Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унран (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лизӑ пӳлӗме сӑнаса пӑхса ҫаврӑнчӗ, Кешӑ патне урӑх хӗрарӑм ҫӳремест-ши тесе, унран юлнӑ мӗнле те пулин паллӑсене пулма тӑрӑшрӗ.

Лиза с подозрительным вниманием огляделась вокруг, стараясь обнаружить следы присутствия другой женщины — предмета нового увлечения ее Кеши.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй мӗн калассине уҫӑмлах пӗлмерӗ пулин те, Анохин сӑмах ыйтас патнех ҫитнӗччӗ, анчах Вершинин унран маларах ӗлкӗрчӗ.

Анохин уже почти решился взять слово, хотя и не совсем ясно представлял себе, что может сказать, но его опередил Вершинин.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин унран пулӑшу кӗтет-ши?

И ждет от него какой-то помощи?

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл халӗ те, секретаре сӑпайлӑн пӳлсе, фактсем ҫинчен каласа пама ыйтасшӑнччӗ, анчах хирӗҫ ларакан Константин Мажаров унран маларах ыйту пачӗ.

Он собирался уже вежливо прорвать секретаря и попросить его рассказать о фактах, по его опередил сидевший напротив Константин Мажаров.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ялта унран усалрах йытӑ та пулмӗччӗ.

Во всей деревне злее собаки бы не было.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑш-пӗрисемшӗн вӑл чи начар ҫын пулӗ, маншӑн вара, эпӗ унран лайӑх ҫын тӗл пулман!..

Для кого он, может, и последний человек, а что до меня — так я лучше его людей не встречала!..

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара унран хӑрама пуҫларӗҫ.

Тогда уж и побаиваться его стали…

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унран та, бригадиртан та пӗр лайӑх сӑмах илтместпӗр, намӑс сӑмахпа вӑрҫма ҫеҫ пӗлеҫҫӗ!

Слова хорошего не слышим ни от него, ни от бригадира, только и знают лаяться!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор кунта Ксенишӗн чи пысӑк хӑрушлӑх ӗнтӗ, унран кирек мӗн те кӗтме пулать.

Он был для нее главной опасностью, от него можно было ждать всего.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл унран тепӗр енче, сӗтел пуҫӗнче хӑйне ҫирӗп те лӑпкӑ тытса ларать.

Он сидел на противоположном от нее конце стола, весь подобранный, непроницаемо спокойный.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор лайӑх ӑнланчӗ: халӗ Аниҫҫе унран кая мар асапланать, анчах талайӗ ҫавӑн пек-ҫке унӑн, вӑл хӑйӗн вӑйсӑрлӑхне кӑтартма юратман, нихҫан та хӑйӗн совеҫне хирӗҫ пыман, чи йывӑр ҫулсенче те никама та кайса пуҫ ҫапман.

Егор хорошо понимал, что Анисья страдает сейчас не меньше, чем он, но такой уж был у нее характер, не любила показывать свою слабость никому, не кривила совестью никогда, не шла на поклон ни к кому в самые лихие годы.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе упӑшкине питрен пӑхсанах пурне те ӑнланса илчӗ, анчах унран нимӗн ҫинчен те ыйтмарӗ — пуҫӗнчи ҫӗлӗкӗпе шӳсе кайнӑ кӑҫаттисене хыврӗ, унтан ҫӑкӑр касса хучӗ те кӑмакаран чукун кӑларчӗ.

Она все поняла, взглянув в лицо мужа, но ни о чем его не спрашивала — сняла с него шапку, стянула разбухшие валенки, нарезала хлеба, достала из печки чугунок.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Коробиншӑн питӗ лайӑх-тӑк — илтӗр ӑна Коробин хӑй патне, пире ҫеҫ хӑтартӑр унран!

А ежели он для Коробина такой хороший — пусть возьмет его к себе, а нас от него освободит!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Добытин Егорпа пӗрле лав патне тухрӗ, темскер пӗлесшӗн ҫуннӑ пек, вӑл унран пӗрмаях Черемшанкӑ ҫинчен ыйтрӗ.

Добытин вышел вместе с ним к подводе и все расспрашивал о Черемшанке, словно норовил выпытать что-то важное для пользы дела.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавнашкал ҫыннӑн ҫав вырӑна йышӑнса ларма нимӗнле тивӗҫ те ҫук, унран никама та пӗр пӗрчӗ усӑ пулмасть, анчах ҫакна ӗнентерӳллӗ кӑтартса пама ҫук ҫав!

Такой деятель не имеет никакого права занимать это место, что пользы от него ни на грош никому, а доказать это почти невозможно!

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав ҫырусенче Лузгина пӑртак кӳренни палӑрнине шута илмесен те, унта ӑна никам юратманнине, хисеплеменнине, халлӗхе унран хӑракаласа ҫеҫ тӑнине ӑнланса илме пулать!

И, если отбросить даже мелкие личные обиды, которыми эти письма пропитаны, можно понять, что Лузгина там никто не любит, не уважает и пока только побаиваются!

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хуть питӗрӗнсе лар унран!

Хоть на крючок от него запирайся!

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пурте Константиншӑн кӗтмен ҫӗртен пулса тухрӗ, тахҫан иртсе кайни унран темӗнле ответ кӗтнӗ пек, сасартӑк хӑйӗн ҫинчен аса илтерчӗ, Константин ҫакӑнтан мӗнле ҫӑлӑнса тухам-ши тесе пуҫне ватрӗ.

Все сваливалось как снег на голову — прошлое неожиданно напоминало о себе, словно требовало от Константина какого-то ответа, и он мучительно искал выхода из положения, в котором очутился по воле случая.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аппана, паллах, нимӗнпе те тӗлӗнтерейместӗн, вӑл питӗ пусӑрӑнкӑллӑ та принциплӑскер пирӗн, эпӗ яланах тӗлӗнетӗп унран, ӑмсанатӑп ӑна…

Сестру-то, конечно, ничем не удивишь — она у нас такая серьезная, принципиальная, я все время удивляюсь ей и завидую…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унран ӗмӗрлӗхех уйрӑлни ҫинчен Константин хай пӗлтернипе Ксюшӑна ҫӑмӑлтарах пулать-и ӗнтӗ?

Будет ли легче Ксюше, если Константин сам сообщит ей о том, что он навсегда расстается с ней?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней