Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тавҫӑрса (тĕпĕ: тавҫӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хам пулсан ҫакна ниепле те тавҫӑрса илеес ҫук.

— До меня бы никогда не дошло.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Машинӑра мӗн пулса иртнине тавҫӑрса илсен тӗлӗннипе Федорӑн куҫӗ чутах сиксе тухмарӗ.

Федор увидел, что происходит в машине, и синие глаза у него округлились так, как еще ни разу прежде.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Апла тӑк ним те тавҫӑрса илеймен.

Что же получается? Она не знает?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя тинех ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ: тавҫӑрса илеймен-ха.

«Не догадалась!» — облегченно про себя вздохнула Женя.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ун пуҫне пӗр шухӑш пӑраларӗ: «Нивушлӗ тавҫӑрса илчӗ?»

«Неужели она догадалась?» — закралась в голову тревожная мысль.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя тинех тавҫӑрса илчӗ: Федор хӗр ачана мар, хӑйӗнпе юлташлӑ арҫын ачана урама чӗнет.

И Женя сразу вспомнила, что это не ее Женю, зовут гулять, а нового приятеля.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫав япала темиҫе ҫеккундран шӑпах Маргарита пуҫӗ тӗлне лекессе тавҫӑрса илнӗ Женя хӗр ачана аяккарах тӗртсе ӗлкӗрчӗ, анчах хӑй пӑрӑнаймарӗ.

За долю секунды на глаз определив траекторию полета Женя вдруг поняла, что этот предмет через секунду упадет прямо на голову Маргарите. Все что она успела сделать, так это оттолкнуть девочку, тем самым заняв ее место.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Пӗлетӗп мӗн тумаллине, — тавҫӑрса илчӗ Женя.

— Я знаю, что надо делать! — придумала Женя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Курман-и-мӗн мана? — аванмарланчӗ Федор хӑй ытлашширех сӑмахланине тавҫӑрса.

слегка смутившись и поняв, что сболтнул лишнего, буркнул Федор. — В первый раз увидел?

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Аҫӑрпа-и? — Тӳрех тавҫӑрса илчӗ Маргарита.

С отцом? — сразу же догадалась Маргарита.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑнӑхман ушкӑнра хӑйне хӑҫан мӗнлерех тытмаллине тавҫӑрса илейменрен пулчӗ-ха ку.

Мысли в голове так перепутались, что она просто не успела правильно себя повести.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тавҫӑрса илмелле мар пысӑк туйӑмпа каларӑм ун ҫинчен!

С непостижимым чувством я рассказывал о нём!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мотя вӗсем килнине кайран ҫеҫ тавҫӑрса илет.

А Мотька только сейчас догадалась, что это приехали они.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Петя тин тавҫӑрса илчӗ, вӑл икӗ пӳрнепе шӑхӑрма пӗлмест.

Но вдруг Петя сообразил, что не умеет свистеть в два пальца.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак йӗри-тавра пушӑ вырӑнта хӑй пачах пӗчченнине халӗ ҫеҫ тавҫӑрса илчӗ Петя.

Только сейчас, среди этой небывалой пустоты, в полной мере ощутил Петя свое страшное одиночество.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача ҫавӑнтах тавҫӑрса илчӗ; унан халех мӗн те пулин хыттӑн ӗнентермелле, кӳреннӗ пек пулса, ӑна шанма пултаракан сӑмах каламалла.

Мальчик понял, что должен немедленно, молниеносно, сию же секунду сказать нечто благородное, гордое, справедливое, страшное, что мгновенно сняло бы с него всякое подозрение.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ача халӗ тавҫӑрса илчӗ, нумай япаласем ҫинчен калаҫма та юрамасть, пӗлсен те нимӗн пӗлмен пек шавламасӑр ҫӳрес пулать.

Но мальчик понимал уже, что существуют вещи, о которых лучше ничего не говорить, а молчать, делая вид, будто ничего не знаешь.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача сасартӑк мӗншӗн вӗсем унталла ӳпеленсе тарнине тавҫӑрса илчӗ.

И вдруг, в одну секунду, мальчик понял, зачем понадобилось им лезть на обрыв.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӑшкӑрашнинчен, тапаҫланнинчен Гаврик тӗттӗм ҫӗрте ҫынсем тытӑҫса кӗрешме пуҫланине тавҫӑрса илчӗ.

По крикам и возне Гаврик понял, что в темноте происходит свалка.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑхӑр ҫул ҫурӑра ҫеҫ пулсан та, Гаврик чӑнах та пурӑнӑҫа хӑш чухне ватӑ ҫынсенчен те лайӑхрах тавҫӑрса илме пултарнӑ.

Несмотря на свои девять с половиной лет, Гаврик в иных случаях жизни действительно разбирался лучше, чем многие взрослые.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней