Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

айне (тĕпĕ: ай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шыв айне пулнӑ тӗссӗр шупка вулӑллӑ тирексен ҫара тураттисем ҫилпе силленеҫҫӗ, капӑр кӑчкӑсемпе элккеммӗн кӳпчесе мамӑкланнӑ хӗрлӗ ҫӳҫесем вара шыв ҫинче тураттисене вышкайсӑр ҫӑмӑл та симӗс пӗлӗт ластӑкӗсем пек шукӑллӗн кӑнтарса лараҫҫӗ.

Затопленные водой бледноствольные тополя качали нагими ветвями, а вербы, опушенные цветом девичьими сережками, пышно вздымались над водой, как легчайшие диковинные зеленые облака.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑрмана шыв айне тунӑ ейӳ тӑрӑх шурӑ сурӑх ҫӑмӗ евӗр кӑтра хумсем явӑнса чупрӗҫ.

По разливу, затопившему лес, табунились белорунные волны.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иккӗмӗш хут пенӗ хыҫҫӑн Штокман месерле йӑванса кайрӗ, сӗтел ҫывӑхӗнчи хӗрлӗармеецсен ури айне ӳкрӗ.

Второй выстрел опрокинул Штокмана навзничь, повалил со стола под ноги красноармейцев.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗрӗп хӑвӑрт пуҫне пытарать, урисене пуҫтарса чикет те пӗр хушӑ, шӑртне тӑратса, ҫӑмха пек хутланса выртать, унтан майӗпен тӳрленсе, урисене сивӗ ҫӗре перӗнтерет, хӗвелҫаврӑнӑш тунисене ҫапӑнса, ҫӗрсе кайнӑ йытпыршин типӗ тусанне хӑй айне туса, шуса пыракан кӑвак чӑмӑркка пек пӗлтӗртетсе каять.

А еж стремительно прячет голову, втягивает ножки и с минуту лежит нащетинившимся клубком, потом медленно распрямляется, касается ногами холодной земли и катится скользящим серым комом, натыкаясь на подсолнечные будылья, приминая сухой прах сопревшей повители.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешӗ ҫӑмха пек хутланса выртнӑ та куҫне сӑран подсумок ҫине хурса тӗлӗрет; яппун патронташӗ унӑн айӑк пӗрчине ыраттарать, анчах хӑй пурпӗр майлӑрах ҫаврӑнса выртма ӳркенет, ҫӑтах пӗркенсе кӗптеннӗ шинель арки айне ҫӗрлехи сивӗ сывлӑша кӗртес килмест унӑн.

Тот дремлет, свернувшись калачом, положив в голова кожаный подсумок; японский патронташ давит ему ребра, но он ленится лечь поудобней, не хочет пускать в плотно запахнутые полы шинели струю ночного холода.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каланӑ тӑрӑх, ҫамрӑк чух, службӑран таврӑнсан, ӑна пула хуторти мӗнпур хӗрарӑм макӑрнӑ, теҫҫӗ, ал айне лекни пурте ун пулнӑ.

Говорят, молодым, как пришел со службы, все бабы в хуторе от него плакали, и летучие и катучие — все были его.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сан ҫав лӑпкӑ стариксем, тен, восстани тума хатӗрленнӗ пулӗ, тен, ҫав судьясем картишсенче пулеметсем ҫӗр айне чавса чикнӗ; эсӗ пур, сухалшӑн е тата шӳтлесе персе пӑрахнӑ тесе калаҫатӑн…

— Эти твои старики смирные, небось, восстание подготовляли, может, у этих судей зарытые пулеметы на базах имелись, а ты говоришь, что за бороду да вроде шутки ради расстреливали…

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— «Кӗҫтеҫҫӗ! Хӑраҫҫӗ!» — ҫилӗ килнипе шурса кайса кӑшкӑрса тӑкрӗ те Кудинов, айне кӑвар пырса хунӑ пек, кресло ҫинче йӑшаланса илчӗ.

— «Гребтится! Робеют»! — злобно бледнея, прокричал Кудинов и ерзнул в кресле, будто жару сыпанули ему на сиденье.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хура ҫӗртме пуссин юр айӗнчи хытхура пусса илнӗ пысӑк мар лаптӑкӗ, пӗр-пӗрин ҫине икӗ енчен талпӑнса килекен юланутсем хушшине лексе, ут чӗрнисен айне пулчӗ.

Короткий кусок бурьянистой, засыпанной снегом хуторской толоки, бывшей между двумя конными лавами, поглощался конскими копытами.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ытти стариксемпе пӗрле Моховсен подвалӗнчен тухнӑ Пантелей Прокофьевич ҫӗр айне пытарса чикнӗ пулемета чавса кӑларчӗ.

Пантелей Прокофьевич, освобожденный вместе с остальными стариками из моховского подвала, вырыл пулемет.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл кӗпине ҫӗклерӗ, сенӗкпе шӑтарнӑ айӑкӗпе хырӑм айне кӑтартрӗ.

Он завернул рубаху, показал пробитый вилами бок и низ живота.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Савӑнчӗ уншӑн Григорий, ӑшӗ лӗкленекен пуличчен туртса тӑранчӗ те, пуҫне ҫунатти айне чиксе ларакан кайӑк пек, шинель аркипе пуҫ ҫийӗн витӗнсе, мӑкӑль-шакӑллӗ кизек ҫинче пӗрремӗш хут тутлӑн ҫывӑрса кайрӗ.

Рад был Григорий, накурился до тошноты и в первый раз крепко уснул на кочковатых кизяках, завернув голову в полу, как птица под крыло.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро, пӗр-икӗ хутчен лашине чарса, хӑтин пуҫӗ айне ланчашкаланса пӗтнӗ улӑх ути тӗркелесе чикрӗ.

Петро раза два останавливался, совал под голову ему мочалистое луговое сено.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑр ҫыран хӗрринчен варринелле чакса кӗнӗ, ваксем симӗс тӗслӗрех тӑрӑ шыв айне пулнӑ.

Возле берегов лед отошел, и проруби затопило зеленой и ясной водой окраинцев.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич, аркӑ айне пытарса, пӗр витре кӗрекен кӑкшӑмпа сӑмакун илсе таврӑнчӗ.

Под полой Пантелей Прокофьевич принес ведерный кувшин самогона.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Манӑн анкартинче пулемет пур, ҫӗр айне чавса лартрӑм, — тет мана пӑшӑлтатса. — Пружини атӑ йӗппи тума селӗм те, тивес мар, терӗм».

Шепчет мне: «Пулемет у меня есть, зарытый на гумне. Пружина в нем, гожая на нарезные крючки, но я ее не трогал».

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тури Дон казакӗсем фронта пӑрахса кайни вӗсене тӳрре кӑлармасть пулать, сучӗ вара ытла та ансат имӗш: айӑплаҫҫӗ, пӗр-икӗ ыйту, унтан приговор — пулемет айне.

Будто бы то обстоятельство, что бросили верхнедонцы фронт, оправданием не служит, а суд до отказу прост: обвинение, пара вопросов, приговор — и под пулеметную очередь.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӳри айне ҫуса тӑма.

Подхвостницу ей подмывать.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, аллисене пуҫӗ айне тытса, ним чӗнмесӗр выртрӗ.

Григорий, закинув руки, лежал молча.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец, ыттисене куҫ хӗссе, чикаркка тӗпне Григорий ури айне пӑрахрӗ.

Красноармеец бросил окурок под ноги Григорию, подмигнул остальным.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней