Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

эхер сăмах пирĕн базăра пур.
эхер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Э, ҫук, эхер те хам ватӑличчен пурӑнас пулсан, ҫав йӑх-яха вуласа лармастӑпах!

Ну уж ежели мне доведется до старости дожить, я эту хреновину не буду читать!

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эхер те эсӗ ун пек шухӑшлӑ пулсан, кайрӑмӑр, хайхи-майхи.

— Стал быть, пойдем, ежели ты такого духу.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Тӑвансем, — тенӗ, сарлака хул пуҫҫиллӗ ҫамрӑк апшеронец, — эхер те…

— Братцы, — вдруг произнес плечистый парень из апшеронцев, — а что, ежели…

«Асап тӳсме ирӗк парсамӑр...» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Рубцов-Емницкий сӗтел хушшинче ҫырнӑ вӑхӑтра Сергей ҫапла шухӑшласа ларчӗ: «Эхер апла пулсан, крайран кантур унта куҫнӑ пулсан, чӑн та Пятигорска каймалла, тӑват-пилӗк кунта пӗтӗм ӗҫе туса таврӑнас…»

Пока Рубцов-Емницкий писал, усевшись за стол, Сергей смотрел в окно и размышлял: «Если это так и там находится краевая контора, то в самом деле нужно ехать в Пятигорск и все решить в какие-нибудь три — пять дней…»

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эхер малашне те кун пек пулса пырсан, эпӗ сана — илтетӗн-и эсӗ?

Если это будет повторяться, то я тебя, — слышишь ты?

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халӗ эпӗ ҫапла шухӑшлатӑп: эхер те эпӗ кама та пулин пырса ҫыртас пулсан, вӑл ҫавӑнтах урса каять пулӗ, тетӗп.

Мне зараз думается: ежли человека мне укусить — он бешеный сделается.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те юрать пулсан, Григорий ҫакӑнтах йӗнер ҫинчен сиксе аннӑ пулӗччӗ те, хывӑнмасӑр-мӗнсӗрех, ӗнтӗркевлӗн пӑшӑлтатакан шыв юхӑмне кӗрсе выртнӑ пулӗччӗ, — эх, пӗтӗм пилӗк-ҫурӑма, тарпа йӗпеннӗ кӑкӑра сивӗпе сулхӑн кӑшӑлпа кӑшӑлласа лартчӑрччӗ.

Если б можно было, Григорий соскочил бы с седла, лег, не раздеваясь, под дремотный перешепот струй так, чтобы холодом и ознобом охватило спину и мокрую от пота грудь.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Акӑ мӗн, — терӗ Григорий, пуҫне ҫӑл пури ҫинчен ҫӗклесе, — эхер те эсӗ мана пӗрре ҫапсан — пурпӗр вӗлеретӗп сана!

— Вот что, — Григорий оторвал от сруба голову, — ежели когда ты вдаришь меня — все одно убью!

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те тӗлӗкӗ интереслӗ мар е хӑрушла пулсан, пан яланах ҫилленет.

Если сон был неинтересный или страшный, пан сердился:

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те пӗрре аяккунтан туртса ҫапнӑ пулсан, — пурӑнас ҫукчӗ эсӗ тӗнчере!

Ежели б вдарить с потягом по боку, — не жил бы ты на свете!

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрхентӗм эпӗ сана, эхер те чупса пынӑ чух ҫапнӑ пулсан — ик ҫӗрелле татса ывӑтса янӑ пулӑттӑм!

Я пожалел тебя, а ежели б вдарил на бегу — надвое пересек бы!

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тахҫантанпах ҫапла пулса пынӑ: Эхер те Миллерово ҫулӗ тӑрӑх казак пӗчченех, юлташсемсӗрех, кайма тухнӑ пулсан, хирӗҫ килекен украинецсене (вӗсен слободисем Нижне-Яблоновски хутортан пуҫланса Миллеровӑна ҫитиех 75 ҫухрӑма тӑсӑлнӑ) ҫул памасанах украинецсем ӑна тытса хӗнесе янӑ.

С давних пор велось так: если по дороге на Миллерово ехал казак один, без товарищей, то стоило ему при встрече с украинцами (слободы их начинались от хутора Нижне-Яблоновского и тянулись вплоть до Миллерова на семьдесят пять верст) не уступить дороги, украинцы избивали его.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те шел пулсассӑн, акӑ!..

— А коли жалко, так!..

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те мехер салтак арӑмӗ патне — Аксинья патне — Григорий ҫынсенчен пытарма тӑрӑшнӑ пек туса ҫӳрес пулсан, Аксинья Григорипе вӑрттӑнтарах, ыттисене те хӑйӗнчен тӗртсе ямасӑр, пурӑнас пулсан, — кунта нимӗн ытлашши куҫа ҫисе тӑраканни пулман пулӗччӗ.

Если б Григорий ходил к жалмерке Аксинье, делая вид, что скрывается от людей, если б жалмерка Аксинья жила с Григорием, блюдя это в относительной тайне, и в то же время не чуралась бы других, то в этом не было бы ничего необычного, хлещущего по глазам.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер ман патӑма килетӗр пулсан, чӳречерен шаккӑр, вара эпӗ тӑрӑп.

— Если придете за мной — постучите мне в окошко, и я встану.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ак, шыв ӗҫес килми пултӑр, эхер те ватӑ Переперчиха тимӗрҫӗ ҫакӑнса вилнине хӑй куҫӗпе курман пулсан!»

— Вот чтобы мне воды не захотелось пить, если старая Переперчиха не видела собственными глазами, как повесился кузнец!

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эхер те ҫак самантрах козак ҫӗлӗкне илсе килсе памасан, сысналла сӑн-питӗрсене тепӗр майлӑ ҫавӑрса хуратӑп!

Если не отдадите сей же час моей козацкой шапки, когда не переворочу свиных рыл ваших на затылок!

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эхер те вӑл, леш хайхи, унта лараканни, хӑй ҫине хӗрес хума килӗшет пулсан, вара вӑл шуйттан мар иккенӗ тӳрех паллӑ».

— Если оно, то есть то самое, которое сидит там, согласится положить на себя крестное знамение, то это верный знак, что не черт.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мӗн каламалли, — эхер те мана турӑпа таса хӗр Мария юратман пулсан! тен, эсир те мана ӗненмен пулӑттӑр: пӗррехинче темле асамҫӑ ҫинчен сӑмах хускатса пӑхрӑм — мӗн тейӗр? тупӑнчӗ каскӑн пуҫ, асамҫӑ пуррине ӗненмест!

Да чего, — вот не люби бог меня и пречистая дева! вы, может, даже не поверите: раз как-то заикнулся про ведьм — что ж? нашелся сорвиголова, ведьмам не верит!

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак вырӑнтах аҫа ҫаптӑр мана, эхер те вӑл ман куҫ умӗнче сан пуҫӑнтан та пысӑкрах куркана пӗрре куҫ хӗсмесӗр ӳпӗнтерсе кӑтартман пулсан».

Вот бог убей меня на этом месте, если не высуслил при мне кухоль мало не с твою голову, и хоть бы раз поморщился.

XII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней