Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӑтаймарӗ (тĕпĕ: чӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах ашшӗ, лаши ҫине утланса та ларнӑскер, хӑйне йӗнер ҫине ҫӗклесе чуптунӑ чух ун йӗпе куҫ харпӑкӗсене курчӗ те Мишатка та чӑтаймарӗ вара: куҫӗсенчен шӑпӑртатсах куҫҫуль юхса анчӗ!

Но когда отец, уже сидя на коне, поднял его на седло и поцеловал, — с удивлением заметил, что у отца мокрые ресницы, и тут Мишатка не выдержал испытания: градом покатились из глаз его слезы.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хальхинче Григорий сассине хӑпартмасӑр чӑтаймарӗ: кашни сӑмаха уҫӑмлӑн татса каласа, команда пачӗ:

Но тут уж Григорий повысил голос, отчеканивая каждое слово, скомандовал:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникей иккӗленсе тӑчӗ: тен, инкек курас мар-тӑк тӑхтаса тӑмалла, ҫын пулма пултармасть-им вара ун патӗнче, анчах кӗмесӗр чӑтаймарӗ.

Аникей заколебался — может быть, повременить, не испытывать судьбу, мало ли кто у нее гостит, но перебороть себя не смог.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла хуравланипе вӑл лайӑх мар тунине тата обком секретарӗ умӗнче хӑйне начар енчен кӑтартнине ӑнланчӗ, анчах тӑрук хӗрсе каякан тата хӑйне хӑй юратакан ҫын пулнӑ пирки чӑтаймарӗ.

Она понимала, что, отвечая так, ставит себя в невыгодное положение, даже что-то теряет в глазах секретаря обкома, но по свойству своей горячей и самолюбивой натуры не могла уже сдержаться.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем ҫине пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитиччен пӑхса илсе, Аниҫҫе пиччӗшне: «Эсӗ нимӗн чухлӗ те улшӑнман-ҫке, — темесӗр чӑтаймарӗ, Ксение вара йӑлтах мухтаса пӗтерчӗ, — пит хитре-ҫке эсӗ, мӑкӑнь чечекки пекех, урамра тӗл пулас пулсан, паллаяс та ҫук, ҫаплипех иртсе кайнӑ пулӑттӑм», — терӗ.

Любовно оглядев их с ног до головы, она не преминула сказать брату, что он «нисколечко не изменился», а племяннице наговорила кучу похвал: и хороша-то она, и расцвела, как цвет маков, и что, доведись встретить на улице, не узнала бы, наверное, прошла мимо.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иккӗмӗшпе виҫҫӗмӗш куркасем хушшинче чӑтаймарӗ, ыйтрӗ:

Между второй и третьей кружкой не вытерпел, спросил:

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Листницкий вӑйӑрханнӑ пекрех пулчӗ, анчах, Ольга Николаевнӑна кура, чӑтаймарӗ, ахӑлтатса кулса ячӗ.

Листницкий разыграл благородное негодование, но под конец, не выдержав роли, расхохотался вслед за ней.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫав самантра Анютка ӑна хирӗҫ темскер вирлӗн лаплаттарса каларӗ те, пурнӑҫра тем те илтсе-курса пӑхнӑ Пантелей Прокофьевич та чӑтаймарӗ — намӑсланнипе кӑвар пек хӗрелсе, пӑтӑр-пӑтӑр вӗри тарпа ӑшӑрхаса кайрӗ.

Но тут Анютка такое загнула, что даже Пантелей Прокофьевич, — человек, поживший и повидавший на своем веку, — зарозовел от смущения и сразу взмок потом.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий ашшӗн шухӑшне тавҫӑрса илчӗ пулин те ыйтмасӑр чӑтаймарӗ:

Григорий отгадал отцовский замысел, но все же спросил:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Питех тавлашасси килмерӗ унӑн, анчах сӑмах Каледин ҫине ҫитсен, чӑтаймарӗ, вут пек вӗриленсе кайрӗ те, ӗлӗк чи хӗрсе кайнӑ самантсенче хӑтӑрнӑ пекех, Григорие кӑшкӑрса тӑкрӗ, уксах урипе те темиҫе хут тӑпӑртатса илчӗ.

В спор вступил неохотно, но разгорелся, защищая Каледина, — в горячую минуту попрежнему прицыкнул на Григория и даже хромой ногой затопотал.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эй, ҫамрӑк шуйттансем! — чӑтаймарӗ Сергей.

— Эй вы, черти молодые! — не удержался Сергей.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Петр Мелехов чӑтаймарӗ, кулса ячӗ:

Петро Мелехов не выдержал и захохотал:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑй ҫук чухне станицӑра мӗн-мӗн туни ҫинчен, пилӗк ҫуллӑх плана мӗнле пурнӑҫлани ҫинчен ыйтса пӗлмесӗр чӑтаймарӗ вӑл, лавҫӑран тӗпчеме пуҫларӗ.

Сергею не терпелось узнать, что же было сделано без него в станице, как выполняется план, и он обратился к кучеру с расспросами:

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӑтаймарӗ вӑл, тӑчӗ те, чулсем ҫине такӑна-такӑна, шыв хӗрне пычӗ.

Он не утерпел, встал и, спотыкаясь о камни, пошел к берегу.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Николай Николаевич кулса ямасӑр чӑтаймарӗ.

Николай Николаевич не смог сдержать улыбку.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей ахӑлтатса кулса ячӗ, Дорофей те хӑйӗн сарлака питне ун еннелле ҫавӑрса, кулмасӑр чӑтаймарӗ.

Сергей захохотал, и Дорофей повернул к нему свое широкое лицо, не смог сдержаться не улыбнувшись.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Петро, ун хыҫҫӑн пыраканскер, кӑшкӑрмасӑр та чӑтаймарӗ:

И Петро не утерпел, чтобы не крикнуть ей вслед:

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хайхи тухатнӑ вырӑн патӗнчен иртнӗ чух вӑл шӑл витӗр сӑрхӑнтарса каламасӑр чӑтаймарӗ: «ылханлӑ вырӑн» виҫӗмкун хӑй ташлайми пулнӑ ҫӗре ҫитрӗ те, хытӑ тарӑхнипе, саступпа яра пачӗ.

Стал проходить мимо того заколдованного места, не вытерпел, чтобы не проворчать сквозь зубы: «Проклятое место!» — взошел на середину, где не вытанцывалось позавчера, и ударил в сердцах заступом.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сурмасӑр чӑтаймарӗ асатте, ытла йӗрӗнчӗк!

Плюнул дед, такая мерзость напала!

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах, темле хӑрушӑ пулсан та, асатте кулмасӑр чӑтаймарӗ.

На деда, несмотря на весь страх, смех напал.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней