Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

никама (тĕпĕ: никам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петяпа кӗтмен ҫӗртен пулнӑ ӗҫ никама та тӗлӗнтермерӗ.

Петин рассказ, против ожидания, не вызвал ни в ком ни малейшего восторга.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗлӗнмелле — Гаврик ҫав япалана виҫӗ сехет хушши чиксе ҫуренӗ, анчах ӑна тутанса пӑхма мар, пурри ҫинчен те никама та пӗлтермен.

Удивительно, три часа таскать с собой такое лакомство и не только не попробовать его, но даже не показать.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Анчах эсӗ никама та каламӑн-и?

— Только ты никому не скажешь?

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Тупата никама та каламастӑп, тесе сӑмах пар!

— Дай честное благородное слово, что никому не скажешь!

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя аллисене кӗсьине чикрӗ, ахальтен чӳречесем умӗнче ҫаврӑнкаласа ҫӳрерӗ, унтан никама систермелле мар васкамасӑр урама тухрӗ, юри хӑйсен ҫурчӗ тӗлӗнче каллӗ-маллӗ уткаларӗ, вара, кӗтесрен пӑрӑнчӗ те, чуптара пачӗ тинӗс хӗррине.

Петя засунул руки в карманы, покрутился равнодушно под окнами, затем так же равнодушно, чтобы не возбуждать подозрений, вышел на улицу, погулял для виду возле дома, завернул за угол и бросился рысью к морю.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аслашшӗпе Гаврик сывӑ мар ҫынна халлӗхе никама та кӑтартмалла мар, тесе калаҫса татӑлчӗҫ.

Дедушка и Гаврик обсудили положение и решили, что больного покуда не следует никому показывать.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӗнтӗ кам пултӑр-ха манӑн тунсӑхласа ҫитнӗ никама пӗлтереймен пӗтӗм туйӑма унран та тарӑнрах, нумайрах пӗлекенни?

Кто же глубже и сильнее, чем она, мог почувствовать мою тоску и волнение — всё, о чём я ни с кем не мог говорить?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кайӑк ҫухални ҫинчен тата леш пичче никама систермесӗр ҫухални ҫинчен шухӑшласа пуҫне ватма пуҫларӗ.

Начал ломать голову над таинственным исчезновением птички и не менее таинственным исчезновением дяди.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ станицине кайнӑ пулнӑ та вӗсене: пӳрте никама та ан кӗртӗр тесе, питӗрӗнсе тӑма хушнӑ.

отец накануне ушёл на станцию, а им приказал запереться и никого не пускать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Масар конторӗн хӗрарӑмне пӗтӗм укҫипе ҫӑкӑрне хӑварчӗ, вӑл мӗн каланине те илтсе юлтӑм: «Никама пӗр сӑмах ан калӑр», терӗ вӑл.

Он оставил конторщице на кладбище все свои деньги и хлеб, и я слышала, как он сказал ей: «Никому ни единого слова».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паян никама та ямаҫҫӗ-ҫке.

Сегодня уж не пускают никого.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӑнӑрах стенасен тата бомбоубежищӑсен пулмалла, — хирӗҫлерӗ Ромка, — эпӗ мӑн пулни никама та ҫӑлӑнӑҫ кӳрес ҫук, йывӑрланса ҫӳрени анчах.

— Солидными должны быть стенки в бомбоубежище, — возразил Ромка, — а личная солидность никого не спасает, только обременяет хуже.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Никама та каламӑп, ан пӑшӑрханӑр…

Никому ничего не скажу, не сумлевайтесь.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗмӗр-ӗмӗрех — лагерьте те, шкулта та, килте те — никама та канӑҫ памасть.

Вечно — и в лагере, и в школе, и во дворе — от него было всем беспокойство…

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ан тив ҫакна вӑл, никама кӑтартмасӑр, хӑй валли ҫырса хутӑр.

И пускай он запишет это для себя, никому не показывая.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ытти-хытти ҫинчен халлӗхе никама та каламарӑмӑр, — секрет.

Все остальное сохранялось в тайне.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

…Пушахчӗ сӑрламан шурӑ сӗтел, ҫав пӗчӗк кистьсем, авалхи майлӑ пулакан медальон-миниатюра — туса пӗтерменскер, Саша ӑна тӑвасшӑн юлашки вӑхӑтра ӗҫленӗ иккен, — тинех никама та кирлӗ марччӗ ӗнтӗ.

…Пуст был белый некрашеный стол, и не нужны никому маленькие кисти и неоконченный медальон-миниатюра в старинном духе, над которым Саша работала в последнее время.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ентӗ, чӑнах та кулӑшла пулса тӑчӗ, ун ҫинчен эп никама та каласа памарӑм.

Это был позор, о котором я даже никому не сказала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вара ҫинчех тӗрӗссине тӳррӗн ҫырма журнал редакцине сӗнтӗм, экспедиципе шыракан партире ултӑ ҫын пулать иккен те, вӗсене организацилес ӗҫ ытла йывӑрах мар ӗнтӗ, Татаринов капитана шырамашкӑн ҫав ӗмӗтпе мӗн ҫамрӑкран хавхаланакан ҫынна хушма ыйтрӑм, вӑл ӗҫе урӑх никама та шанса памалла мар терӗм.

И я требовала, чтобы редакция журнала напечатала опровержение; я доказывала, что организация поисковой партии, состоящей из шести человек, не такое уж сложное дело; я требовала, чтобы поиски капитана Татаринова были поручены тому, кто с детских лет был воодушевлён этой мыслью, и никому другому.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сире эпӗ никама улталама та хушман, эсир акӑ мана пулӑшас тесе тӳрӗ кӑмӑлпа («пурнӑҫӑрта чи малтанхи хут вӗт» тесе кӑштах калаймасӑр чӑтса тӑтӑм) ман пата килме хӑйрӑр та, уншӑн вӑтанса тӑмалли те ҫук пек ман шутпа.

— Я не просила вас никого обманывать, хотя, по-моему, нечего стыдиться, что вы решились (я чуть не сказала: «первый раз в жизни») поступить честно и помочь мне.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней