Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шухӑ сăмах пирĕн базăра пур.
шухӑ (тĕпĕ: шухӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтан, тӗттӗмре курнӑ чухне, ӑна йӑмӑкӗ нумай начарланнӑ, ватӑлнӑ пек туйӑннӑччӗ, халӗ акӑ ун умӗнче ватӑ енне кайнӑ, анчах хӑйне май кӑмӑллӑ, тулли те илемлӗ, тӗксӗм пит-куҫлӑ хӗрарӑм чупкалать, унӑн ҫутӑ кӑвак куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, хӑлха алкисем, пит-куҫа ҫамрӑклатса, шухӑ та савӑнӑҫлӑ сӑн парса, симӗсӗн-кӑвакӑн ялкӑша-ялкӑша илеҫҫӗ.

Вначале, когда он увидел ее в потемках, ему показалось, что сестра сильно сдала, постарела, а теперь перед ним хлопотала хотя и пожилая, но по-своему привлекательная, миловидная женщина с полным и еще красивым смуглым лицом, на котором горячо и влажно поблескивали светло-серые глаза, вспыхивали огоньками серьги, придавая ему выражение моложавое, озорновато-веселое.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хыҫалта ординарец, ҫапӑҫусенче теветкел те шухӑ Ольшански хутор казакӗ, йӗнерне лӑчӑртаттарса пычӗ.

Позади поскрипывал седлом ординарец, добрый вояка и лихой казачишка с хутора Ольшанского.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашине вӑл Вешенскинчи пӗр казакран илчӗ, чӑнах та хӳхӗм хӑй, йӑлттам та шухӑ, ҫапах та Григорий ун ҫине вӑрттӑн шанмасӑр пӑхрӗ.

Под ним был добрый, взятый у одного из вешенских, строевой резвач, но Григорий относился к нему с затаенной недоверчивостью.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Андрюшка утланнӑ шухӑ ут картах сиксе ӳкрӗ, аяккалла тӗпӗртеттерсе кайрӗ.

Под Андрюшкой горячий конь шарахнулся в сторону, понес щелкать.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хайхисене питӗ шухӑ казак Атланов ертсе каять.

Повел их боевой казачишка Атланов.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Обозпа килнӗ хӗрлӗармеецсем шухӑ йӗкӗтсем пулчӗҫ.

Сопровождавшие красноармейцы оказались ребятами лихими.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах шӑп ҫакӑнта пырса тухрӗ те сотник, шухӑ ут ҫӳллӗ хӳме ҫине ҫитсе тӑрӑннӑ пек, маларах курса ӗлкӗреймен чӑрмав ҫине: отряда казаксене харпӑр хӑй кӑмӑлӗпе ҫырӑнтарас вӑхӑт ҫитрӗ те, кӑмӑл тӑвакансем тупӑнмарӗҫ те.

Но тут-то и напоролся сотник, как ретивый конь на чересчур высокий барьер, на непредвиденное препятствие: дошла очередь записываться в охотники, а охотников-то и не оказалось.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Максимка пирки вӑл акӑш-макӑш нӗрсӗр, ҫитменнине тата ҫавнашкалах ытла та тискер те шухӑ лаша тупса янӑ тесе калаҫкаларӗҫ: лашин ҫурӑмӗ урлӑ ҫутӑ кӑвак пиҫиххи евӗр шурӑ йӑрӑмлӑ йӗр каҫать иккен, учӗ пысӑк мар, анчах каснӑ-лартнӑ вӑкӑрӑнни пек йӑмӑх хӗрлӗ ҫӑмлӑскер.

Говорили про Максимку, что обзавелся он конем невиданной уродливости и столь же невиданной лютой резвости; говорили, что у Максимкина коня через всю спину протянулся природный серебряной шерсти ремень, а сам конь невысок, но длинен и масти прямо-таки бычино-красной.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кайран чылайччен вӑл революци пӑлхантарса янӑ Воронеж кӗпернинчи ялсем витӗр хӑй мӗнле шӑвӑнса тухни, шухӑ учӗ ҫине шаннипе ҫеҫ хӗрлӗ гвардеецсен сӑмси умӗнчен тара-тара ӳкни ҫинчен каласа парса тӗлӗнтерчӗ.

И после долго рассказывал, как пробирался он через, взбаламученные революцией деревни Воронежской губернии и уходил из-под носа красногвардейских отрядов, полагаясь на резвость своего коня.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӗрӗшнӗ ҫулҫӑсен, нӳрӗ тутӑх тӗсӗпе витӗннӗ тӑмлӑ тӑпран тата март уйӑхӗнчи юрӑн йӳҫенкӗ шӑршисене сапаласа, ҫурхи шухӑ ҫил пӗр кӗвӗллӗн вӑшӑлтатса вӗрет…

Ветер стлался над землей, напитанной горькими запахами листа-падалицы, суглинистой мочливой ржавчины, мартовского снега…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӑлтӑркка, шухӑ куҫлӑ Митька хӗрарӑмсене лӑпкӑ ларма памасть.

Митька не давал покоя своим спутницам.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӑнланса та илеймерӗ вӑл, те тӑлӑххӑн тӑракан анра ҫарӑк туни хӑй ачалӑхне аса илтерчӗ ӑна; те телейсӗр ҫамрӑк казак шӑпи ҫинчен юрланӑ юрӑ пӑсрӗ ун кӑмӑлне; е илӗртсе тӑракан шухӑ куҫлӑ Хуракуҫ хӗр пирки пӑшӑрханчӗ-и, — ҫук, ахальтен мар-тӑр вӑл ӑна шӑлтӑрти урапа ҫинче тӗл пулчӗ!

И он не мог понять, был ли тому причиной одиноко-печальный стебелек на крыше, навеявший воспоминания о детстве; а может быть, настроение испортила песня, оплакивавшая горькую судьбу молодого казака; или же всему виной была Смуглянка с ее озорно-ласковыми глазами, — нет, нет, видно, совсем не случайно он встретил ее на этом скрипучем возу!

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӑн-кӑвак пӗлӗт ҫути шартарнипе куҫне хӗссе, Григорий ҫӗр ҫумӗпех кӗрлесе иртекен шухӑ кайӑк ҫине пӑхрӗ; ҫав самантра аэроплан ҫинчен темӗн татӑлса анчӗ те хӗвел пайӑрки ҫутинче йӑлт-ялт ҫиҫсе илчӗ.

Жмурясь от колючей синевы неба, Григорий глянул на рокочущую снижающуюся птицу; оттуда в этот миг стремительно сорвалось что-то и резко сверкнуло в полосе солнечного луча.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сывлӑшпа, хӗвелпе ҫӗкленет ҫӗре таптаса лӳчӗркенӗ тырӑ туни; малтан авӑнать, вӑй ҫитейми йывӑр ҫӗклесе лутӑрканнӑ ҫын манерлӗн, унтан тӳрленет, пуҫне ҫӗклет, вара яланхи пекех ӑна кун ҫути ҫутатать, яланхи пекех хумхантарать шухӑ ҫил…

От росы, от солнца поднимается втолоченный в землю стебель; сначала гнется, как человек, надорвавшийся непосильной тяжестью, потом прямится, поднимает голову, и так же светит ему день, и тот же качает ветер…

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах ывӑнмасть пан Данило: вӑрӑм сӑннипе ҫапать те йӗнер ҫинчен ӳкерет, шухӑ учӗпе ҫураннисене таптать.

Но не устает пан Данило: сбивает с седла длинным копьем своим, топчет лихим конем пеших.

IX // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шуйттан шлагбаум урлӑ вӗҫсе каҫрӗ те ут пулса тӑчӗ, тимӗрҫӗ вара хайне урам варринче, шухӑ утпа вӗҫтерсе пынине курчӗ.

Черт, перелетев через шлагбаум, оборотился в коня, и кузнец увидел себя на лихом бегуне середи улицы.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫавӑн пекех мар-им тӑвӑллӑ та ирӗклӗ яшлӑхӑн шухӑ тусӗсем те, пӗрерӗн-пӗрерӗн, пӗрин хыҫҫӑн тепри ҫут тӗнче тӑрӑх кая-кая ҫухалса пӗтеҫҫӗ те, юлашкинчен вара, хӑйсен чи авалхи пиччӗшне тӑр пӗччен тӑратса хӑвараҫҫӗ?

Не так ли резвые други бурной и вольной юности, поодиночке, один за другим, теряются по свету и оставляют, наконец, одного старинного брата их?

XIII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Юриех тенӗ пек туйсем пула-пула иртеҫҫӗ — площадь урлӑ шухӑ лашасем кӳлнӗ виҫ-тӑватӑ туй ҫуни ҫил пек вӗҫтерсе иртмен вырсарникун та пулман.

Игрались свадьбы, — не было такого воскресенья, чтобы через площадь вихрем не пролетали свадебные поезда из трех-четырех саней в резвой конной упряжке.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шухӑ кӗсре ҫинче ларса пыракан вӑрман ӑстаҫи Иван Атамановпа юнашар ытла мӗскӗн курӑннӑ.

Рядом же с Иваном Атамановым лесовод на гнедой резвой кобыле являл собой жалкую картину.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпир сана валли шухӑ кӗсрене йӗнерлерӗмӗр — илсе ҫитерет!

Мы для тебя подседлали резвую кобыленку — понесет!

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней