Корпус чувашского языка

Эпӗр тӑшман ҫарӗнчен инҫе те мар ӗнтӗ — пӗрре пикенсе утмалӑх кӑна пирӗн хушшӑмӑр.

И вот они уже совсем близко от врага — один бросок,

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ыран ирех эпӗр кунтан тухса каятпӑр.

Завтра мы с утра снимаемся отсюда.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тӑхта-ха, ма эпӗр ура ҫинче тӑратпӑр? —

— Погоди, что же мы стоим на ногах? —

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эпӗр уйрӑм халӑх.

— Живут. Но мы другой народ — чуваши.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эпӗр хырӑм выҫҫи пирки калаҫнине илтсенех аҫа ҫапасшӗ фельдфебель пире хирӗҫ пырне хыртарса кӑшкӑрма пикенетчӗ: «Камсем эсӗр сире умра юличчен ҫитерме?

Стоило кому-то заикнуться о еде, фельдфебель начинал дико орать: — Кто вы такие, чтобы вас кормить досыта?

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пире илсен, ытти салтаксене, пӗрмаях выҫӑ эпӗр.

Солдаты всегда были голодны:

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑҫталла каятпӑр-ши эпӗр?

Куда же им теперь идти?

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Швецов «вӑрттӑнлӑхне» эпӗр тепӗр ҫул ҫеҫ, вӑл Европӑри Кульм ятлӑ хула патӗнчи хаяр ҫапӑҫура пуҫне хурсан пӗлтӗмӗр.

Секрет Швецова стал известен спустя год, когда он погиб под городом Кульмом в одном из жесточайших боев.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эпӗр темле пӑхсан та укҫа курмастӑмӑр.

Но мы, как ни старались, не увидели у него ни копейки.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Швецова илес пулсан, — халь эпӗр калакан ҫыннӑн хушамачӗ ҫаплаччӗ, — пурнӑҫ тути-масине пӗлмелли ҫынччӗ ӗнтӗ вӑл, темиҫе хут та ҫапӑҫура пулса курнӑ вӑл, аманнӑ, вилме те пултарнӑ унта, анчах те турӑ ҫырнине курса пӗтереймен вара, кӑҫаллӑха сывӑ юлнӑччӗ-ха.

Человек он бывалый, немало повидал и хорошего, и плохого, не раз дрался в боях, был ранен, мог погибнуть, однако, видать, в те времена еще не исполнил всего, отпущенного ему богом, и пока оставался жив.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗр вӑрлама кайма эпӗр кӳршӗ ачипе ун юлташне чӗнтӗмӗр.

Ну, украсть так украсть. Уговорили мы соседского парня и его дружка,

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑтана эпӗр аяккарахри ялсене, хамӑра сахал пӗлекеннисем е вуҫех те пӗлменнисем патне яраттӑмӑр.

В самые дальние села засылали сватов, где нас никто не знал, —

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗл пулнӑ ҫынран эпӗр йӑлт пӗлме тӑрӑшатпӑр: хӑш ялсем вӑл, кам таврашӗ, пирӗн тӑвансене мӗнле картать, ячӗ-шывӗ епле, хӑҫан ҫуралнӑ вӑл, ачи миҫе т. ыт. те.

повстречали человека — все-все хотим об нем узнать. Откуда он, какого роду-племени, к родным нашим как относится, звать-величать его как, когда родился, есть ли дети…

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кун пек ҫӗре эпӗр час-часах ҫӳрейместпӗр.

Мы сюда нечасто заглядываем.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапах питех хӑрама та кирлӗ мар, мӗншӗн тесен эпӗр — ҫӗнтерӳҫӗсем.

Но и бояться их чересчур не следует: как-никак мы — победители!

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эпӗр хӑнӑхнӑ та ҫын ури айӗнче таптанма, ҫавӑнпа мӑштах ҫӳренӗ.

А чуваши привыкли быть под ногами, помалкивать там, где надо бы кричать во весь голос.

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Салтакра ҫирӗм ҫул хушши пӗр кӑлтӑксӑр ирттернӗ тесе Григорьев Василие, халь эпӗр ун пирки ҫеҫ ҫыратпӑр, — 1832 ҫул ҫветтуй Анна ячӗпе кӑларнӑ 328706 номерлӗ медаль-ши вӑл е орден-ши панӑ.

Итак, Василий Григорьев прослужил ровно двадцать пять лет, как говорится, без сучка и задоринки, за что и получил в 1832 году орден (или медаль?) Святой Анны за номером 328706.

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ачасене выҫӑ вӗлерсе пӗтерес мар тесе вӑрлӑх тырра эпӗр кӗрпе турӑмӑр.

Мы свое-то зерно на крупу перемололи, чтоб дети с голоду не померли.

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эпӗр, чӑх пек, сӑмса умӗнчине ҫеҫ куратпӑр…

Мы люди маленькие, что куры, видим только у себя под носом…

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кашни вилекенпе вилме ҫук, пирӗн тата ултӑ ача, эпӗр астумасан вӗсене пурнӑҫ ҫулӗ ҫине кам кӑларӗ тетчӗ.

Уговаривала, мол, с каждым умершим в гроб не ляжешь, у нас вон еще шестеро, за ними кроме нас глядеть некому.

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.