Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

лартса (тĕпĕ: ларт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗри, типшӗм те вӑрӑмми, ҫӗлен пуҫӗ пек пӗчӗк пуҫли, сӑмса ҫине лартса янӑ пенснине тӳрлетсе илсе, Яша патнелле пӗшкӗнчӗ, унӑн сулахай аллине хӑйӗн аллинче тытсарах тӑчӗ, — алӑ тымарне тӗрӗслесе пӑхрӗ.

Один из них, худой и высокий, с маленькой змеиной головкой, поправив на носу пенсне, нагнулся над Яшей, взял его за левую руку, подержал в своей — проверил пульс.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич пушӑ сарайӗнче самогон юхтармалли аппарат лартса хӑтланать.

В пустом сарае Ерофей Кузьмич ставил самогонный аппарат.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сӗтел ҫине хунӑ хӑма татӑкӗ ҫинче Лозневой килте лартса тунӑ типӗ тапак тунисене турать.

Положив на стол доску, Лозневой крошил на ней сухие стебли табака-самосада.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуҫне унӑнне хулпуҫҫийӗ ҫинех лартса янӑ, тейӗн, мӑйсӑр пек курӑнать вӑл, тӑнлавӗсем ҫаралса кайнӑ.

На его голове, посаженной низко, на самые плечи, сильно облысели виски.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл сылтӑм урине тӑсса тенкел ҫине ларнӑ, урипе юнашар туйине хунӑ, килте лартса тунӑ тапакне мӑкӑрлантарма пуҫланӑ.

Он садился на лавку, вытягивал правую ногу, клал рядом с ней палку, начинал дымить самосадом.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ун патне ҫынсем сайра хутра та ӑнсӑртран ҫеҫ кӗркелесе тухнӑ — пӳртре ӗнтӗ килте лартса тунӑ тапак шӑрши пачах пулман.

К нему заходили редко и случайно, — в доме совсем перестало пахнуть дымком самосада.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫырма патне ҫитсен хайхи ҫын, ӑна лартса килекенни, кӳршӗ ялалла пӑрӑнса кайрӗ.

Доехав до речки, этот человек, который ее подвез, повернул в соседнюю деревю.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка кун каҫа ҫав тери ӗшенсе ҫитрӗ, хӑйне ӑнсӑртран тӗл пулнӑ пӗр беженец лартса килмен пулсан, килне те ҫитейрес ҫукчӗ-и тен.

Марийка за прошедший день настолько устала, что если б ее не подвез случайный проезжий беженец, то может и до дома не добралась бы.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Бояркин хӑй умне васкавлӑн лартса панӑ апата ҫисе те яраймарӗ, — Макариха Осип Михайловича чӗнсе тӗ килчӗ.

Не успел Бояркин закончить наскоро поданный ему ужин, Макариха привела Осипа Михайловича.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Танксем лайӑхрах курӑнччӑр тесе, вӑл бруствер ҫине лартса янӑ темиҫе пӗчӗк турата кӑларса илчӗ.

Он даже выдернул из бруствера несколько веточек, чтобы лучше было видно танки.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах тустарса тӑкнӑ вӑрманне те, ун ҫывӑхӗнчи варсене те, Вазуза хӗррине те пӗтӗмпех ҫынсем вырнаҫса тулнӑ, тупӑсем, машинӑсем, повозкӑсем, полевой кухньӑсем, санитарнӑй урапасем лартса тултарнӑ.

Но весь избитый лес, все овражки поблизости от него, весь берег Вазузы были густо заселены людьми, заставлены орудиями, машинами, повозками, полевыми кухнями, санитарными двуколками.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Каскӑпа ҫӳренӗрен пулмалла, — тенӗ Волошин хӑй ӑшӗнче. — Ҫавӑн пек йывӑр япалана иртен пуҫласа каҫчен пуҫ ҫине лартса ҫӳретӗн те…»

«Видимо, из-за хождения в каске, — подумал Волошин про себя. — Такую тяжелую вещь поносишь с утра до вечера…»

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Волошин сӑмси ҫине лартса янӑ куҫлӑхне туртса антарчӗ те, куҫӗсем вара унӑн, тӑмананни пек пысӑкскерсем, юнпа тата ҫилӗпе тулса, нимӗҫ ҫине пӑхрӗҫ.

Волошин сорвал с носа очки, и глаза его, большие, как у филина, глянули на немца, наливаясь кровью и злобой.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пӑрах, ҫитӗ! — Волошинӑн сӑмси ҫине лартса янӑ куҫлӑхӗ хыттӑнах силленсе илчӗ.

— Брось, хватит! — Волошин сильно потряс посаженными на нос очками.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Костя пырне лартса, аяккалла ӳсӗрсе илчӗ те сӑмах хушрӗ:

Костя поперхнулся, прокашлялся в сторону и вставил:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуҫин уйрӑм кабинет, стена ҫумӗпе кӗнеке шкафӗсем лартса тухнӑ.

У хозяина отдельный кабинет с книжными шкафами вдоль стен.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Пӗрремӗш апат лартса парсан, арӑмӗпе упӑшки апат ҫине кӑтартса пӗр харӑсах патакӗсене ҫӗклеҫҫӗ, пӗр-пӗрин ҫине ӑшшӑн пӑхса кулаҫҫӗ:

И вот в центре стола ставится первое блюдо, супруги одновременно поднимают палочки и, указывая на блюдо, друг другу улыбаются.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Пӗрремӗшне лартса панӑ.

Подано первое блюдо.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Кӗнекен авторӗ ҫав пьесӑсене уҫӑ сывлӑшра лартса, вӗсене аякран пӑхма канаш панӑччӗ; ҫапла тусан вӗсем, ун шучӗпе, куракансене килӗшмелле иккен.

Автор советовал их не ставить в помещении, зато, когда смотришь спектакль на открытом воздухе, где звук рассеивается, да еще издали, начинаешь ощущать его особую прелесть.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Татах вунӑ кун иртрӗ, юлашкинчен, эпир тухса каяс кун та ҫитрӗ, Жунь-ту ирех килчӗ, хӑйпе пӗрле, Шуй-шэн вырӑнне, кимме хураллама тесе, пилӗк ҫулхи хӗрачине лартса килчӗ.

Еще через девять дней настал срок нашего отъезда, Жунь-ту пришел с утра, но Шуй-шэна с ним не было; вместо него он привел с собой пятилетнюю дочь — присмотреть за джонкой.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней