куҫӗсене кӑшт ҫеҫ уҫса пӑхнӑ, амӑшӗ йӗрсе тӑнине курнӑ.

И Катька чуть-чуть приоткрыла глаза и увидела заплаканную маму.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӳп-тӳрӗ, чӗри ҫумне манӑн пуҫа тытса, Ирина Михайловна тӑрать, вӑл куҫӗсене хупнӑ, пичӗ тӑрӑх ерипен куҫҫуль шӑпӑртатать.

Прямая, молча прижав к своему сердцу мою голову, плотно прикрыв веки, из-под которых медленно ползут слезы, стоит Ирина Михайловна.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, ӗлӗкхин пекех, никама пӑхӑнмасӑр, куҫӗсене хӗссе пӑхать, сӑмси те унӑн ӗлӗкхи пекех, — тен, тепӗр ҫӗр ҫултан та эпӗ ӑна, сӑмсине курнипех, палласа илнӗ пулӑттӑм.

По-прежнему она щурилась с независимым видом, и нос был такой же решительный, — кажется, и через сто лет я узнал бы ее по этому носу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней