Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Тинӗс хӗрринче пулмассерен, яланах эпӗ ҫакӑн пек шухӑшлатӑп — мӗншӗн-ха ҫынсем ун хӗрринче пурӑнма сахал куҫса килеҫҫӗ? тетӗп.— Каждый раз, как я бываю у моря, я всё думаю — чего люди мало селятся около него?
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӗҫӗ-хӗррисӗр тинӗс, ҫыр хӗрринче юлхавлӑн хашкаканскер, — тӗлӗрсе кайнӑ, уйӑхӑн кӑвак йӑлтӑрккипе витӗннӗ инҫетӗнче пӗр хускалмасӑр шӑпах выртать.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Эпӗ халӑха сирме пуҫларӑм, пӑхатӑп та, ҫавӑнтах ҫыран хӗрринче шывран кӑларнӑ ҫын вилли выртать.Разгоняю я народ, а на берегу на песочке утоплый труп мертвого человека.
Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.
Виҫҫӗмӗш числара эпӗ Анфиса арӑмпа хуллен, йӗркеллӗ пынӑ чух куратӑп — шыв хӗрринче тем чухлӗ халӑх тӑрать.
Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.
Тинӗс хӗрринче юрӑ шӑпланчӗ, унтан ӗнтӗ хум шавлани ҫеҫ илтӗнсе тӑрать; карчӑкӑн шухӑ пурнӑҫ ҫинчен пынӑ калавне тарӑн шухӑшлӑ шухӑ хумсем тепӗр хут мухтавлӑн каласа панӑн туйӑнаҫҫӗ.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Тинӗс хӗрринче юрӑ илтӗнсе кайрӗ, — тӗлӗнмелле юрласа ячӗҫ унта.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Эпӗ ку калавсене Аккерман ҫывӑхӗнче, Бессарабире, тинӗс хӗрринче илтсеттӗм.Я слышал эти рассказы под Аккерманом, в Бессарабии, на морском берегу.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Тинӗс хӗрринче, хӑйӑр ҫинче выртакан вӑрӑм ҫынпа ҫумӑрсӑр пуҫне, чылайччен нимӗн те курӑнмарӗ.Долго ничего не было видно, кроме дождя и длинного человека, лежавшего на песке у моря.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Лере, тинӗс хӗрринче, вӗсем вӗҫӗмсӗр нумайӑн пек туйӑннӑ, ҫак пӗлӗтсем ҫанталӑк тӳпине — чӗррӗн те ӗмӗтленсе ҫиҫекен, хӑйсен таса ҫутипе этеме те аслӑ шухӑша яракан тӗрлӗрен тӗслӗ ҫӑлтӑрсемпе — миллион ылтӑн куҫсемпе, ыйхӑллӑ тинӗс ҫинче урӑх нихҫан та йӑлкӑшма парас мар тенӗ усал сӑлтавпа — яланах ҫапла шуса хӑпарассӑн туйӑннӑ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Унтан ултӑ утӑмра, тротуар хӗрринче, ҫурӑмӗпе тумбочка ҫине тайӑнса, чӑпар тӗрӗллӗ кӑвак кӗпе-йӗм тӑхӑннӑ, ҫӑпата сырнӑ, хӑмӑр тӗслӗ ҫӗтӗк картузлӑ ҫамрӑк йӗкӗт ларать.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Сӳне пуҫланӑ вут хӗррине утсем пӗрин хыҫҫӑн тепри утса пыраҫҫӗ те, пирӗн ҫине пысӑк та ӑслӑ куҫӗсемпе пӑха-пӑха илсе, пире йӗри-тавра ункӑ пек хупӑрласа, вут хӗрринче чарӑна-чарӑна тӑраҫҫӗ.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Сывлӑшра шӑпах, шыв хӗрринче шӑрчӑк кӑна чӗриклетет, тата таҫта ӑмӑрткайӑк ами хӑравҫӑн мӑрӑлтатни илтӗнет.В воздухе тишина; только поскрипывает на берегу кузнечик да где-то робко мурлыкает орличка.
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Уяв сцени — анлӑ Атӑл хӗрринче.
Ҫак ӑнтӑлу халӗ те пӗрремӗш вырӑнта // Юрий Михайлов. «Хыпар», 2015.06.16
Часах пӑрлӑ ҫумӑр иртрӗ, вӑрман хӗрринче кӑштах ҫукаларӗ, унтан пачах шӑпланчӗ.Вскоре град отодвинулся в сторону, пошумел еще немного в перелеске и наконец совсем затих.
36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Петька, ятлаҫа-ятлаҫа, ҫыран хӗрринче йӑваланчӗ, — сике-сике тӑчӗ, Санькӑпа Федьӑна пылчӑкпа печӗ, унтан каллех хӑйӑр ҫине йӑванса кайрӗ.
36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Чӑнкӑ ҫыран хӗрринче Никитка курӑнчӗ.
33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Татьяна Родионовна арҫын ачасене ҫитӗннисенчен уйрам, ҫырма хӗрринче, ҫемҫе, сӗтеклӗ курӑка ҫулма тӑратрӗ.
20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Унта, ҫаврака юшкӑнлӑ кӳлӗ хӗрринче, ватӑ, ҫапах ҫирӗп хурӑн хумханать, ҫутӑ ҫулҫисене юлхавлӑн шӗлтӗртеттерет вӑл.
15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫул хӗрринче выртакан икӗ вӑрӑм шертесене асӑрхарӗ.
14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Кивӗ Пушҫӗр хӗрринче, Катерина участокӗ патӗнче Санька Захар Векшина асӑрхарӗ.На краю Старой Пустоши, где лежала делянка Катерины, Санька заметил Захара Векшина.
14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951