Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Куҫӗсене кӑштах хупса, вӑл ыттисемпе пӗр тикӗс утма тӑрӑшрӗ, ҫак ӗнер ҫеҫ курман-пӗлмен йӗкӗтсене пурне те хӑй халь пӗтӗм чун ӑшшипеле савса кӑмӑлланине туйрӗ.

Полузакрыв глаза, он старался не терять ноги и, испытывая прилив большой внутренней теплоты ко всем этим, вчера еще незнакомым и чужим ему ребятам, думал:

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кудинов ҫурӑмне мӑкӑртнӑ та ҫыру сӗтелӗ хушшинче типшӗм хӑмӑр пӳрнисемпе пилӗкӗнчи Кавказ пиҫиххийӗн вӗҫне пӗтӗркелесе ларать; вӑл, ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсене пула пӳрленекен пулнӑ тӑртанчӑк куҫӗсене ҫӗклемесӗр, хӑйне хирӗҫ ларакан казакпа калаҫать.

Кудинов, сгорбясь, сидел за письменным столом, вертел в сухих смуглых пальцах кончик своего кавказского ремешка и, не поднимая опухлых, гноящихся от бессонных ночей глаз, спрашивал у казака, сидевшего против него:

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан ҫав самантрах, куҫӗсене тавӑрса пӑрахса, аллисене хутлатса тытатчӗ, ватӑ кӑркка аҫи пек хӑяккӑн уткаласа, ҫапла мӑкӑртататчӗ: «Кӑр! Кӑр! Кӑр! Кӑр! Туянар ҫав шӑпӑрлан чӗппи валли атӑ!»

И сейчас же, выкатывая глазенки, сгибал в локтях руки, — как старый индюк, ходил боком, бормотал: «Гур! Гур! Гур! Гур! Купим на базаре сорванцу сапожки!»

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗрӗллех куҫӗсене чиксе шӑтарчӗҫ, аллисене, хӑлхисене, сӑмсине касрӗҫ, пит-куҫне хӗҫсемпе урлӑ-пирлӗ таткаласа пӗтерчӗҫ.

Живому выкололи ему глаза, отрубили руки, уши, нос, искрестили шашками лицо.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпир сана сывататпӑр та, тен, эсӗ усӑ та тӑвӑн пире, — ҫемҫен, анчах куҫӗсене ҫутӑлтарса пӑхса каларӗ Суяров.

Мы тебя вылечим, и ты ишо, может, пользу нам принесешь, — мягко, но поблескивая глазами, проговорил Суяров.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан тинкерсе пӑхакан йӑлтӑркка куҫӗсене питӗ майӗпен Григорий ҫинчен Аксинья ҫине куҫарчӗ:

Степан долго переводил пристальный посвечивающий взгляд с Григория на Аксинью.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хулпуҫҫи тӗлӗнче пӗҫерсе кайнипе Кошевой сас кӑлармасӑр юр ҫине ӳкрӗ, куҫӗсене аллипе хупларӗ.

От ожога в плече Кошевой без крика упал вниз, ладонями закрыл глаза.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман ним кулмасӑр, лӑпкӑн темле путӗшле истори каласа кӑтартрӗ; Мишки вара, йӗнер пӗкечи ҫине ӳпӗннӗ те, чыхӑна-чыхӑна кайса, иклеткелесе илсе, пӗчӗк ачалла ахӑлтатса пычӗ, Штокман пашлӑке айнелле пӑхма, унӑн сивлек те тимлӗ куҫӗсене курма тӑрӑшрӗ.

Штокман с невозмутимым видом рассказывал какую-то смешную историю, а Мишка, припадая к луке, смеялся детским, заливчатым смехом, захлебываясь и икая, и все норовил заглянуть под башлык Штокману, в его суровые стерегущие глаза.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Савӑнӑҫлӑ сӑн-питлӗ Иван Алексеевич, куҫӗсене йӑлкӑштарса, сӗтел патне пырса тӑчӗ.

— Иван Алексеевич, сияющий, блестя глазами, подошел к столу.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ку власть пирки вӗсен куҫӗсене уҫас пулать.

Глаза на эту власть открыть надо.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ют ҫын ҫивӗч куҫӗсене кӑваккӑн йӑлтӑртаттарса хӑй ҫине пӑхнине Григорий ҫийӗнчех асӑрхарӗ, ҫавӑнтах, карт кӑна ҫаврӑнса, кобура тӑхине туртса вӗҫертекен алла ярса тытрӗ.

На одну секунду Григории увидел в упор от себя синее лезвие чужого взгляда и, ворохнувшись, поймал руку, рвавшую застежку кобуры.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каялла ҫаврӑнса пӑхсан, Григорий хӗрарӑмсен шурса кайнӑ пичӗсене, амӑшӗн анкӑ-минкӗллӗн чарӑлнӑ куҫӗсене асӑрхарӗ.

Оглянувшись, Григорий увидел омытые бледностью лица женщин, беспамятные глаза матери.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗр каҫипе икӗ хутчен Петро, ҫӗлӗксӗр-мӗнсӗр, картишне ут йӗнерлеме чупса тухрӗ, икӗ хутӗнче те, Дарйӑн хаяр куҫӗсене курса, йӗнерне хывса илме кайрӗ.

За ночь Петро два раза без шапки выбегал седлать коня и оба раза шел расседлывать, пронзаемый грозящими Дарьиными глазами.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗрт амисем! — куҫӗсене чалӑртса, урса кайнӑ пек ҫухӑрса ячӗ Пантелей Прокофьевич, ирӗксӗр ҫӗртен туя шыраса.

Сучки! — исступленно заорал Пантелей Прокофьевич, перекатывая глаза, невольно ища костыль.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро тутине вӑрӑммӑн чалӑштарчӗ, шупка сарӑ куҫ харшисене сиктерсе илчӗ те, куҫӗсене тартса, хуралса кайнӑ, табак шӑршипе касӑлнӑ сӑмса тутри ҫине сӑмсине нӑшлаттарса шӑнкартрӗ.

Петро длинно покривил рот, шевельнул белесыми бровями и, пряча глаза, высморкался в грязную, провонявшую табаком утирку.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Дезертир, Христоня хӑраххи, тӑм ҫамка ҫеҫ, ҫапах — полк командирӗ, эпӗ ак ним хисепӗнче мар», — куҫӗсене вӗри чирпе чирленӗ чухнехи пек ҫутӑлтарса шухӑшларӗ Петро.

«Дезертир, дурак вроде Христони, и зараз — командир полка, а я в холодке», — горячечно блестя глазами, думал Петро.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн куҫӗ умӗнче шинелӗ ҫине «52» номерлӗ кивӗ урядник пакунӗ ҫӗленӗ, чарса пӑрахнӑ ҫиллес куҫӗсене нӳррӗн мӑчлаттарса хупакан дезертир-атаманецпа унӑн упанни пек лӳппер утти ӗмӗлтетсе тӑчӗ.

Перед глазами его стоял строгий, влажно мерцающий взгляд широко посаженных глаз дезертира-атаманца, одетого в шинель с истертым номером «52» на урядницких погонах, медвежковатая его поступь.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ Петро пасарнӑ пит-куҫсем ҫине, тем тӗрлӗ ҫӗлӗк, мулаххай, кубанка, карттус тӑхӑннӑ пуҫсем ҫине ӳссе кайнӑ мӑйӑхне вӗчӗрхенӳллӗн ҫыртса пӑхрӗ, куҫӗсене ҫӗрелле усрӗ те ҫавнашкалах тем тӗрлӗ япаласене — тӑхӑнса аслатнӑ ҫӑматӑсене, атӑсене, хӗрлӗармеецӑнне хывса илнӗ ботинка ҫийӗпе ҫавӑрса чӗркенӗ обмоткӑсене курчӗ.

Теперь Петро, ненавидяще покусывая отросший белый ус, глядел на заиндевевшие лица, на головы, покрытые разноцветными папахами, малахаями, кубанками, фуражками, снижал глаза и видел такое же богатое разнообразие: растоптанные валенки, сапоги, обмотки поверх снятых с красноармейца ботинок.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак ҫынсем Балканра, Японире, Австро-Венгрипе Пруссире ҫапӑҫнӑ, халӗ ак ҫӗршыв ирӗкӗшӗн ҫапӑҫаҫҫӗ, — ҫепӗҫҫӗн йӑлкӑшса кулса, таса француз чӗлхипе каларӗ те Краснов, куҫӗсене тавӑрса хунӑ, сывлама хӑранӑ пек хытса тӑнӑ асаттесем еннелле пуҫӗпе патша пек сулса кӑтартрӗ.

Эти люди сражались на Балканах, в Японии, Австро-Венгрии и Пруссии, а теперь сражаются за свободу отечества, — сказал он на превосходном французском языке, изящно улыбаясь, царственным кивком головы указывая на дедов, выпучивших глаза, замерших без дыхания.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл нимӗнле туйӑмсӑр пушӑ куҫӗсене хӑвӑрт мӑчлаттарса ларчӗ, тӗреклӗ те нӑкӑ-нӑкӑ тулли кӗлеткипе сӗтел ҫине ӳпӗнчӗ, йӑшалана-йӑшалана илчӗ.

Он часто моргал пустоцветными глазами, шевелился, наваливаясь на стол всем крупным и плотно сбитым корпусом.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней