Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

катӑк сăмах пирĕн базăра пур.
катӑк (тĕпĕ: катӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Папписӗр мӗнле пурӑнас ун чухне ҫынран катӑк?

Как нам тогда жить без папы?

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Унӑн хӗвел ӗнтсе янӑ куҫ хӑрпӑкӗсем ҫеҫ ҫил вӑркӑнтарнӑ пек чӗтренкелесе илчӗҫ, унтан тата гимнастерка кӑкӑрӗ ҫинчи катӑк тӳмене темшӗн тӳмелеме тӑнӑ сулахай алӑ пӳрнисем хуллен сиккелесе хускалчӗҫ.

Только опаленные солнцем ресницы его вздрагивали, словно от ветра, да тихо шевелились пальцы левой руки, пытавшиеся зачем-то застегнуть на груди обломанную пуговицу гимнастерки.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑй йӑлт шурса-кӑвакарса кайрӗ, шӑлӗсене кашкӑр пек йӗрсе пӑрахрӗ; шӑлӗсем ун, ху пӗлен, ҫӑвар тулли, ҫӗртен катӑк мар.

Побелел весь, ощерился, как волк, а зубов у него полон рот, не меньше сотни.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Яшка кӗсйинче тата пӗр вунӑ катӑк сахӑр тупӑнчӗ.

А у Якова в кармане лежали еще десять кусочков сахару.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Катӑк маррисем пулсан.

Если они целые только.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Анне чей тултарчӗ, икӗ катӑк сахӑр катрӗ, вӗсене варени чашки ҫине хучӗ.

Мама разлила чай, мелко-мелко наколола щипцами два кусочка сахару и положила их на блюдечки от варенья.

V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫутӑ катӑк уйӑх ҫӑлтӑрлӑ тӳпе ҫине шуса тухрӗ те пӗчӗк вӑрманти йывӑҫ тӑррисен кӑвак сенкер ҫутӑпа ҫуталчӗҫ.

Яркая кособокая луна поползла по мерцающему небу, и верхушки деревьев в маленьком лесу засветились голубоватым светом.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Катӑк ӑслӑ эсӗ!

Глупая ты баба!

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ачана пӗр катӑк сахӑр панӑ та, астарни те пулчӗ!

Грудку сахару дала дитю, так это и задариванье!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Катӑк ӑслӑ вӑл пирӗн! —

— Он у нас умом тронутый!

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сирӗн, ҫамрӑксен, пирӗнтен пурнӑҫа пурӑнма вӗренес пулать тата… эрех ӗҫме те, — нӗрлесе калаҫрӗ тепӗр мучукӗ, катӑк сӑмсаллӑскер, ҫӳлти тутине шӑл туни таранах темскер ҫисе янӑскер.

Вам, молодым, ишо учиться у нас надо, как жизню проводить и… ну и как водочку пить, — гундосил другой дедок, с провалившимся носом и разъеденной до десен верхней губой.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл, ачасене калама ҫук савӑнтарса, кутамккаран пӗрер катӑк тусанпа вараланса кӑвакарнӑ сахӑр кӑларса тыттарчӗ.

И, к несказанной радости ребят, вытащил из вещевого мешка и сунул им в руки по куску серого от грязи сахара.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑлхав тӑвакан полка катӑк ӑслӑ тӑрпалттай казак Яков Фомин ертсе пыма пуҫларӗ.

Яков Фомин, недалекий, умственно ограниченный казак, стал во главе мятежного полка.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хамӑн катӑк ӑсӑм-пуҫӑмпа эпӗ Григорий Пантелеевича ку ӗҫе шанса памастпӑр пулӗ тесе шутлатӑп.

— Я так думаю своим глупым разумом — что Григорию Пантелевичу не дадим мы этую должность.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ икӗ гектар сухаларӑм, манӑн кӳршӗ, Никита Слюсарев пӗр гектартан та катӑк сухаларӗ, патакне вара пире пӗр пекех лартса пачӗҫ.

Я вспахал два гектара, а мой сосед Никита Слюсарев — меньше гектара, а колья нам поставили одинаковые.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Август тӳпин пӗчӗкҫӗ кӑна хушӑкӗнчен катӑк уйӑх, ӗнерхи ҫумӑрпа ҫӑвӑнса исленнӗскер, симӗс куҫӗпе чалӑшшӑн тӗмсӗлсе пӑхать.

В просвет, с крохотного клочка августовского неба, зеленым раскосым оком глядел ущербленный, омытый вчерашним дождем, месяц.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Якӑлти те катӑк ӑслӑ хӗр пулас вӑл», — хулӑн конвертран ҫапакан духи шӑршине туйипеле сӑмсине пӗркелентерсе шухӑшларӗ Сергей Платонович.

«Пустая и, кажется, недалекая девка», — в первый раз подумал так о дочери Сергей Платонович, морща нос от запаха духов, исходившего от плотного конверта.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ула-чӑла тӗрӗллӗ катӑк уйӑх сасартӑк ҫумӑр пӗлӗчӗсен тӳпине чӑмса тухрӗ те, шупка сарӑ питне йӑлкӑштарса, хумлӑн-хумлӑн юхса выртакан пӗлӗт хушшинче пӗр вӑхӑт карас пулӑ майлӑ ярӑнса ишрӗ; унтан, уҫӑ вырӑна йӑраланса тухса, хӑйӗн тӗксӗм ҫутине сапса ячӗ.

Ущербленный пятнистый месяц вдруг выплеснулся из-за гребня тучи, несколько секунд, блестя желтой чешуей, нырял, как карась, в текучих тучевых волнах и, выбравшись на чистое, полил вниз сумеречный свет.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лешӗ, катӑк шӑллӑ тута ҫурӑкӗ витӗр йӗрӗнчӗклӗн чӑртлаттарса сурчӗ те, сурчӑк унки ӑҫта ӳкнине сӑнаса, урипе пусрӗ.

Тот презрительно цвиркнул через скважину щербатого рта и, проследив за полетом слюнной петли, отставил ногу.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон улӑхӗ тӗлӗнче ытамлайми хура пӗлӗт тӑрӑх катӑк уйӑх хӑрах айӑккӑн сӗтӗрӗнет.

Над займищем по черному недоступному небу шел ущербленный месяц.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней