Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӗп сăмах пирĕн базăра пур.
йӗп (тĕпĕ: йӗп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Боря шӑлавар тӳммисене лартать, Лева — пиншак тӳммисене лартма сӑмах панӑччӗ ӗнтӗ, анчах шкатулкӑра пӗртен-пӗр йӗп кӑна тупӑнчӗ.

Они решили, что Боря станет пришивать пуговицы на брюках, а Лёва — к пиджаку, но в шкатулке нашлась только одна иголка.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Анчах ҫаплах, ӗнерхи пекех, алӑсем сураҫҫӗ, чӗркуҫҫисенче вӗтӗ-вӗтӗ йӗп чиккелет.

Только по-прежнему, как и вчера, болели ладони, мелкими иголками кололо в коленях.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Эпир арчана ҫӗр айне чавса чикрӗмӗр, — терӗ уҫӑмсӑррӑн Наталья, йӗп ҫӑртине ҫип тирнӗ май; хӑй вара тусанланса пӗтнӗ гимнастеркӑна Григорий сисиччен пичӗ патне илсе пычӗ те тӑварлӑрах, ҫав тери тӑван шӑрша кӑкӑр тулли сывласа ҫӑтрӗ.

— Мы сундук зарывали, — продевая в игольное ушко нитку, невнятно сказала Наталья, а сама украдкой поднесла к лицу пропыленную гимнастерку и с жадностью вдохнула такой родной солоноватый запах пота…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Манса кайнӑ вӗсем ҫав благородисем умӗнче йӗп ҫинчи пек ҫӳреме», — шухӑшларӗ Григорий крыльцаран анса калинкке еннелле урипе хыпашласа утнӑ май.

Отвыкли козырять да тянуться перед их благородиями», — думал Григорий, сходя с крыльца и ощупью пробираясь к калитке.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ акӑ пушар тенине илтрӗм те, чӗререн йӗп пек чиксе илчӗ!..

И вот как услышал про пожар, так и ударило меня в самое сердце!..

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иҫмасса, пӗр лав та пулин хирӗҫ килинччӗ хуть — пӗр ҫын та ҫук, пуш-пушӑ, йӗп чиксен те куҫ курман сӗмлӗхре сапаланчӑк ҫутӑсем курӑнкалаҫҫӗ, лаша хартлатса илет, ҫил шӑхӑрать, тата вӗҫӗмсӗр ӑш вӑркать!

На грех, хоть бы попалась одна встречная подвода — безлюдье, глушь, рассыпанные в кромешной тьме огоньки, хрип лошади, свист ветра и не отпускающее ни на минуту волнение!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Таврара йывӑр сӗмлӗх ҫӑралсах пычӗ, ҫил йӗп пек чикекен вӗтӗ хӑрпӑк юрпа питрен ҫапрӗ, сывлама йывӑрланчӗ.

Сгущался вокруг тяжелый мрак, ветер нес в лицо обжигающую колючую снежную крупу, нечем было дышать.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сайра куҫ харшисем айӗнчен куҫӗсем хаваслӑн ҫиҫнӗ йӗп пек чике-чике илнӗ.

Из-под редких бровей колюче и весело поблескивали глазки.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун аллисем шыва сӗртӗнчӗҫ кӑна, ӑна хӑйне ҫивӗч сивӗ йӗп пек чиксе илчӗ, чӗре патнех ҫитнӗ пек туйӑнчӗ, чӗри тӳсмелле мар ыратса кайрӗ.

Едва руки ее коснулись воды, как острый колючий холодок пронзил ее, дошел, казалось, до самого сердца, и оно отозвалось вдруг яростной, кричащей болью.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл пур: «Ҫын йӗп мар!» — тет те мӗнле кӑшкӑрса тӑкать мана…

А он: «Человек не иголка!» Да как зыкнет на меня…

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗрехмай йӗп ҫинчи пек пурӑннӑран юн тымарӗсенче юн мар, вӗри чӗркӗмӗл йӑрласа ҫӳренӗн туйӑнать.

В жилах от постоянного напряжения — не кровь, а нагретая ртуть.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья хӑй чӑтса ирттернӗ мӑшкӑла — ҫав ҫынран, ҫав пысӑк та тимӗр пек хытӑ алӑсенчен мӗн кӑна тӳссе курнине пӗтӗмпех аса илчӗ; аса илчӗ те, унпа ӗмӗрлӗхе татӑлма шутламан ҫӗртенех, хӑй мӗн хӑтланнинчен хӑй те хӑраса кайса, йӗп пек тирекен сӑмахсемпе чыхӑнса пӳлӗнчӗ:

Аксинья вспомнила пережитые обиды, все вспомнила, что перенесла от этого человека, от больших железных рук и, сама не желая разрыва, в душе ужасаясь тому, что делала, задыхалась в колючих словах:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан кашни сас-чӗвех йӗп ҫинчи пек итлерӗ, кӗтрӗ.

Степан, напрягаясь, вслушивался, ждал.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий куҫне хӗстерсе пӑхать ун ҫине, пӑхать те — ҫӑлтӑрӑн янкӑрах мар, анчах куҫа йӗп пек чикекен пӑрлӑ ҫути чӗпӗтнипе хӑйӗн куҫӗсенчен те куҫ тӗкӗсем хушшипе ҫавӑн евӗр сивӗ тумламсем пӑчӑртанса тухнине туять.

Григорий, щурясь, глядел на нее, и от ледяного света звезды, неяркого, но остро коловшего глаза, под ресницами выступали такие же холодные слезы.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тирме тесе йӗп тытать.

Взялся за иглы.

Чаплӑ куҫпӑван // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Йывӑҫран ҫурса тунӑ ухӑ йӗппи вӑрманалла варкӑнтӑр, йӗп ҫумӗнчи тӗк хӑйӗн амӑшне — кайӑка кайса туптар, ӑна ҫыпӑҫтарса тӑракан ҫилӗмӗ пулӑ ӑшне кайса вырнаҫтӑр».

Стрела древоколкова в лес, а перо во свою матерь-птицу, а клей в рыбу».

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мирон Григорьевич кӳтсе кайнӑ пӳрнисемпе мӑн йӗп ҫӑртине ҫӗленҫип тирчӗ.

Мирон Григорьевич зяблыми пальцами вдевал в иглу-цыганку суровинку.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем пӳрте кӗрсе пур кӗтессене те ухтарма тытӑннӑ самантра пирӗн Черевикӑн арӑмӗ вара йӗп ҫинче ларнӑ пек ларчӗ.

Супруга нашего Черевика сидела как на иголках, когда принялись они шарить по всем углам хаты.

VII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫав вӑхӑтра каллех ракета ялкӑшса ҫуталнӑ; унтан каллех, йӗп чиксе куҫ курман тӗттӗмре, хӑвӑрт мӗлтлетсе вӗҫекен ҫутӑ пульӑсен хумӗ иртсе кайнӑ.

И тут опять зажглась ракета, а следом за ней снова пронеслась волна быстро мелькающих в кромешной темноте трассирующих пуль.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Йӗп чиксен курӑнмасть!

Иголкой ткнешь, не видно!

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней