Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

манса (тĕпĕ: ман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хуйхӑллӑ тӑракан хресчен ҫинчен, унӑн ҫемьи, чирлӗ хӗрӗ ҫинчен пурте ҫав вӑхӑтрах манса кайнӑ.

И мужик с его семьей, с его горем и больным ребенком, на минуту привлекший общее внимание, был мгновенно забыт.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Халлӗхе сывӑ пулса юлӑр тата, инке, ман сӑмахсене ан манса кайӑр.

А затем прощевайте и, тетенька, не забудьте моих слов.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем икӗ талӑк, кумпа ҫӗре ҫӗтерсе, йӗри-таврара мӗн пулса иртни ҫинчен манса, тӗлӗкри майлӑ пурӑнчӗҫ.

Двое суток прожили они как во сне, перепутав дни и ночи, забыв об окружающем.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чим-ха, чутах манса кайман.

Да, чуть было не забыл.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Йывӑр мана, ҫавӑнпа мӗнпе те пулин — эрехпе-и е хӗрарӑмпа йӑпанса — манса каяс тесе, ҫӳретӗн те ҫапкаланса…

— Трудно мне, через это и шаришь, чем бы забыться, водкой ли, бабой ли…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Асӑрханасси ҫинчен манса, Григорий сӑрт ҫине ыткӑнса хӑйӑрчӗ.

Позабыв об осторожности, Григорий взбежал на курган.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах декабрӗн 22-мӗшӗнче Иванов адъютанчӗ Каргинскинчен Вешенскине вӗҫтерсе ҫитет те командующи манса хӑварнӑ ҫӗнӗ кокардӑллӑ ҫуллахи карттусне, ҫӳҫ турамалли щеткине, аялтан тӑхӑнмалли кӗпи-йӗмӗпе ытти хӑшпӗр, вак-тӗвек япалисене кула-кулах хваттерӗнчен пуҫтарса тухса каять…

Но 22 декабря из Каргинской в Вешенскую приехал адъютант Иванова и, посмеиваясь, забрал на квартире командующего забытые им вещи: летнюю фуражку с новенькой кокардой, головную щетку, бельишко и еще кое-что по мелочам…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ыйтса пӗл Аксинйӑран, ӗлӗк кӳрентернисене манса, упӑшки патне таврӑнмасть-и?» — хушса янӑ Степан Аникушка арӑмне.

Степан наказал Аникушкиной жене: «Выспросишь у Аксиньи, не вернется ли она к мужу, кинув прошлые обиды?»

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахҫанах ҫӗре кӗнӗ, карчӑксен кӗнекисенче, вӗсенче те пулин «асӑнтарма» ҫеҫ ячӗ ҫырӑнса юлнӑ, пурте пекех манса кайнӑ казак киле таврӑнчӗ.

Приехал казак, давно похороненный, записанный лишь у старух, да и то «за упокой», о ком уже почти забыли.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Яланхи выҫкӑнлӑх ӑна темле кӑна тӗп тумарӗ: манса хӑварнӑ ҫитте илме хваттере кӗрсе тухасшӑнччӗ, анчах урӑ ӑс-тӑн ҫӗнтерчӗ-ҫӗнтерчех, — учӗсене урӑх еннелле тытрӗ.

Природная жадность чуть не погубила его: хотел заехать на квартиру за оставленной полстью; но разум осилил — повернул в сторону.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чуть ҫеҫ манса каяттӑм, пире чӑваш правительстви пысӑк ҫемьене кура 11-12 пӳлӗмлӗ ҫурт лартса пама сӑмах пуҫарчӗ».

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Наташа ҫитӗнсе ҫитнӗ, ӑна патша ҫуртне йышӑннӑ, вӑл тӗрлӗрен балсене, апатланусене ҫӳренӗ, ашшӗне пачах манса кайнӑ.

Но вот Наташа выросла, была принята при царском дворе, закрутилась на разных балах и званых приемах и совсем забыла отца.

Суворов хӗрӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Салтаксем хӑйсен ури шӑйӑрӑлса пӗтни тата ывӑнни ҫинчен манса кайнӑ.

Забыли солдаты про ссадины на ногах и усталость.

Куҫни // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Турккӑсене хӑваланӑ май, Дындин кӑрнатир ҫут тӗнчене йӑлтах манса кайнӑ.

Преследуя турок, гренадер Дындин увлекся боем.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Председатель, темле кутсене сӗтел ҫинче манса хӑварса, сӗтел хушшинчен тухрӗ.

Председатель выбрался из-за стола, позабыв какие-то бумаги.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑрҫӑра хӑраман ҫынсем ҫук, ҫавнашкалах ҫынсене вӗлернӗ хыҫҫӑн ҫавна манса каякансем… кӑмӑлпа ӑс енчен сусӑрланмасӑр юлакансем каллех ҫук.

В жизни нет таких, которые не боятся на войне, и таких, кто бы, убивая людей, не носил… не был нравственно исцарапанным.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унти мӗн пур япаласем Аньӑна аса илтерсе тӑраҫҫӗ: манса хӑварнӑ сӑмса тутри те, салтак подсумокӗ те, пӑхӑр курка та — алли пырса сӗртӗннӗ кашни ӑпӑр-тапӑр япала Анна шӑршине упраса хӑварнӑ.

Там каждый предмет еще дышал присутствием Ани, каждая вещь хранила ее запах: и забытый носовой платок, и солдатский подсумок, и медная кружка — все, к чему прикасались ее руки.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич палӑрмаллах кӑвакарса-симӗсленсе кайрӗ, ытарлӑ графинпа пӳртре сарӑлнӑ шӑршӑ ҫинчен манса, лаках пукан хыҫӗ ҫумне сӗвенчӗ.

Пантелей Прокофьевич заметно позеленел, забыл про подозрительный графин и запах, отвалился на спинку стула.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий лашине ун ҫине тытрӗ; суранӗ ҫинчен манса кайса, йӗнерӗ ҫинчен сикрӗ те пӗҫҫинче чӑтма ҫук ыратса килнипе месерле йӑванса кайрӗ.

Григорий тронул к нему коня, прыгнул, забыв про рану, с седла и, простреленный болью, упал навзничь.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн яп-яка хырнӑ янахӗ ҫинче хурарах тарӑн шӑтӑк палӑракан пичӗ тарӑхнӑ пек тӗксӗмленсе килчӗ, темскер манса хӑварнӑ пулас вӑл килӗнче.

На глянцево-выбритом лице, с глубокой, черневшей на подбородке дыркой, тенилась досада: видимо, забыл что-то.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней