Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

арча сăмах пирĕн базăра пур.
арча (тĕпĕ: арча) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дуняшка арча ҫинче амӑшӗн хура юбки, кӗпипе хулӑн пиртен ҫӗленӗ пушмакӗсем — вилнӗ хӗрарӑмсене нихҫан таврӑнми инҫе ҫула ӑсатнӑ чух тӑхӑнтаракан пӗтӗм ҫи-пуҫ таврашӗ выртнине курчӗ, — курчӗ те шурса кайрӗ.

Дуняшка увидела лежавшие на сундуке черную материну юбку, рубаху и матерчатые чирики — все, что надевают на покойниц, провожая их в дальний путь, — увидела и побледнела:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Киле пӗр-пӗр пыйтланса пӗтнӗ ҫӗтӗк-ҫатӑк та ырханкка, анчах чылайранпа кӗтнӗ кил хуҫи килсе кӗрет те, пӳрт-ҫуртра савӑнӑҫлӑ, ним тӗлли-йӗркисӗр тӗркешӳ пуҫланса каять: кирӗк-тусанпа хуралса ларнӑ служивӑя ҫӑвӑнма шыв ӑшӑтаҫҫӗ; ачисем, пӗри те пӗри, ашшӗне пулӑшасшӑн, унӑн кашни хусканӑвнех сыхласа тӑраҫҫӗ; савӑнӑҫ-телее пула ним тӑва пӗлми аптранӑ арӑмӗ е сӗтел ҫине апат лартса парасшӑн хускалать е упӑшкин таса кӗпе-йӗмне кӑларса хатӗрлеме арча патне чупать.

Приходил домой какой-нибудь оборванный, обовшивевший и худой, но долгожданный хозяин, и в хате начиналась радостная, бестолковая суета: грели воду для черного от грязи служивого, дети наперебой старались услужить отцу и караулили каждое его движение, растерявшаяся от счастья хозяйка то кидалась накрывать на стол, то бежала к сундуку, чтобы достать чистую пару мужниного белья.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан ӑна арча патне сӗтӗрсе пычӗҫ те, вӑл урисене чарса хурса, пуҫне мелсӗррӗн каҫӑртса, ҫавӑнтах, ҫара урайӗнчех харлаттарса ҫывӑрса кайрӗ.

Его оттащили к сундуку, и он тотчас же уснул на голом полу, широко разбросав ноги, неловко запрокинув голову.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрелсе кайнӑ куҫӗсемпе чалӑшшӑн пӑхса, Ермаков арча ҫинче выртакан хӗҫне илме кармашрӗ, Богатырев ӑна ҫилленмесӗр тӗртсе сирчӗ, ӳкӗтлесе каларӗ:

Кося налитыми кровью глазами, Ермаков пытался достать свою лежавшую на сундуке шашку, Богатырев беззлобно отталкивал его, просил:

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Арча ҫинче ҫак япаласем: Григорий курман темле системӑллӑ ручной пулемет, бинокль йӗнни, патрон цинкӗсем, хурарах чӑмӑр авӑрлӑ, яка та тӗксӗм кӑвак кӗпҫеллӗ вӗр-ҫӗнӗ карабин.

На сундуке лежали: ручной пулемет незнакомой Григорию системы, чехол от бинокля, патронные цинки, карабин с темной ложей и новеньким, непотертым, тускло-сизым стволом.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья кӑвакарса кайрӗ, — Натальйӑна аллипе сирсе, арча ҫинчен тӑчӗ.

Аксинья побледнела, отстранив Наталью рукой, встала с сундука:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем пӗр-пӗрин аллисене тытса, кашни хӑйӗн шухӑшӗпе сӗмленсе, курницӑри арча ҫинче татах чылайччен ларчӗҫ.

Они еще долго сидели в горнице на сундуке, взявшись за руки, молча думая о своем.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий арча ҫине пырса ларчӗ:

Григорий сел на сундук, сказал:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӗтел ҫине икӗ пулштух кӑмӑшка пырса лартнӑ май, Аксинья каллех, пӗр хӑраса та вӑрттӑн хӗпӗртесе, Григорий ҫине пӑхса илчӗ, курницӑн тӗттӗм кӗтессинелле пӑрӑнса, арча ҫине кайса ларчӗ, чӗтрекен аллисемпе ҫӳҫне майласа тӳрлетрӗ.

Ставя на стол две бутылки самогона, она снова метнула на Григория взгляд, полный тревоги и скрытой радости, повернулась и ушла в темный угол горницы, села на сундук, трясущимися руками поправила прическу.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Карчӑк, курницӑна кӗрсе, арча ҫине пырса ларчӗ, питне ал тупанӗ ҫине хурса, нумайччен каччӑн ырханкка пичӗ ҫине тӗсесе пӑхрӗ, унтан хулӑнрах сасӑпа каларӗ:

Старуха вошла в горенку, присела на сундук, подперла щеку ладонью, долго и зорко смотрела на худощавое лицо паренька, потом басовито сказала:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Арча тулли тӑвар пулнӑ.

Сундук был полон соли.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, чечеклӗ шуҫ сӑрнӑ арча патне пырса, ӑна атӑ сӑмсипе тӗкнӗ.

Он подошел к обитому цветной жестью сундуку, тронул его носком сапога.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Чӗнсе янӑ Вешкине, пӗрле пулатпӑр тесе шантарнӑ, хӑй ҫӳрет ав таҫта мурӗнче!» — тарӑхса шухӑшларӗ вӑл курницӑри арча ҫинче выртнӑ чух, шупкалма пуҫланӑ хӗрлӗ тута хӗррисене ҫырткаласа.

«Вызвал в Вешки, сулил — вместе будем, а сам лытает черт те где!» — озлобленно думала она, лежа в горнице на сундуке, покусывая яркие, но уже блекнущие губы.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья лампа та ҫутмарӗ, курницӑна кӗнӗ-кӗмен арча уҫса темӗн шырарӗ, унтан, типӗ те вӗри аллипе Дарья аллине ярса тытса, унӑн пӳрнине хыпалансах ҫӗрӗ тӑхӑнтартрӗ.

Не зажигая огня, Аксинья, как только вошла в горенку, открыла сундук, порылась в нем и, ухватив руку Дарьи своими сухими и горячими руками, стала торопливо надевать ей на палец кольцо.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах мӗнле тарас-ха! — хыпӑнса ӳкнӗ пек арча ҫине кайса ларчӗ те Толкачев аллисене лаштах чӗркуҫҫийӗсем хушшине усрӗ.

А как бежать? — Толкачев растерянно опустился на сундук, уронив меж колен руки.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Упӑшки килнӗ, вӑл пур, пуҫне каҫӑртать, хуҫкаланать, пӗр пуслӑх пӗремӗк пек, арча ҫине кайса выртрӗ…

Муж приехал, а она задается, ломается, как копеешный прянец, на сундуке легла…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий таврӑннӑ кун вӑл, каҫхине, ӑна курницӑри кравать ҫине вырӑн сарса пачӗ те хӑй, кӗрӗк витӗнсе, арча ҫине выртрӗ.

Вечером, в день его приезда, она постелила ему в горнице на кровати, а сама легла на сундуке, прикрывшись шубой.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ура пӳрни чӗнтӗртен ҫакланнипе темле ҫеҫ арча ҫине кайса ӳкмерӗ, унтан, хальхинче чӑнласах тарӑхса, йӗмӗн йӗсмисене турта-турта татрӗ, тинех ирӗке тухрӗ.

Большим пальцем ноги зацепился в кружевах, чуть не упал на сундук и, уже разъярясь всерьез, разорвал завязки, выбрался на волю.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лар!.. — Вӑл Григорие вӑйпах арча ҫинелле тӗртсе ячӗ, кухньӑна тухрӗ.

Сядь!.. — Он с силой толкнул Григория на сундук, вышел в кухню.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Арча вӗллесем — селӗмрех.

Рамошные — способней ульи.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней