Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫухатни сăмах пирĕн базăра пур.
ҫухатни (тĕпĕ: ҫухатни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Исидорӑна ҫухатни те ҫитет.

Достаточно того, что я потерял Исидору.

ХLVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Турӑ лаша ҫинчи юланучӗ вара хыттӑнах хумханнӑ; вӑл пӗтӗмпех хуйӑха ӳксе, шанчӑка ҫухатни сисӗннӗ.

Всадник же на гнедом коне проявлял большое волнение — отчаяние и безнадежность чувствовались в его поведении.

XV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах фашистсем миҫе ҫын ҫухатни паллӑ пулмарӗ.

Осталось неизвестным, какие потери в людях понесли фашисты.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вилнӗ ҫынна ҫухатни ырра пӗлтерет-ха — аттене курах кайрӑм — йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑрах — арҫынна курни тӗлекре питӗ аван вӑл, ҫитменнине тата, атте-ҫке; тӗлӗкре кӑна куратӑп пулсан та, тӑван-ҫке, савӑнтарать мана ҫапла тунсӑхланӑ чух, вӑхӑтран вӑхӑта килкелесе — ҫавӑ та пулин лайӑх теместӗп-и?

А потерять покойника — опять к добру — и тут я увидела своего покойного отца — мужчина во сне да еще родной отец — тоже к добру, да; оно ведь чем хорошо во сне родных-то видеть — наяву я по ним скучаю, а привидятся — поговорю с ними, погляжу на них, мне и радость…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Уҫҫине ҫухатни нумай пулать-и?

— И давно вы ключ потеряли?

10. 3асада // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл тавҫӑрса илчӗ: ача ӑнланмалла мар пӑшӑрханса ӳкни тата сасартӑках тӑнне ҫухатни вӑл хӑй мӗн-мӗн туйса ирттернисене ӑс-тӑнӗнче шӑнӑҫтарма пултарайманнинчен килет; вара вӑл ҫав туйӑм-сисӗмсене сывалакан ача чӗри патне майӗпен е урӑхла — сыпӑкӑн-сыпӑкӑн пайласа — ҫитерме шут тытрӗ.

Он понял, что странная тревога мальчика и внезапный обморок объяснялись обилием впечатлений, с которыми не могло справиться сознание, и решился допускать к выздоравливавшему мальчику эти впечатления постепенно, так сказать, расчлененными на составные части.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Старик ӑна хирӗҫ: — Лантенака ҫухатни — чуна ҫухатнипе пӗрех пулать. Лантенак вилсен — Вандея та вилет, — терӗ.

— Лантенак захвачен — захвачена душа, — продолжал старик. — Лантенак убит — убита Вандея.

III. Хресченсен ушкӑнӗнче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ку вӑхӑта ҫухатни ҫеҫ пулать, эпӗ кунта пӗве тӑрӑх уҫӑлса ҫӳреме килменччӗ, — тет.

— Ведь это только потерянное время, а я совсем не для того забрался в такие дебри, чтобы совершать увеселительную прогулку по этому пруду!

XXXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Анчах вӑл хӑвӑрт йӗркене кӗчӗ, хӑйӗн ҫул ҫинчи асапӗсене ҫырса кӑтартма тытӑнсан тата хӑйӗн хӗр-тантӑшӗсене епле ҫухатни ҫинчен каласа кӑтартма тытӑнсан, — халӑхпа калама ҫук тӑвӑрланнӑ пӳлӗмри арҫынсем команда панӑ пекех табак туртса ячӗҫ, хӗрарӑмсем, ҫепӗҫ кӑмӑллӑ пулнӑ май, сӑмсисене нӑшӑклаттарса туртма тытӑнчӗҫ.

Впрочем, она быстро справилась, а когда дошла до описания мытарств в пути и рассказывала о том, как потеряла своих подружек, — в донельзя переполненной комнатке мужчины, как по команде, закурили, а женщины, как народ более откровенный, взволнованно зашмыгали носами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пӗр сӑлтавсӑрах тенӗ пек Воропаев вӗсем патне килнӗ чух, пӗр ирхине ҫывӑрса тӑрсан, сасартӑк хӑйӗн сулахай урине ҫухатни ҫинчен тата ӑна кам та пулин вӑрламан-ши тесе хӑраса ӳкни ҫинчен каласа пама тытӑнчӗ.

Ни с того ни с сего Воропаев вдруг начал рассказывать, как, едучи к ним, он, встав поутру, не обнаружил своей левой ноги и испугался, не украли ли.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кӗтсе илес шанчӑка ҫухатни те пулнӑ, анчах вӑл килчӗ.

Было так, что и надежду потеряла дождаться, а оно пришло.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Ку вӑл этемлӗх сӑн-сӑпатне ҫухатни пулать!

— Это бесчеловечно!..

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унтан вӑл тирпӗйлӗхпе тирпейсӗрлӗхе ҫухатни ҫинчен, йӗркесӗрлӗхпе ҫыннӑн хӑйне хӑй хаклас туйӑмӗ ҫинчен хушса хучӗ.

Потом прибавил еще несколько общих замечаний о нравственности и безнравственности, о приличии и чувстве достоинства!

XVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Энӗшкасси ялӗн ӗлӗк-авал ҫӗр нумай пулни тата вӑл ҫӗре мӗнле ҫухатни ҫинчен те ял хушшинче тӗрлӗ халап ҫӳрет.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Шухӑш йӗрне ҫухатни ӗҫе чӑрмантарать.

Потеря нити тормозила работу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алла ҫухатни, операцисен тамӑкӗсене тӳссе ирттерни — кусем пит хӑрушах мар-ха.

Потерять руки, перенести все кошмары операций — еще не самое страшное.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Ҫынсем совеҫе ҫухатни кӳрентерет…

— А обидно, что люди совесть всякую потеряли…

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мускавра та ҫынсем вилеҫҫӗ, — терӗ Алексей Макарович, ун сассинче тусӗн айванлӑхӗнчен кӑштах кулни мар, шанчӑка темӗнле пачах та ҫухатни илтӗнчӗ.

— В Москве люди тоже умирают, — сказал Алексей Макарович, и в голосе его звучала не легкая насмешка над наивностью друга, а какая-то мрачная отрешенность.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ача ҫухатни епле йывӑр иккенне эп хӑм та пӗлетӗп.

Я понимаю, что значит потерять ребенка.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пек икӗ каҫ ирттернӗ хыҫҫӑн ял хушшинче: партизансем вӑрманта выҫӑпа аптрани ҫинчен, хӑйсен хисеплӗ ӗҫӗсене манни ҫинчен, тӑшмана ҫӗнтерес шанчӑка ҫухатни ҫинчен тата гитлеровецсенчен кая мар ҫаратма пуҫлани ҫинчен калаҫма тапратрӗҫ…

После двух таких ночей по деревням заговорили о том, что партизаны оголодали в лесах, забыли о своих высоких целях, потеряли веру в победу над врагом и начинают не хуже гитлеровцев заниматься грабежами…

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней