Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗксӗмленчӗ (тĕпĕ: тӗксӗмлен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку — вӑрӑм юмах, кайран калӑп, — тӳррӗн каласшӑн пулмасӑр хуравларӗ те Прохор, хӑйӗн сӑнӗ пушшех те тӗксӗмленчӗ.

— Это — песня длинная, посля расскажу, — уклончиво ответил Прохор и помрачнел еще больше.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья сӑнӗ сисӗнмеллех тӗксӗмленчӗ.

Аксинья заметно побледнела, сказала:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья сӑнран тӗксӗмленчӗ, алӑ тупанӗпе тутине шӑлса илсе, кашӑка сӗтел ҫине хучӗ.

Дарья побледнела, вытерла ладонью губы и положила ложку.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья пит-куҫӗ хурлӑхлӑн тӗксӗмленчӗ.

На лицо Натальи тенью легла грусть.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫак киревсӗр калаҫӑва илтсе пынӑ Аксинья сӑнӗ пӑртак тӗксӗмленчӗ, упӑшкипе тин ҫеҫ ҫывӑх пулнине аса илни те, унӑн юлташӗсем ирсӗррӗн калаҫни те хӑсӑк килмелле йӗрӗнтернипе вӑл питне пӗркелентерсе ҫӗрпӳрте кӗчӗ.

Аксинья, слышавшая непристойный разговор, чуть побледнела, вошла в землянку, гадливо морщась и от воспоминания о только что испытанной близости к мужу, и от похабных замечаний его товарищей.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лузгин тӗксӗмленчӗ, йывӑррӑн мӑшлатса сывлама пуҫларӗ, анчах Дымшаков мӗн ҫинчен каланине илтменҫи турӗ, Мрыхин ҫине пӑхса илсе систерчӗ те, лешӗ, вӑранса кайнӑ пек, графина кӗленче пӑккипе шаккама пуҫларӗ, вӑрӑм аллисене сулса ячӗ.

Лузгин нахмурился, тяжело засопел, но сделал вид, что не расслышал, о чем говорит Дымшаков, дал знак Мрыхину, и тот словно очнулся, застучал стеклянной пробкой по графину, замихал длинными руками.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Алексей Макарович тӗксӗмленчӗ, пӑшӑрханнӑ пек пуҫне сулласа илчӗ.

— Алексей Макарович нахмурился, сокрушенно покачал головой.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин тӗксӗмленчӗ, ун пит-куҫӗ ӑмӑрланчӗ.

Лузгин помрачнел, лицо его отяжелело.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Начальникрен вара пурне те тӳснӗ пулӑттӑн-и? — мӑшкӑлларӗ Дымшаков, тапак туртса саралнӑ шӑлӗсене кӑтартса, унтан сасартӑк сӑнран улшӑнчӗ, тӗксӗмленчӗ, пичӗ, шӑл сурнӑ чухнехи пек, пӗркеленчӗксемпе витӗнчӗ.

— А от начальника, значит, все бы снес? — ехидствовал и скалил прокуренные зубы Дымшаков, потом внезапно изменился в лице, сморщился, как от зубной боли, и помрачнел.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кошевой перчеткине хыврӗ, сӑнӗпе пушшех тӗксӗмленчӗ.

Кошевой стащил с руки перчатку, еще пуще нахмурился.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кудинов питне-куҫне шӑмарчӗ, сӑнӗ тӗксӗмленчӗ.

Кудинов нахмурился, потускнел:

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий сӑнӗпе тӗксӗмленчӗ, сӑмахӗсем асаплӑн тӑвӑнса тухрӗҫ:

Григорий потемнел лицом, тяжело выжимал, из себя слова:

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ир еннелле те, ыттисем хӑсса-сурса пӗтсе, сӗтелсем хушшинче е урайӗнче шинельсемпе е ашӑксемпе кӗптенсе ҫывӑрнӑ вӑхӑтра, вӑл урӑ сӑнлӑ курӑнчӗ, пичӗ ҫеҫ ытларах тӗксӗмленчӗ, куҫӗсем сиввӗнреххӗн пӑхрӗҫ тата, кӑтрарах сӳҫ тӗпекне усӑнтарса, пуҫне аллисемпе хытӑрах хӗскӗчлесе пӑчӑртарӗ.

Даже под утро, когда остальные, выблевавшись, спали за столами и на полу, укрываясь шинелями и попонами, — он сохранял видимость трезвого, только сильнее бледнел и суровел глазами да часто сжимал голову руками, свесив курчеватый чуб.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, ирӗксӗррӗн кулса илсе, сӑнӗпе тӗксӗмленчӗ.

Григорий потемнел, насильственно улыбаясь.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Влаҫа юратнин ӳсӗртсе яракан вӑйӗ куҫӗ умӗнчех кивелсе тӗксӗмленчӗ.

Опьяняющая сила власти состарилась и поблекла в его глазах.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман сӑнӗпе тӗксӗмленчӗ, анчах ҫавӑнтах куҫ харшисене ҫӗклесе хӑвӑрт ыйтрӗ:

Штокман нахмурился, но сейчас же приподнял брови, спросил скороговоркой:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Подтелков унран тӗплӗнрех ыйткаласа пӗлчӗ те сӑнӗпе унчченхинчен те ытла тӗксӗмленчӗ.

Подтелков расспросил его и еще более почернел.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Никита Никитич тӗксӗмленчӗ, пуҫне усрӗ те сӑмах чӗнмесӗр тӑчӗ.

Никита Никитич нахмурился, склонил голову и стоял молча.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей тӗксӗмленчӗ те пуҫне усрӗ.

Сергей насупился, склонил голову.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫӗ тӗксӗмленчӗ.

Лицо у него сделалось грустным.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней