Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

парса (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав вӑхӑтра гагарӑсем хыҫҫӑн ҫӳрекен сунарҫӑ пирӗн лашасене апат парса кӗчӗ.

В эту минуту вошел наш проводник, который позаботился о том, чтобы накормить лошадей.

XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав чӑх-чӗпписем пек ача-пӑчасене эпир питех те савса ачашларӑмӑр, тӗрлӗ япаласем парса хаваслантартӑмӑр.

Мы обошлись очень ласково с этим «выводком».

XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав мӗскӗн пӳртсене пӑхсан, иртен-ҫӳрен хӗрхенсе пӗр татӑк ҫӑкӑр парса хӑварса кӗтсе тӑнӑ пекех туйӑнать, чӑнах та ҫапла шухӑш пуҫа та пырса кӗрет.

Эти ветхие хижины точно взывали к жалости прохожих, и, верно, брало искушение подать им милостыню.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пушӑ савӑт ҫине айӑпа кӗнӗ пек пӑха-пӑха, Гаррис, Светланӑна паллӑсем парса, татах эрех ярса пама ыйтать.

Виновато глядя в пустую посуду, Гаррис знаками упрашивал Светлану налить еще.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Унта ӗҫсе супнӑ темле американец, ҫуртран ҫурта ҫӳресе, колхозниксене темле майсӑр ыйтусем парса, тем тӗпчет иккен.

Там какой-то американец, посещая хату за хатой, опрашивает колхозников по какому-то невероятно идиотскому вопроснику.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Санатори заведующийӗ — Мария Богдановна — Опанас Ивановичӑн тусӗ пулнӑ, вӑл ун патӗнче виноград пӑхса ӳстернӗ тата, хӑй каланӑ тӑрӑх «пур направленипе те консультаци парса тӑнӑ».

Заведующая санаторием — Мария Богдановна — была приятельницей Опанаса Ивановича, он у нее виноградарствовал и вообще, как он сам выражался, «консультировал по всем направлениям».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кӑштах ҫимелли парса ячӗ, илӗр.

Прислала кое-чего, возьмите.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ефрейтора урӑх вырӑна куҫарнӑ, вӑл Светланӑна хӑйӗн тусне парса хӑварнӑ, Светлана кунта та хирӗҫ чӗнмен; хирӗҫлеме те шухӑшламан, хыпара ним пулман пек йышӑннӑ.

Ефрейтора перевели в другое место, и он передал Светлану своему другу; она и тут не возразила и не пыталась сопротивляться, а приняла новость с тем равнодушием, которое болезненно овладело ею в неволе.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пӗлсе, йӗркеллӗ усӑ курас пулать вӗсемпе, мӗншӗн тесен этем ҫавӑн чухлӗ тӗлӗнмелле те илемлӗ япаласене хӑйпе пӗрле масара илсе кайма пултараймасть, ҫӗр ҫинче пурӑнма юлаканнисене савӑнмалӑх парса хӑваратех.

И нужно умело распорядиться ими, ибо не может же человек унести с собой в могилу столько необыкновенного и прекрасного, не передав его на радость остающимся жить.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ҫурт-йӗр тӑвакансене укҫа парса пулӑшаҫҫӗ.

— Субсидию дают, кто застраивается.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Колхозниксене запискӑсем, бюллетеньсем парса, ялти врач, паллах, хӑйне евӗр тӗрӗс ӗҫех тунӑ, ҫапах та Воропаев хӑй ӗҫне ытлашши шухӑ туса пыракан медицина работникне сасӑпах ятласа тӑкассинчен хӑйне аран-аран тытса чарчӗ.

И, конечно, деревенский врач был по-своему прав, выдавая колхозникам записки и бюллетени, но все же Воропаев с трудом удержался, чтобы не ругнуть во весь голос этого не в меру ретивого служителя медицины.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Корытов сирӗн ҫинчен ҫыру парса янӑ пире, — ҫӑмӑллӑн кулса илчӗ директор.

Корытов прислал нам записочку о вас, — слегка улыбнулся директор.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл доклад тумасть, — пӗр-пӗр уйрӑм программӑсӑрах, итлекенсем час та часах хӑйне парса тӑракан ыйтусене шута илсе, калаҫу ирттерет.

Он не докладывал, а беседовал, и, кажется, без определенной программы, руководясь вопросами, которые то и дело задавали ему слушатели.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эпӗ, хирӗҫлеместӗр пулсан, ҫӳлти икӗ пӳлӗме илетӗп, — терӗ вӑл, ҫуртӑн шӑпине татса парса.

Мне, если не возражаете, две наверху, — сказал он, решая судьбу дома.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пирӗн хуҫа пиччене Исланди ҫӗршывӗн карттине парса питех савӑнтарчӗ.

Наш хозяин доставил профессору большое удовольствие, вручив ему карту Исландии.

XI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав вӑхӑтра пичче хӑйӗн ҫурчӗ-йӗрне асӑрхаса тытса тӑма Гретхена парса хӑварчӗ.

В эту минуту дядя передавал Гретхен «бразды правления» домом.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Мӗн пулчӗ капла сана? — терӗ вӑл мана алӑ парса.

— Что с тобой? — сказала она, протягивая мне руку.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Акӑ вӑл! — терӗм ӑна хам ҫырнӑ хута парса.

— Вот он! — сказал я, подавая ему листок бумаги, исписанный мною.

V сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Эсир, Саша, кайӑр! — терӗ Николай, ӑна аллине тӑсса парса.

— Вы, Саша, уходите! — сказал Николай, протянув ей руку.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӗр ӑна аллине тӑсса парса: — Ӗҫ мӗншӗн чарӑнса тӑрать-ха эппин? Планпа пурте килӗшеҫҫӗ-и? — тесе ыйтрӗ.

Протянув руку, девушка спросила: — В чем же дело? Все согласны, что план удачен?..

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней