Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑваш сăмах пирĕн базăра пур.

йӑваш (тĕпĕ: йӑваш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Иӑваш-йӑваш та, Куля та чунӗнче пур сӑмаха чул айӗнче пусарса усрамалӑхах йӑваш мар ӗнтӗ.
Хоть и кроткий, Мигулай, но не такой кроткий, чтобы держать под камнем все слова, которые есть в душе.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Лӑпланӑр та, — терӗ вӑл, — ан хускалӑр, унсӑрӑн ҫак йӑваш чӗрчунсене хӑратса ярӑр тата.
— Успокойтесь, — добавил он, — и не двигайтесь, а то испугаете этих безобидных животных.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тавтапуҫ, Прохор Сидорович, — терӗ вӑл ҫемҫе те йӑваш сасӑпа.
— Спасибо, Прохор Сидорович, — сказал он потеплевшим, дрогнувшим голосом.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Амӑшӗн йӑваш пит-куҫӗнче ӳпкелени палӑрмасть.
В тихом материнском лице не было укора.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн пит-куҫӗ хӗвелпе пиҫсе кайнӑ, куҫ хупанкисем кӑшт хӗрелнӗ, тӑртанарах тӑраҫҫӗ, хӑй вӑл йӑваш та именчӗклӗн курӑнать.
Обожженное солнцем, с чуть-чуть припухшими и покрасневшими веками и знакомыми щелочками глаз, оно было смущенным и ласковым.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хытӑ та тыткалать вӑл, йӑваш та.
Строгий такой… и ласковый.

Картишсенче чӑхсем кӑтӑклаҫҫӗ, хурсем кӑшкӑраҫҫӗ, хирте комбайнсем кӗрлеттерсе тырӑ выраҫҫӗ, ҫынсем хӗвӗшеҫҫӗ, анчах лӑпкӑ та йӑваш Валя тата пӗрмаях калаҫма юратакан Лидӑпа лара-тӑра пӗлмен Нюра Синицына текех ҫӗр ҫинче ҫук ӗнтӗ…
Кудахтали во дворах куры, кричали гуси, на поле тарахтели комбайны, суетились люди, а на земле уже не было тихой, ласковой Вали, живой говоруньи Лиды и хлопотливой Нюры Синицыной…

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне — Степан Ильич амӑшӗ — темӗнле шутсӑр йӑваш хӗрарӑм, ун сӑмахне пурте итлеҫҫӗ.
А баба Ивга — мать Степана Ильича — какая-то и ласковая и строгая, ее все слушаются.

4 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл кӑшт курпунтарах та питӗ йӑваш ҫын, пит-куҫӗ — шуранка, куҫӗсем сеп-сенкер.
Он такой тихий, сутулый, лицо бледное, а глаза голубые-голубые.

Йӑваш ҫыннӑн кӑмӑлӗ чӗрре кӗрессе ҫитрӗ.
Сердце само собой наполнилось гневом.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳллӗ купаланӑ тӑпрас ҫине йӑваш ҫын шуса ӳкес мар тенӗ пек сыхланса хӑпарчӗ.
Ну-ка… человек вскарабкался на завалинку и заглянул в окно.

Пурте хӑй евӗр йӑваш ҫынсем мар ҫав, ав мӗнле чипер пӳрт лартма вай ҫитернӗ.
Не все люди одинаково добры, как он, не все.

Йӑлт аптраса ӳкрӗ йӑваш ҫын: ҫакӑнта хӑвӑртрах ҫитсе ӳкесшӗн ҫуран утрӗ вӑл, ҫывӑх килйышне курасшӑнччӗ, шӑппӑн-шӑппӑн хуйхӑракан кил-йышне пурӑнӑпӑр-ха пурнӑҫа тесе йӑпатасшӑнччӗ, шантарасшӑнччӗ, — ӑҫта пулма пултарать ун ҫемйи?
Человек вовсе растерялся: как же так, он спешил, чуть не валился с ног, чтобы увидеть поскорее своих близких, хотел утешить, подбодрить их, а их нет и в помине… Куда же они подевались?

Йӑваш ҫын ҫав ҫӗнӗ пӳрт патнелле ҫывхарма хӑрарӗ.
Человек, боясь приблизиться к новому дому,

Утламӑшӑн аслӑ урамӗпе, хура кӗрхи шӑтӑк-путӑклӑ ҫула пӑхмасӑр, пӗр йӑваш ҫын васкаса утать.
По центральной улице Утламыша, невзирая на осеннюю непогоду и темень, идет человек; он торопится.

Ахаль чухне ытла йӑваш курӑнакан Ильясӑн куҫӗ вут та хӗм сирпӗтме тытӑнчӗ.
— Ильяс, обычно ровный, сдержанный, готов был разорвать на куски неудачно подшутившего друга.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун сасси йӑваш.
Голос у нее был мягкий, добрый.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пирӗн ҫынна ытла йӑваш та ҫемҫе пулни килӗшмест.
Нашему брату нельзя быть чересчур мягким да добрым.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сан патна килсеттӗм те, Велюш, те тӑрайӑн ӗнтӗ, те тӑрайӑн… — ытла та йӑваш илтӗнчӗ ун сасси.
— Я к тебе пришел, Велюш, встанешь али нет? — робко проговорил он.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӑваш каптӑрмаллӑ йӗм ҫӑрхи текех туртӑнса тӑма вӑй ҫитерес ҫук пек усӑнса анчӗ.
Шаровары на мягкой застежке под грузом денег так и поползли вниз.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика