Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑсса (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр чӳхентермесӗр хӑйӗн пӗчӗк витрипе ӑсса илетчӗ те Зоя, хӑвӑрт чупакан хумсем ҫине ҫыран хӗрринчен пӑхса тӑратчӗ.

Аккуратно зачерпнет воды небольшим ведерком, постоит на берегу, посмотрит на светлые быстрые волны.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Элентей пусӑран шыв ӑсса кӑларчӗ, кӗпине хывса пӑрахрӗ те, шыва енчен енне вӗрсе-сирпӗтсе, шавлӑн ҫӑвӑнчӗ, васкамасӑр шӑлӑнчӗ.

Элендей зачерпнул из колодца ведро воды, скинул рубаху и, шумно отфыркиваясь, принялся умываться, потом не спеша растерся полотенцем.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ Кантюк кукленчӗ, сӑра алтӑрӗпе шыв ӑсса илчӗ, хӑй тавра тӑрса тухнӑ ҫынсене сав сивӗ шывпа сапса-пӗрӗхсе тухрӗ.

Вот Кандюк присел на корточки, зачерпнул ковшом воды из озера и обрызгал ею окружавших его людей.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юрать-ха, ҫав вӑхӑтра такам ӑна сивӗ шыв ӑсса пачӗ.

Кто-то догадался предложить ему холодной воды.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан витрепе кӑшт ӑсса илет те, шывне пӑхса, сӑмахне малалла калать:

Потом набрал воды в ведро и, глядя в него, продолжил свои молитвы дальше:

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Туй пуҫӗ ҫав вӑхӑтра пӗшкӗнсе аллипе шыв ӑсса илет, унпа питне-куҫне уҫать.

А свадебный голова тем временем зачерпнул пригорошню воды и ополоснул ею лицо.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Атьӑр, атьӑр, сӗтел хушшинерех сиксе ларӑр-ха, — терӗ Эпселем, кинӗ сӑра ӑсса кӗрсе сӗтел ҫине тирпейлесен, — канӑҫа пӗлместӗн иккен-ха, Кантюк шӑллӑм, вашлаттарса кӑна ҫӳретӗн.

— Давайте к столу, к столу, — заторопил всех Эпселем бабай, увидев, что сноха уже занесла пиво, — в ты, Кандюк, видать, не даешь себе отдыха, все бегаешь, хлопочешь?

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук та пӗр кашӑк яшка ӑсса илчӗ, васкавлӑн сыпса ячӗ та куҫне-пуҫне чалӑртрӗ, кашӑкне хучӗ.

Тимрук тоже едва успел схлебнуть с ложки и тут же положил ее на стол, закатил глаза.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяспа иккӗшӗ вӗсем улма шуратрӗҫ, Тимрукӗ хуранне ҫуса тасатрӗ, шыв ӑсса кӗчӗ.

Вместе с Ильясом начистили картошки, Тимрук надраил котел, занес воды.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Серпи инке шыв ӑсса хапхаран кӗретчӗ, ун витринчен ҫапӑнса, шывне тӑктарсах тухса кайрӗ, ӑнран кайнӑ тейӗр, чӑнах.

— Тетя Серби с ведрами от колодца как раз шла, так задела ведро-то, воду расплескала и ничего не заметила, видать, вправду не в себе девка.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эсӗ, эсӗ мана мӗн пӗҫерсе патӑн? — ыйтрӗ вӑл шӑпах ҫав вӑхӑтра шыв ӑсса кӗрекен Уттяран.

— Ты мне чего тут наварила? — встретил он вопросом вернувшуюся с водой Уттю.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс хӑй амӑшне шыв ӑсса парса ӗҫтерчӗ.

Ильяс сам напоил мать.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Несихва ӑна тӑрса ларма пулӑшрӗ, пӗр курка ӑшӑ сӑра ӑсса пачӗ.

Несихва помогла ему встать, поднесла ковш теплого пива.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар шыв ӑсса кӗчӗ, турат вуттипе кӑмакине хутрӗ.

Тухтар растопил печку, занес воды.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентейӗн мӑшӑрӗ Несихва сӗтел ҫине сӑра ӑсса лартрӗ, ачисем — Хампикпе Чӗкеҫӗ — тӗпелте, ҫын пур чухне вӗсем курӑнсах каймаҫҫӗ.

Жена Элендея — Несихва — поставила на стол кувшин с пивом, дети — Хамбиге и Чегесь — сидели в горнице, при людях они не показывались на глаза.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун хыҫҫӑн Селиме шыв ӑсса килчӗ: пит-куҫӗ унӑн темпе пӑшӑрханса хыпӑннӑн курӑнать.

За ним вернулась с ведрами воды Селиме: было видно, что она чем-то расстроена.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑҫтан кӑна шыв ӑсса ӗлкӗреҫҫӗ!

Как только успевают столько воды подносить!..

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӗҫес килет, шуйттанне, — терӗ Касицкий, унтан пӗшкӗнсе икӗ аллипе тинӗс шывне ӑсса илчӗ те пӗр ҫӑвар сыпрӗ.

— Черт, пить хочется, — сказал Касицкий и, перегнувшись, зачерпнул двумя руками морской воды и хлебнул глоток.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Типӗ тар тӑрӑх юхса выртакан пӗчӗкҫӗ ҫырмара темиҫе витре шыв та ӑсса илейместӗн.

В небольшом ручейке, протекавшем в овраге, было всего несколько ведер воды.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хупах хуҫи пӗр витре шыв ӑсса килсе лаша умне лартрӗ; лаша шыв ӗҫнӗ вӑхӑтра вӑл палламан ҫын ҫине пӑхса: «хӗҫӗ — хӗҫех-ха вӑл, ҫапах та ку ҫын священник мар-ши?» — тесе шухӑшласа илчӗ.

Хозяин принес ведро воды и напоил лошадь, не переставая смотреть на приезжего и бормоча сквозь зубы: — До чего он похож на священника!

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней