Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗҫерӗнсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ шуйттан паллӑ туса янӑ ҫын пекех: кирек епле йытӑ сӑнчӑртан вӗҫерӗнсе кайнӑ пултӑр, ҫав мур илесшӗ ӑҫта кӑна ҫитсе ҫӳремен пултӑр, пурпӗрех вӑл ман ума килсе тухатех, е эпӗ хам ун ҫине ӑнсӑртран пырса тӑрӑнатӑп.

Скажи, как я чертом меченный: какая собака с цепи ни сорвется, где б она, трижды клятая, ни летала, а уж ко мне прибежит, либо я на нее невзначай налечу.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл пур ҫунаттисемпе ҫӑтӑл-ҫатӑл тутарчӗ те вӗҫерӗнсе тарма хӑтланчӗ!

А он как пырхнет бечь!

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑлта ҫиппи манӑн аллӑмран вӗҫерӗнсе кайрӗ, вӑлта йӗппи вара ҫӳлти тута хӗррине витӗрех шӑтарса тирӗнсе ларчӗ.

Леска-то осмыгнулась у меня в руке, крючок и промзил верхнюю губу.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сӑнчӑртан вӗҫерӗнсе кайман пулӗ те?

С… с… сорвался, что ли?

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫийӗнчи виткӗҫе хуралҫӑсен аллинче хӑварса, вӗҫерӗнсе тухать те паҫӑрхи ҫулпа пушшех хыттӑн чупса каять вӑл каялла.

Она вырывается, оставив в руках сторожей свое верхнее покрывало, и еще быстрее бежит назад прежней дорогой.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Пӗтӗм вӑйӗпе тӗрмешсе, Половцев Хопровӑн ытамӗнчен вӗҫерӗнсе тухрӗ, хальхинче вара ҫакна пуртӑ ҫивӗччӗшӗпе икӗ хутчен шачлаттарчӗ.

С огромным напряжением вырывается Половцев из объятий Хопрова, бьет уже острием топора раз и два.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

1912 ҫулта унӑн «енчӗкне тытса пӑхма» та хӑтланнӑ пулнӑ, анчах Лапшинов — маттур та вӑйлӑ старик — хӑйне тапӑннӑ вӑрӑ-хурахсенчен сулмаклӑ чукмарне пула вӗҫерӗнсе тарнӑ.

В 1912 году его даже пытались «подержать за кисет», однако Лапшинов — старик матерый и сильный — отбился от напавших грабителей одной чакушкой и ускакал.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Титок, ун аллинчен вӗҫерӗнсе, анкарти еннелле тапса сикрӗ.

Вырвавшись у него из рук, Титок прыжками побежал к гумну.

8-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ача артист уринчен вӗҫерӗнсе ӳксен, вараланчӑк кӳлленчӗкри ыйхӑ пуснӑ шыва ҫил чӗтретсе илнӗ пек, пурин сӑн-пичӗсем ҫинче те хаваслӑх ҫути чӗтренсе илет.

И, когда ребенок срывается с ноги артиста, на всех лицах вздрагивает оживление, точно ветер кроет легкой рябью сонную воду грязной лужи.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Эпир унчченех-ха кимӗ ҫумне мӗн ҫыхмалли пур, ҫавна йӑлтах ҫыхнӑччӗ, пирӗн алӑра вӗрен, эпир, вӑй пур таран хамӑр кимӗрен вӗҫерӗнсе каяс ҫук, анчах — шывра тытӑнса тӑма йывӑр.

Мы еще раньше привязали к банкам всё, что можно было привязать, у нас в руках веревки, мы не оторвемся от нашей барки, пока есть сила, но — держаться на воде трудно.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Вӗҫерӗнсе кайнӑ пенсионеркӑна лӑплантарма хӑтланакан пулмарӗ.

Томна Матвеевна разбушевалась как ураган.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Вӑл, сасартӑк, пӑрахутсен, баржӑсен ушкӑнӗнчен вӗҫерӗнсе тухрӗ те — вӗсем умӗнче вӗҫӗ-хӗррисӗр хӑватлӑ тинӗс — кӑвак инҫетелле тӑсӑлакан тинӗс — сарӑлса выртни курӑнчӗ; тинӗсӗн кӑвак инҫетӗнчен тӳпенелле — хӗррисенче сарӑ мамӑк харталлӑ, шупка-кӗрен те тинӗс шывӗ тӗслӗ симӗсрех пӗлӗтсем, тата салхуллӑ мӗлке ӳкекен, тӑхлан тӗслӗ кичем пӗлет сӑрчӗсем мӑкӑрланса хӑпарнӑ.

Вдруг она вырвалась из их толпы, и море — бесконечное, могучее — развернулось перед ними, уходя в синюю даль, где из вод его вздымались в небо горы облаков — лилово-сизых, с желтыми пуховыми каймами по краям, зеленоватых, цвета морской воды, и тех скучных, свинцовых туч, что бросают от себя такие тоскливые, тяжелые тени.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Анчах та, пыр тӗпне капланса пыракан сӑмахсем сасартӑк йывӑрланнӑ чӗлхинчен темшӗн вӗҫерӗнсе тухаймаҫҫӗ.

Но слова, целыми волнами подливавшиеся ему к горлу, почему-то не сходили с языка, вдруг отяжелевшего.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Шампа йывӑррӑн хӳрине вылятать, вӑл вӗҫерӗнсе тарасшӑн.

Налим тяжело ворочает хвостом и старается вырваться.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Пӳрнепе йӑкӑрласа кӑлар ӑна! — Курпун пит-ҫӑмартисене карӑнтарнӑ, куҫӗсене чарса пӑрахнӑ, пӳрнисемпе «сӑххисенчен» тытма пуҫланӑ пулас, анчах ҫав самантрах унӑн туратсенчен тытакан сулахай алли вӗҫерӗнсе кайрӗ те, вӑл сулӑннипе тӳрех шыва чӑмрӗ.

Шпыняй его пальцем! — Горбач, надув щеки, притаив дыхание, вытаращивает глаза и, по-видимому, уже залезает пальцами «под зебры», но тут ветки, за которые цепляется его левая рука, обрываются, и он, потеряв равновесие, — бултых в воду!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Тутинчен ан турт, тутинчен ан турт, — вӗҫерӗнсе тарӗ.

— Не тащи за губу, не тащи — выпустишь!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Тикӗтпех вараласа ярасшӑнччӗ те, тепле майпа вӗҫерӗнсе тухса тарма ӗлкӗрчӗ лешӗ…

Хотели дегтем вымазать, да она вывернулась как-то, утекла…

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вара Обломов, ун умӗнче намӑса юлас мар тесе, е ӑна мӗнле те пулин кӑткӑс ыйтӑва ӑнлантарса парас тесе, ӑнлантарса параймасан паттӑрла татса парас тесе тертленчӗ, пуҫне ҫӗмӗрчӗ, вӗҫерӗнсе тухасшӑн тӑрӑшрӗ.

И он бился, ломал голову, изворачивался, чтобы не упасть тяжело в глазах ее или чтоб помочь ей разъяснить какой-нибудь узел, не то так геройски рассечь его.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑрах ури турат ҫинчен вӗҫерӗнсе кайрӗ.

Одна нога соскользнула вниз.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗн рюкзакӗ ҫаккисенчен вӗҫерӗнсе кайрӗ те ӳксе ӳпне ҫаврӑнса выртрӗ.

Что-то громко затрещало, и рюкзак одноклассницы оторвался от лямок, перевернулся

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней