Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

айӗнче (тĕпĕ: ай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑна арӑш-пирӗш ӳксе пӗтнӗ йывӑҫсем хушшинче ӳссе ларнӑ пӗр тӗме айӗнче тупрӗҫ.

Его нашли в кустах среди бурелома.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Эпир пурте тӑнлама пикентӗмӗр, чӑнах та, ҫӗр айӗнче шыв шӑнкӑртатса юхни илтӗнет.

Мы стали прислушиваться и действительно услыхали, что где-то неглубоко под землей тоненькой струйкой льется вода.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Вӑрӑм туясене кимӗ хӗррине хутӑмӑр, вӗсем кирек хӑш вӑхӑтра та ал айӗнче пулччӑр терӗмӗр.

Шесты положили по сторонам, чтобы они во всякую минуту были под руками.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Ҫак самантра ман ура айӗнче пӗр турат шартлатса хуҫӑлчӗ, кӑна илтсен хӑрушӑ чӗрчун каллех ман еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

В это мгновение под ногой у меня хрустнула веточка — страшный зверь вновь взглянул в мою сторону.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

Апат янӑ е хунӑ чухне ӑшӑх турилккене ҫӑпала айӗнче тытса, сӗтел ҫине тумлатасран, хӑна умӗнчи турилкке ҫумнех илсе пыраҫҫӗ.

Блюдо подносят вплотную к тарелке, чтобы не накапать на скатерть.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗт кринккипе сахӑр савӑчӗсӗр пуҫне кил хуҫи хӗрарӑмӗн ал айӗнче кофейник пулмалла.

Кроме молочника и сахарницы, снабженной ложкой или щипчиками, на столе, под рукой у хозяйки стоит кофейник.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Апат ҫимелли пӗтӗм тирӗк-чашӑк ал айӗнче пулмалла.

Весь прибор располагается под рукой.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ку вӑхӑтра нумай хатӗрленмесӗр ал айӗнче мӗн пур, ҫавӑнпа ҫырткалаҫҫӗ те чей е кофе ӗҫеҫҫӗ.

Подготовка к этому не требует ни больших расходов, ни затраты времени.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пасарса ҫитнӗ йытҫӗмӗрчӗ кӑн-кӑвак курӑнать, ун айӗнче тем хулӑнӑш та сарлака шурлӑх кӑмпи.

Кустарники волчьих ягод, синие, они созрели и покрылись белым налетом.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Балкои айӗнче пысӑк та ҫӳллӗ алӑк.

Под балконом большая парадная дверь.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ура айӗнче ҫуран тӑман тӑлланать, юр кӑчӑртатать.

Под ногами бежала поземка и скрипел снег.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эп пурӑнни мӗн вӑл? — хӗр куҫран витӗр тинкерсе пӑхрӗ, ун куҫӗ айӗнче карӑнна кӑвак ункӑсем палӑраҫҫӗ.

А каково мне приходится? — девушка пристально взглянула, и он заметил под ее глазами синие полукружья.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун айӗнче темӗн ҫырнине асӑрхарӗ вӑл.

А под ней заметил надпись.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗп урайне ирӗкрех тӑвасшӑн ҫав та, ҫурт айӗнче ҫурт пултӑр тесе мар-и, пулнӑ-пулнӑ — Чӗмпӗр купсисенни пек тӑвар терӗмӗр… тата миҫе лав тӑм турттарса тӑкмалла пулать-ши?

Подпол-то посвободней хочу сделать, чтоб под домом еще был дом, а, как у симбирских купцов, слышь, Эндюк, еще сколько надобно выкопать да вывезти глины-то, а?

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун айӗнче ҫара хӑма, пуҫелӗк вырӑнне ҫӑмламас ҫӗлӗк.

Вместо подушки в изголовье старый малахай.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫелӗкӗ айӗнче ӗнер каҫпа ҫеҫ шутлама хӑтланнӑ укҫи пурччӗ, ӑна пӗр хут татӑкӗ хаварми кӗсйисене чикрӗҫ.

Они обнаружили спрятанные им в изголовье деньги и сунули себе в карман.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тарӑхса ҫитнӗ Шерккей ун-кун пӑхкаларӗ — ал айӗнче нимӗн те ҫук.

Шерккей поискал глазами по сторонам; не найдя ничего подходящего.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мунча пӑлтӑрӗ айӗнче тупнӑ арчине уҫма хӑтланса, хурҫӑ пурттин сӑмсине катса пӑрахрӗ, сулахай аллинчи пӳрнине шӑйӑрттарса юн кӑларчӗ, ӑна ҫӗтӗк ланчашкапа ҫыхкаласа ячӗ, ҫӗр каҫиччен куҫ хупмасӑр тертленчӗ, нушаланчӗ — ӗҫӗ виҫӗ пус кӗмӗле тӑмарӗ: арчине ҫаплах уҫаймарӗ.

Он уже отбил кончик стального топора, которым пытался открыть сундук, поранил палец на левой руке, перевязал его какой-то завалящей тряпкой, но сколько ни бился до самой темноты — дело не подвинулось и на три копейки: сундук по-прежнему оставался замкнутым.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йывӑҫсем айӗнче марлӗрен тунӑ чаршав карнӑ сарлака йывӑҫ сак тӑрать.

Под деревьями стоял широкий топчан с марлевым пологом.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ҫав кун вӑл ҫӗр айӗнчи шывсем ҫинчен нумай шухӑшларӗ, хушӑран ӑна вӗсем садсемпе пахчасем айӗнче шавласа юхни те илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.

Он долго думал в тот день о подземных реках, и иногда ему начинало казаться, что он слышит, как они шумят под садами и огородами.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней