Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӳҫентерекен (тĕпĕ: ҫӳҫентер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, мӗнле, ҫӗрлехи асар-писер хыҫҫӑн хӑрушӑ, чуна ҫӳҫентерекен тӗлӗксем курмарӑр-и? — пӑхать сӑнаса ҫамрӑксем ҫине Мӗтри пиччӗш.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫинук пӗвӗ тӑрӑх чуна ҫӳҫентерекен ӗнтрӗк чупса иртрӗ, ӑшӑ утиял айӗнчех ӳт-пӗвӗ шӑнса кайрӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Темиҫе самант иртрӗ — малтанхи пекех чуна ҫӳҫентерекен шӑплӑх тӑрать…

Прошло несколько мгновений — та же стояла жестокая тишь…

Кӑвакарчӑн // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 172–173 с.

Хӗвел тухман-ха, анчах хӗвелтухӑҫ енче тирек йывӑҫҫисем картлакан тӳпе хӗрри юн пек хӗрелсе йӑлкӑшать, пӗлӗт айӗпе халех ӗнтӗ ҫан-ҫурӑма ҫӳҫентерекен сулхӑн ҫил варкӑшӗ юхса килет.

Солнце еще не всходило, но на востоке багряным заревом полыхала закрытая тополями кромка неба, и из-под тучи уже тянуло знобким предутренним ветерком.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑй ача чухнехи вӑхӑта ирттернӗ вырӑнта электростанци лартни ӑна пушшех савӑнтарнӑ, кунта вӑл пулӑ тытнӑ, шыва кӗнӗ, ҫарапакка ҫыран тӑрӑх чупнӑ, — чӑнкӑ сӑмсах тӗлӗнче ларакан электростанци патне пымассерен вӑл ҫав чуна ҫӳҫентерекен вӑхӑтсене аса илнӗ!

Самым же приятным было то, что турбина устанавливалась на реке, где прошло его детство, где он ловил рыбу, купался, бегал голышом по берегу, — сколько возникало волнующих сердце воспоминаний всякий раз, когда он подходил к зданию вблизи самой кручи!

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иринӑпа тӗл пуласси ӑна савӑнтарнӑ та, хӑратнӑ та, яланхи пек чуна ҫӳҫентерекен туйӑм ҫумне те кӳренни, те хурланни хутшӑнчӗ…

Его и радовала и пугала предстоящая встреча с Ириной, и к привычной взволнованности примешивалось чувство не то обиды, не то горечи…

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӑшман окопӗсенче — чуна ҫӳҫентерекен шӑплӑх.

Гребни вражеских окопов угрожающе молчали.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Килкартисенче, сайра хутра ларса юлнӑ ҫурт-йӗрсем тавра, ҫынсем кӗшӗлтетсе ҫӳреҫҫӗ, ҫав хушӑрах юланутсем иртсе каяҫҫӗ, шӑп урам варринчех ҫар кухни пӑсланса ларать, ун патне казаксем вӑрӑм черете кӗпӗрленсе тӑнӑ; ҫӳлтен шӑмшака ҫӳҫентерекен йӗпхӳ (вӗтӗ нӳрӗк) пӗрӗхет.

Во дворах, около редких уцелевших стодолов, суетились люди, проезжали верховые, прямо посреди улицы дымилась полевая кухня с длинным хвостом дожидавшихся в очереди казаков; сверху точилась промозглая мелкая сырость.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӑлтӑрсемпе ҫуталса выртакан ҫеҫенхир, шыв хӗрринчен килекен уҫӑ сывлӑш, лаша ури такӑртатни, кӗпе ӑшнех кӗрсе ҫӳҫентерекен уҫӑ ҫил, — ҫаксем пурте хӑнӑхнӑ тата чӗрене килӗшӳллӗ япаласем пулнипе Артамашов часах савӑнса кайрӗ, вара, лашине уттипе ярса, хуллен кӑна юрлама пуҫларӗ: «Ҫырмиех те тӑрӑх, тарӑн ҫырма тӑрӑх…»

Степь под звездным небом, прохлада, идущая от реки, дробный стук копыт, свежий ветер, лезущий под рубашку, — все это было так привычно и мило сердцу, что Артамашов сразу повеселел и, пуская коня на шаг, негромко запел: «По яру, да по глубокому…»

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тинӗс ҫинче ҫаплах взрывсем кӗмсӗртетеҫҫӗ, урамра пӑшӑрхантаракан, чуна ҫӳҫентерекен тӗтӗмпе ӗнӗк шӑрши йӑсӑрланать.

С моря продолжали доноситься гулкие раскаты взрывов, запах гари — тревожный, наводящий жуть — стелился вместе с дымом вдоль улицы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Юрпа витӗнмен чуллӑ сӑрчӗ ҫеҫ — ҫӳлтен кӗрлесе анакан шывӑн сакки — чуна ҫӳҫентерекен сӑнар кӗртет.

Только не прикрытые снегом темные утесы — ложе низвергавшихся водопадов — придавали ей суровый вид.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйне вӑхӑтра лӑплантарман пулсан хӑйпе мӗн пулса иртме пултарасси ҫинчен шутланипех Давыдов чӗтресе илчӗ, ун ҫурӑмӗ тӑрӑх темле ҫӳҫентерекен япала чупса иртнӗн туйӑнчӗ.

Только при одной мысли о том, что могло с ним произойти, если бы он вовремя не взял себя в руки, Давыдов зябко передернул плечами, на секунду почувствовал, как по спине прополз знобящий холодок…

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Никам та хай мӗнле туйнине чухласа илеймест, никам та ун ҫинчен сӑмахпа каласа пама пултараймасть, анчах пурте хӑйсене темле хӑнӑхман япала, чуна ҫӳҫентерекен япала пуснине туяҫҫӗ.

Никто не сознает своего ощущения, никто не может выразить его словами, но все тягостно чувствуют нечто непривычное, тревожное.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Ун вырӑнне вӗсем пире, чуна ҫӳҫентерекен хӑрушӑ тӗрӗслӗхе айванла суялӑхпа ӗненмелле мар хутӑштарса ярса, тем ҫинчен те каласа паратчӗҫ, Кашни калавех чӗнтӗр пек туйӑнатчӗ, ҫав чӗнтӗрӗн хура ҫипписем ытларах, вӗсем — тӗрӗслӗх, йӑлтӑр ҫутӑ ҫипсем те тӗл пулатчӗҫ, вӗсем — суялӑх.

Они платили нам за эти угощения рассказами, в которых ужасная, душу потрясающая правда фантастически перепутывалась с самой наивной ложью, Каждый рассказ являлся пред нами кружевом, в котором преобладали черные нити — это была правда, и встречались нити ярких цветов — ложь.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Каллех ҫӳҫентерекен туйӑм, пӗркун, тӗнче хӑй ҫутине лапах сӳнтерсен, эпир утрав ҫинче туйнӑ пекки, пӗтӗм ӑшчике ярса илчӗ.

Меня всю передернуло, как я представила себе тогда на островке, когда мир вокруг нас погасил все свои огни.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Малицӑсем ытларах та ытларах нӳрленеҫҫӗ, ҫав нӳрӗ пӑрланса ларасси ҫинчен шутласанах вара темӗнле ӳт-тире ҫӳҫентерекен сивӗ шӑмма та кайса тивет.

Всё больше сыреют малицы, и уже какой-то нервный холод заранее пробирает до костей, как подумаешь, что эта сырость может замёрзнуть.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Керӗслетсе ҫурӑлакан петардӑсен аслатийӗ, «урра» кӑшкӑрни, ассистентсем команда парса тӑни, ҫаксем пурте, пӗр харӑс илтӗнсе, чуна ҫӳҫентерекен шав пулса каяҫҫӗ.

Гром взрывающихся петард, крики «ура», команды ассистентов сливались в тревожный оглушающий гам.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан икӗ ҫыруне те икӗ ҫунакан чӗре кӗлетки ӳкернӗ тата ҫепӗҫ сӑмахсем ҫырнӑ тульски пичет пусса, ҫутӑлас умӗн ҫеҫ вырӑн ҫине выртса тӗлӗрсе кайнӑ; анчах кунта та ӑна ҫӳҫентерекен шухӑшсем канӑҫ паман, вӗсем ӑна минутсерен тенӗ пекех ыйӑхран вӑрата-вӑрата аптӑратнӑ.

Запечатав оба письма тульской печаткою, на которой изображены были два пылающие сердца с приличной надписью, она бросилась на постель перед самым рассветом и задремала; но и тут ужасные мечтания поминутно ее пробуждали.

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Иван Кузюков салтакӑн вут-ҫулӑм хирӗнче чуна ҫӳҫентерекен самантсем тата та пулнӑ.

Помоги переводом

Салтак шинелӗ ҫӑлса хӑварнӑ // Роза ВЛАСОВА. «Хыпар», 2016, пуш, 18; 35-36№

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней