Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑй ҫине Коробин тинкерсе пӑхса ларнине тӳрех туйса илеймерӗ, ун куҫӗсемпе хирӗҫ пулсан, хӑйӗн куҫӗсене ҫавӑнтах тартрӗ.

Он не сразу почувствовал на себе напряженный и пытливый взгляд Коробина, а поймав его, тут же отвел глаза.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӑртак вӑхӑт иртсен, ҫав япаласем пурте сӗтел ҫине тухса выртрӗҫ, ҫывӑхран ҫеҫ курнипе куҫӗсене хӗссе тата вӑл мӗн каласса кӗтсе пурте хӑй ҫине пӑхнӑран, чылаях пӑлханса, вӑл хутсемпе чакаланма тытӑнчӗ.

Через некоторое время все содержимое карманов оказалось перед ним на столе, и он начал рыться в бумажках, близоруко щурясь и заметно волнуясь оттого, что все смотрят на него и ждут.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ха-лех… иртет, — чӗлхине аран-аран хускатнӑ пек, йынӑша-йынӑша, хуравларӗ те Аникей кӑштах куҫӗсене хупса выртрӗ.

— Сей-час… пройдет, — словно с трудом ворочая языком, натужно постанывая, ответил Аникей и минуту полежал с закрытыми глазами.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожнев кравать хӗррине пырса ларчӗ, йӑл кулса, куҫӗсене чеен хӗссе выртакан сыв мар ҫын ҫине чӑрр! пӑхрӗ.

Ворожнев присел на край кровати и недоуменно уставился на улыбавшегося и хитро прищурившегося больного.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Укол тунӑ чухне Лузгин пӑртак ҫамкине пӗркелентерчӗ, темскер мӑкӑртатса илчӗ, анчах тӑна кӗмерӗ, малтанхи пекех куҫӗсене хупса выртрӗ.

Лузгин чуть поморщился от укола, невнятно пробормотал что-то, но в сознание не пришел — по-прежнему лежал с закрытыми глазами.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юнашар тӑракан Дымшакова курсан, ун ҫине хӑйӗн ҫиллес куҫӗсене ҫӗклерӗ:

Увидев стоявшего рядом Дымшакова, поднял на него мутные от злобы глаза:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ман райком авторитетне пӗтермелле мар! — терӗ те Ксени хӑй ӑшӗнче, чӑмӑртанӑ чышкисемпе сӗтел ҫине пусса, куҫӗсене пӗр вылятмасӑр тимлӗн итлесе ларакан ҫынсем ҫине тинкерсе пӑхрӗ.

«Я не должна ставить под удар авторитет райкома! — сказала себе Ксения и, упираясь сжатыми кулаками в стол, внимательно всмотрелась в насторожившиеся, за-стывшио лица.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ нумай каламастӑп, — терӗ те Егор хуллен, куҫӗсене пӑшал пенӗ чухнехи пек хӗссе, ура ҫине тӑчӗ.

— Я долго говорить не буду, — тихо сказал Егор и поднялся за столом, щурясь, как бы прицеливаясь.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Прохор куҫӗсене айккинелле тартрӗ те нимӗн ӑнланмалла мар хуравларӗ:

Прохор отвел в сторону глаза и ответил с загадочной неопределенностью:

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тутисене пӑчӑртаса тытнӑ Ксени ун ҫине тӳрех, куҫӗсене мӑчлаттармасӑр пӑхрӗ.

Ксения в упор, не мигая, смотрела на него, губы ее были сжаты с непреклонной суровостью.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей пукан ҫинче кӑшт каҫӑрӑларах ларчӗ, Дымшакова куҫӗсене хӗссе, ӑшӗнче кулкаласа итлерӗ.

Аникей снова сидел на стуле, чуть откинувшись на спинку, и, щурясь, с ухмылкой слушал Дымшакова.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мрыхин аллисене кӑлӑхах сулкаларӗ, графина пӑккипе чанклаттарса шаккарӗ, ун кукша пуҫне тар тапса тухрӗ, вӑл хӑй патӗнчех тӑракан ҫынсене ҫаннисенчен туртрӗ, куҫӗсене чарса пӑрахса кӑшкӑрчӗ, анчах нимӗн усси те пулмарӗ.

Мрыхин бестолково мотал руками, звенел пробкой о графин, лысая голова его покрылась испариной, он дергал близко стоявших за рукава, выкатывал в крике глаза, но все было безуспешно.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени тӳсеймесӗр ура ҫине сиксе тӑчӗ, Егорпа ун куҫӗсем тӗл пулчӗҫ, анчах Ксени куҫӗсене тартмарӗ, пӑртак хӗрелсе кайрӗ те, хура ҫӳҫ пайӑркине ҫамки ҫинчен илсе, хуллен каларӗ:

Не выдержав, вскочила Ксения, их взгляды о Егором скрестились, но она не отвела глаз, лишь слегка порозовела и, убрав со лба темную прядку волос, тихо проговорила:

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗпер ҫинче ятлаҫнӑ хыҫҫӑн вӑл Аникейпе пӗр-пӗччен тӗл пулса калаҫманччӗ-ха, халӗ вӑл ун лутра ҫамкаллӑ, шурӑ та хытӑ, татса пӗтернӗ евӗр куҫ харшиллӗ, яланах тин ҫеҫ ҫывӑрса тӑнӑ пек курӑнакан, кӳпчек пичӗ ҫине куҫӗсене хӗссе, тинкерсе пӑхрӗ.

После ссоры на мосту он не разговаривал с Аникеем наедине и сейчас вприщур разглядывал его помятое, всегда будто со сна, одутловатое лицо с низко нависшим лбом и белесыми, жесткими, точно выщипанными, бровями.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Епле лайӑх!» — шухӑшларӗ Константин, утиял айӗнче тӑсӑлса выртсан, куҫӗсене хупса.

«Как хорошо!» — подумал Константин, вытягиваясь под одеялом и закрывая глаза.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл каллех минтерсем ҫинчен шуса анчӗ, майлӑрах выртрӗ те, хӑйне ҫутӑ кансӗрленӗ пек, куҫӗсене ывӑҫ тупанӗпе хупларӗ.

Он снова сполз с подушек, улегся поудобнее и прикрыл ладонью глаза, как будто свет тяготил его.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хытӑ картон папкӑ выртакан чӗркуҫҫийӗсене хуҫлатса, Бахолдин хӑйне панӑ хутсене иле-иле пычӗ, куҫ харшийӗсене пӗркелентерсе вуларӗ, унтан, куҫӗсене хӗссе, пуҫне тайса, васкамасӑр алӑ пусрӗ.

Подтянув к животу колени, на которых лежала твердая картонная папка, Бахолдин принимал очередную бумагу, читал, озабоченно хмуря брови, потом, прищурясь и склонив набок голову, не спеша подписывал ее.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макарович сухалӗ ӳссе кайнӑ янахне хыпашласа пӑхрӗ те (сухалӗнче кӑвакарнӑ ҫӳҫ пӗрчисем хӗрлисене йӑлтах хупласа илнӗ темелле), сӗтел лампи умӗнче выртакан пӗчӗк ҫаврака тӗкӗр ҫинчен стена ҫине ӳкекен ҫутӑ унӑн куҫӗсене тытса чарнӑ пек, стена ҫине тинкерчӗ.

Алексей Макарович потер заросший, небритый подбородок, где седина уже почти победила рыжину, и засмотрелся на стенку, как будто зайчик от лежавшего перед настольной лампой круглого зеркальца удержал его взгляд.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куҫӗсене тӗксӗмлентернӗ куҫҫуль витӗр Константин тинех Алексей Макаровичӑн питне курчӗ, аллисене вӗҫертмесӗр кравать умне чӗркуҫленсе ларчӗ.

Только сейчас через замутившие глаза слезы Константин увидел лицо Алексея Макаровича и, не отнимая рук, опустился на колени перед кроватью.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗшеннӗ Константин, ҫурӑмӗпе ӑшӑ кӑмака ҫумне тӗршӗнсе, куҫӗсене хупрӗ, халӗ тин хӑйӗн пӗтӗм ӳт-пӗвӗ туртӑнса ыратнине алли-ури вашаклӑн чӗтреннине туйса илчӗ.

Константин в изнеможении прислонился спиной к теплому кафелю печки и, закрыв глаза, только теперь почувствовал, как все напряжено в нем до предела, как мелкой нервной тряской отдает в ноги и руки.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней