Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫыран сăмах пирĕн базăра пур.
ҫыран (тĕпĕ: ҫыран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сулахай ҫыранпа сылтӑм ҫыран хушшинче, пӑра ватса тунӑ фарватер тӑрӑх, пӗчӗк пӑрахут ҫӳрет.

Между левым и правым берегом ходил пароходик по пробитому среди льдов фарватеру.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Юханшыв ҫийӗн инҫете пӑхсан, чи малтанах хура тӑрӑх куратӑн — ку вӑл леш е чи вӑрман, халлӗхе куҫ урӑх нимӗн те палӑртаймасть-ха, унтан пӗлӗт хӗрри ҫуталать, ҫутӑ тӑрӑхӗ сарӑлнӑҫемӗн сарӑлса пырать, халь акӑ юханшыв та, — ун тӑрӑх инҫете пӑхсан, — хура мар, сӑрӑрах тӗслӗн курӑнать; аякра-аякра пӗчӗк хура пӑнчӑсем шӑваҫҫӗ — кусем шаландӑсемпе пӗчӗк кимӗсем, хура вӑрӑм тӑрӑхсем — сулӑсем; хӑш-пӗр чухне кӗсменсем чӗриклетни, ҫынсем кӑшт сӑмахлани илтӗнет — питӗ шӑп чухне сасӑ шыв ҫийӗн аякка каять; майӗпен-майӗпен шыв ҫийӗ кӑтраланни те курӑнакан пулать, ҫакӑн тӑрӑх ку тӗлте шыв юххи вӑйлине, вӑл тунката ҫине ҫапӑннине пӗлетӗн, — шыв ҫийӗ ҫавӑнпа кӑтраланать; унтан юханшыв ҫийӗн тӗтре йӑсӑрланма тытӑнать; хӗвелтухӑҫӗнче пӗлӗт хӗрелет, юханшыва та хӗрлӗ тӗс ҫапать, леш ҫыранра мӗн пурри те йӑлтах курӑнать ӗнтӗ — авӑ, вӑрман хӗрринче пӗчӗк йывӑҫ ҫурт ларать, йывӑҫ складне хураллакан пурӑнать пулас унта, ҫуртне алапаш тукаланӑ, пӗренесем хушшинчи шӑтӑксенчен кушак та кӗме пултарать; кӗҫех лӑпкӑ ҫил тухать, вӑл пит-куҫа уҫӑлтарса вӗрет, вӑрман шӑршипе чечек шӑрши илсе килет, хӑш-пӗр чух япӑх шӑршӑ та килкелет, мӗншӗн тесен ҫыран хӗрринче ҫӗрӗк пулӑ купи выртать, унтан усал шӑршӑ сарӑлать; кӗҫех ҫутӑ кун пуҫланать, тавралӑх йӑлтӑр кулӑпа ҫиҫет тейӗн — хӗвел тухрӗ, кайӑксем юрласа ячӗҫ.

Первое, что видишь, если смотреть вдаль над рекой, — это темная полоса: лес на другой стороне реки, а больше сначала ничего не разберешь; потом светлеет край неба, а там светлая полоска расплывается все шире и шире, и река, если смотреть вдаль, уже не черная, а серая; видишь, как далеко-далеко плывут по ней небольшие черные пятна — это шаланды и всякие другие суда, и длинные черные полосы — это плоты; иногда слышится скрип весел в уключинах или неясный говор, — когда так тихо, звук доносится издалека; мало-помалу становится видна и рябь на воде, и по этой ряби узнаешь, что тут быстрое течение разбивается о корягу, оттого в этом месте и рябит; потом видишь, как клубится туман над водой, краснеет небо на востоке, краснеет река, и можно уже разглядеть далеко-далеко, на том берегу, бревенчатый домик на опушке леса, — должно быть, сторожка при лесном складе, а сколочен домик кое-как, щели такие, что кошка пролезет; потом поднимается мягкий ветерок и веет тебе в лицо прохладой и свежестью и запахом леса и цветов, а иногда и кое-чем похуже, потому что на берегу валяется дохлая рыба, и от нее здорово несет тухлятиной; а вот и светлый день, и всё вокруг словно смеется на солнце, и певчие птицы заливаются вовсю!

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ кирек хӑш тӗлте те ҫырана тухма пулать пуль тенӗччӗ, анчах ҫук-мӗн, ку тӗлте ҫыран питӗ чӑнкӑ.

Я думал, что где угодно вылезу, да разве тут вылезешь — берег уж очень крутой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кӗсменпе тӗксе ҫыранран пӗр-ик утӑм уйрӑлтӑм, кимме ҫыран ҫумӗпе шутартӑм, хам пӗрмаях йывӑҫ мӗлкисем айӗпе пытанса пыратӑп.

Я взял весло, оттолкнулся шага на два и повел челнок вдоль берега, оставаясь все время в тени.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӗсем ҫыран тӑрӑхӗнчи кашни кӗтессе, этем ури пусман вырӑнсене, кашни хӑйӑр кӗрчӗсене, ҫӳллӗ ҫырансене пӗр вершукне хӑвармасӑр тӗрӗслесе ҫӳрерӗҫ, мӗншӗн тесен унта океанӑн хумӗсем крушенипе ҫӗмӗрӗлнӗ карап ванчӑкӗсене кӑларса пӑрахма пултарнӑ, анчах катастрофӑн паллисем те, ҫапӑҫу йӗррисем те ниҫта та курӑнмарӗҫ.

Они осмотрели каждый уголок и закоулок побережья, каждую пядь высокого берега, куда океанские волны могли забросить обломки крушения, но не нашли ни малейших признаков борьбы, или катастрофы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах ку бухтӑн ҫыранӗсем Кенгуру утравӗн курӑксемпе ашкӑнса ӳсекен ҫыран хӗррисем пулман.

Но берега этой бухты ничем не напоминали покрытых буйной растительностью берегов острова Кенгуру.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Яхта ҫырантан пӗр вунӑ миль аяккинче ишет; ҫак вунӑ мильрен Паганелӗн ытарма ҫук трубипе пӑхсан та Америкӑн ҫыран хӗррисене аран-аран курса илетӗн.

Яхта шла примерно в десяти милях от берега, и на таком расстоянии даже в великолепную подзорную трубу Паганеля едва можно было разглядеть это американское побережье.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пирӗн Кубра шывӗ пӗр ҫырантан тепӗр ҫыран таранах йӑлтӑртатса ҫуталса кайӗ, ҫырмари шыв тӗпне ҫитичченех курӑнса выртӗ.

Широко, от берега до берега, осветится наша Кубря, и глубоко будет видно, до самого дна.

Пулӑ тытни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 17–18 с.

Халӗ ҫак чӑнкӑ ҫыран патӗнчен канал пуҫланать, унтах, кӑшт айккинерех пӗве ҫӗкленӗ, вара шыв ҫырана хӑпарать…

Теперь от кручи берет свое начало будущий канал, там же, наискось, встанет плотина, и вода взойдет на берег…

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗренесем юхнине сыхласа тӑма вырӑн шыраса, Ҫеменпе Ахваниҫ ҫыран тӑрӑх шыва хирӗҫ утсан-утсан пӗр лаптак чул курчӗҫ, вӑл ҫырантан пӗр пилӗк метрта выртать.

Подыскивая удобное место для наблюдений за сплавом леса, Семен и Афанасий прошли по прибрежной дорожке навстречу течению и вскоре увидели метрах в пяти от берега большой камень.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Капан, шыв айӗнчи тункатана пырса ҫакланса пулас, ҫыранран инҫе мар чарӑнсан, юханшыв тыткӑнне лекнӗ кайӑк ҫыран хӗрринчи тӗме урлӑ пружина пек ялт сиксе каҫрӗ те сӑмсипе курӑк ҫине пырса тӑрӑнчӗ.

Когда же она, зацепившись за корягу, остановилась недалеко от берега, речной пленник, как пружина, взлетел вверх так высоко, что перепрыгнул прибрежный куст и ткнулся носом в траву.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чӑнкӑ чуллӑ ҫырантан сиксе тухса урама шыва путарасла тӑрмашса, хура-хӑмӑр хумсем ҫыран хӗррине пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ.

И сюда рвались буро-серые гребни, силясь с разбегу выскочить на отвесную скалу и захлестнуть улицу.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ту хушшинчен ҫӗмӗрсе тухса, канлӗн сывласа илнӗ евӗр шавласа, хумсем пур еннелле те сарӑлса каяҫҫӗ — вӗсем ҫыран шыраҫҫӗ, анчах ҫыранӗ тахҫанах ҫук.

Вырвавшись из ущелья, волна за волной с шумом устремляются во все стороны — ищут берег, а берега уже давно нет.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хыпаланчӑк хӑмӑр Терекӗн куҫса-юхса пыракан шывӗ хускалмасӑр тӑракан ҫырансенчен уйрӑмрах та уйрӑмрах курӑнать, Терек чакма пуҫланӑ, ҫыран хӗррисемпе ӑшӑх вырӑнсенче хӑшпӗр тӗлте йӗпе хӑйӑр хӑмӑррӑн курӑнкаласа выртать.

Коричневый быстрый Терек отчетливой отделялся от неподвижных берегов всею своею подвигающеюся массой, он начинал сбывать, и кое-где мокрый песок бурел на берегах и на отмелях.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ӗлӗк-авал ҫак станицӑсем чылайӑшӗсем ҫыран хӗрринчех пулнӑ; анчах Терек, ҫулсерен тусенчен ҫурҫӗрелле пӑрӑнса пырса, ҫырана ҫисе кӗнӗ.

В старину большая часть этих станиц были на самом берегу; но Терек, каждый год отклоняясь к северу от гор, подмыл их.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫутӑлсанах чӑнкӑ ҫыран тӑррине улӑхрӗ, ҫыранӗ тӗрлӗ мӗлке пек курӑнакан шултра чулсемпе шӑртланса ҫӑл куҫ тӗлӗнче ҫакӑнса тӑнӑ пек курӑнать.

Как только рассвело, он поднялся на крутой обрыв, нависший над криницей и весь ощетинившийся огромными камнями, похожими на истуканов самых разнообразных очертаний.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лаша вара, сулипе картлаттарса, сӗвек ҫыран ҫине тухса тӑчӗ.

И конь, ёкая селезенкой, выскочил на пологий берег.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Калӑн, такам ҫав хӑйӑр тӑрӑх утса пынӑ та, ҫыран хӗрне ҫитсен, хӑйӗн чаплӑ тумне хум кӑкӑрӗ ҫине ывӑтса, шыва чӑмнӑ.

Как будто некто пришел на острие косы и погрузился в волны, бросив свои богатые одежды на грудь им.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Питӗ вӑрахчен асапланмалла пулчӗ — ҫичӗ сехет хушши, унтан сасартӑках ҫил ҫаврӑнчӗ те ҫыран еннелле вашлатса вӗрме тытӑнчӗ, пире вӑл ҫӗр еннелле вӗҫтере пачӗ.

— Это тянулось долго — часов семь, потом ветер сразу переменился, густо хлынул к берегу, и нас понесло к земле.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ешӗл-симӗс хумсем пирӗн пӗчӗк кимме, ачасем пӳскепе вылянӑ пек, унталла та кунталла ывӑтать, вӗсем кимӗ хӗрринчен пирӗн ҫинех каҫаҫҫӗ, пуҫ тӳпинчен ҫӳлелле сикеҫҫӗ, шавлаҫҫӗ, лӑскаҫҫӗ, эпир таҫта амака анса каятпӑр е таҫта шурӑ кӑпӑк тӑррине ҫӗкленетпӗр, ҫыран хамӑртан аякка-аякка тӑрса юлать, вӑл та, пирӗн кимӗ пекех, ташлать пек.

— Бросают зеленые волны нашу маленькую лодку, как дети мяч, заглядывают к нам через борта, поднимаются над головами, ревут, трясут, мы падаем в глубокие ямы, поднимаемся на белые хребты — а берег убегает от нас всё дальше и тоже пляшет, как наша барка.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней