Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Иккӗшӗ (тĕпĕ: иккӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӗсем иккӗшӗ те ним палӑртмасӑр, ҫиленнӗ пек пыраҫҫӗ, ишнӗ майӗн иккӗшӗ те илтӗнмелле мекӗрленеҫҫӗ.

Однако оба они равнодушно хмурились и только покрякивали.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем иккӗшӗ те пӗрер кӗсменпе ишнӗ, вӑл ҫӑмӑл та хавас пулнӑ — кам хытӑрах ишет?

Каждый из них работал одним веслом, это было легко и весело: кто кого перегребет?

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем иккӗшӗ питӗ те туслӑ.

Они были большие приятели.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсенчен иккӗшӗ — Тисс механикпа Скачков матрос — шхуна пӑр хушшинче куҫса ҫӳренӗ чух пирвайхи ҫулхинех вилнӗ.

Из них двое — механик Тисе и матрос Скачков — погибли в первый год дрейфа.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем иккӗшӗ те дачӑри акацисен ылттӑн тӗслӗ тусанӗ хыҫне анса ларакан кӗрен хӗвел ҫуттипе ҫуталнӑ.

Оба они были выпукло освещены розовым солнцем, садившимся в золотую пыль дачных акаций.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӑйӑхлӑ ҫын та, леш якорлӑ ҫын та, иккӗшӗ те вӗсем, хӑйсене паллаттарас мар тесе, юри урӑхла тумланнӑ ҫынсем пулнӑ.

Усатый, так же как и тот, с якорем, они оба, чтобы не выдать себя, был переодеты.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя ҫӳлти палуба ҫинче Павликпа ашшӗне курчӗ, вӗсем иккӗшӗ те тӑрӑшсах шӗлепкисемпе суллаҫҫӗ.

Петя увидел папу и Павлика на верхней палубе, они оба азартно махали шляпами.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Иккӗшӗ вӗсем йӗкӗреш пулнӑ — ҫавна эпӗ хам та лайӑх пӗлеттӗм, ҫапах та вӗсене пӗрле курсан хӑраса тӑраттӑм, иккӗшӗ те вӗсем пӗр пекех те, хам каллех аташнӑ пек туйӑнчӗ мана.

Они были близнецами — и это я превосходно знал, но всё-таки пугался, когда видел их вместе: они были совершенно одинаковые, и это снова было похоже на бред.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем Станиславри педтехникумра вӗреннӗ студентсем иккен — иккӗшӗ те ҫӳлӗ, хура куҫхаршийӗсем анарах тӑраҫҫӗ, сассисем хулӑн, тултан пӑхсан мӑнкӑмӑллӑ хӗрсем пек туйӑнатчӗҫ.

Это были студентки педтехникума из Станислава — обе крупные, чёрные, с низкими бровями, с низкими голосами и необыкновенно «домашние», несмотря на свою решительную, сильную внешность.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ыттисем иккӗшӗ пӗрне-пӗри кансӗрлесе, тӑвалла хӑпарчӗҫ те пирӗн самолет хӳри патнелле майлашса тӑма пӑхрӗҫ.

Два других сделали горку и, мешая друг другу, попытались пристроиться к хвосту нашего самолёта.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле савӑнчӗ вӑл ун чух, эрехпе епле йӑпанчӗ, Гриша Фабера аса илсе, «Сехет ҫитрӗ» трагедире ҫав киле кӗртнӗ еврей рольне вылякан Гриша ҫинчен калаҫса епле кулчӗҫ вӗсем Саньӑпа иккӗшӗ!

Как он был доволен, как смаковал вино, как они с Саней хохотали, вспоминая Гришу Фа-бера и трагедию «Настал час», в которой Гриша играл главную роль приёмыша-еврея!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара пӗр ӗннӗ питлӗ лейтенант Ромашова пулӑшма тытӑнать, Саньӑна шурлӑх урлӑ ҫӗклесе каҫараҫҫӗ те, вӗсем вара иккӗшӗ пӗр пӗчӗккӗ кӑна йӗпе авӑс катинче чарӑнаҫҫӗ.

Потом один лейтенант с обожжённым лицом помог Ромашову перетащить его через болото, и они остались вдвоём в маленькой мокрой осиновой роще.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсенчен иккӗшӗ вӗри ҫӗлен пек явкаланса пыракан хӗрлӗ ҫилхеллӗ факелсем тытса, ҫурт патне чупса пычӗҫ.

Двое из них, уже с факелами, за которыми волочились космы багрового дыма, подошли к дому.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Иккӗшӗ те пӗр-пӗринчен каҫару ыйтрӗҫ.

Оба извинились друг перед другом.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Нумайӑшӗ, тип ҫырма леш енне, вӑрмана вӗҫсе ӳкрӗҫ, иккӗшӗ вӗсенчен, хуллен вӗлкӗшсе, пирӗн ҫинелле килчӗҫ.

Большая часть бумажек улетела за овраг, упала в лес, две из них, медленно кружась, падали на наше поле.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вальӑпа Кира иккӗшӗ те мансӑр вӗсен килйышлӑ пурнӑҫӗ ӑнӑҫас ҫук терӗҫ те, Александра Дмитриевна та хама вӑрттӑн чӗнсе илсе: халӗ ӗнтӗ эпӗ те каятӑп, терӗ, мӗншӗн тесен эпӗ кунта «мӗнле пулсан та ҫав кӗмӗл тӗслӗ тилӗсене пӳлсе тӑраканни» пулнӑ имӗш, Валя ӑна мансӑр йӑлтах пӗтерет ӗнтӗ терӗ, эпӗ ҫапах кунта юлма килӗшмерӗм, хваттер илсенех куҫса кайрӑм.

Хотя Валя с Кирой в один голос заявили, что без меня из семейной жизни у них ничего не выйдет, а Александра Дмитриевна добавила, отведя меня в сторону, что теперь и она уйдёт, потому что я была «всё-таки каким-то громоотводом для чёрно-бурых лисиц» и без меня Валя заговорит её до смерти, я всё же решила не оставаться и, получив комнату, сразу же переехала.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах Катьӑпа иккӗшӗ питӗрӗнсе илсе калаҫма тытӑнчӗҫ.

И сейчас же заперлась с Катей.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне ман ҫине пӑхма та хӑрушӑ пулнӑ пулас, ахальрен мар пулӗ вӗсем — иккӗшӗ те чукмарӗсене пӑрахсах тарчӗҫ.

Вероятно, вид мой был страшен, по крайней мере оба убежали, бросив дубины.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӗсем иккӗшӗ пӗрле сада тухнӑ.

Они пошли в сад.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Икӗ ҫынсӑр пуҫне, хушнине пурте итлерӗҫ, иккӗшӗ вырӑнтан та тапранмарӗҫ.

Все послушались, кроме двух, которые не тронулись с места.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней