Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыткӑнать (тĕпĕ: ыткӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуйӑс малалла ыткӑнать.

И поезд помчался дальше.

293 номерлӗ пӑравус кочегарӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пӗр ҫын тӳрех Ленин патнелле ыткӑнать.

Человек кинулся к Ленину.

Ӗмӗрлӗхех киле // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич хӑвӑрттӑн ун патне ыткӑнать.

Владимир Ильич стремительно к нему шагнул.

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Турӑшне, мӗнпур вӑйран сулса ярса, салтаксем еннелле ывӑтать, хӑй пульӑсене хирӗҫ ыткӑнать:

Замахнулся иконой, швырнул в солдата, кинулся пулям навстречу:

Чунсӑрлӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич сунар йытти туяннӑ та, хайхискер, ҫамрӑкскер, Женька ятлӑскер, хаваслӑн вӗре-вӗре Проминский еннелле ыткӑнать, сунара илсе кайма килчӗ, тет пулмалла вӑл ӑна.

Владимир Ильич завёл охотничью собаку, совсем ещё молоденькую и резвую, назвал Женькой. Женька с весёлым лаем кинулась навстречу Проминскому, думает, пришёл звать на охоту.

Мӗн пулнӑ май уявӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Шпик ҫакна асӑрхаса илеймест, малалла ыткӑнать.

Шпик не рассчитал, проскочил дальше по улице.

«Минога» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Халӑх управляющи флигелӗ патнелле ыткӑнать.

Толпу понесло к флигелю управляющего.

Семянников заводӗнчи пӑлхав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тӳрех витӗртухан картишнелле ыткӑнать.

И со всех ног — к проходному двору.

Нева заставин леш енче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Студентсен ушкӑнӗ тӳрех коридор тӑрӑх ыткӑнать, картлашкапа иккӗмӗш хута улӑхса, актовӑй зал патне ҫитсе чарӑнать.

Толпа буйно помчалась вдоль коридора, вверх по лестнице, в актовый зал на втором этаже.

Хусанти пуху // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Оля ун хыҫҫӑн ыткӑнать.

Оля летела за ним.

Кокушкино // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Торпеднӑй катер, манӑн йӑмӑкӑм кӑтартса панӑ ҫулпа, хӑвӑрттӑн ыткӑнать; эпир «Оракул» транспорта шыраса тупас тесе, ӑна шыва путарас тесе, сӑмсахран тухса каятпӑр.

Торпедный катер быстро шел по курсу, проложенному моей сестрой; мы уходили от мыса, чтобы разыскать транспорт «Оракул», утопить его.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Алли хӑйӗн кӑмӑлне хирӗҫлесе машинӑна урӑх хӑвӑртлӑх ҫине куҫарать, ури газ паракан педаль ҫине пусать, машина вара малалла мӗкӗрсе ыткӑнать те, пӗр вырӑнта ҫаврӑнса тӑракан сӑнчӑр чӑрканӑ кустӑрмисемпе юра сирпӗтсе, чарӑнса ларать.

Против воли рука его переключала скорость, нога жала на педаль газа, и машина, взревев, рвалась вперёд и останавливалась, судорожно разбрасывая снег цепями буксующих колёс.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Маковей ун ҫине гранатӑсемпе ыткӑнать, хӑйӗн пӗтӗм пӗвӗпе ыткӑнать — танк ҫурӑлса кӑна кайтӑр.

Маковей бросится на него с гранатами, бросится всем своим телом, лишь бы только он взорвался.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Лобзик вӗрме чарӑнать те пӑрахса панӑ татӑк патне ыткӑнать.

Лобзик бросается ловить подачку и перестает лаять.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Пилӗкӗсене гранатӑсем ҫыхса, ҫурӑлса пӗтнӗ хура аллисемпе гранатӑсем тытса, тарӑн путса кӗнӗ, анчах вилӗмсӗрлӗхпе ялкӑшса ҫунакан куҫлӑ боец улакан танк айне ыткӑнать.

Обвязавшись гранатами, с гранатами в потрескавшихся почерневших руках, с глубоко запавшими глазами, уже озаренными бессмертием, бросался боец под ревущий танк.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗри капитана ҫурӑм ҫине ҫавӑрса хурать, тепри Ясногорскаяна, ачана йӑтнӑ пек, аллисем ҫине илет те окопалла ыткӑнать.

Один взвалил капитана на спину, другой поднял Ясногорскую на руки, как ребенка, и бросился б ней в окопы.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мина ҫурӑлса кайнине, унтан аманнӑ ҫын кӑшкӑрнине илтсе, вӑл пулӑшу пама ыткӑнать.

Услышав взрыв, а затем и крик раненого, она бросилась на помощь.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Серёжа ун патнелле ыткӑнать, трубкӑна тытать те кӑшкӑрать:

Сережа мчится, хватает трубку и кричит:

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ан ҫулӑхӑр! — кӑшкӑрать вара боец, унтан, кӗрешес шутпа, Сагайда ҫине ыткӑнать, мӗншӗн тесен, лейтенант хӑй унашкал хӑтланать-тӗк, унпа шӳт тума та юрать.

Не пацайте! — кричит тогда боец и бросается на Сагайду бороться, потому что «пацание» означает, что сейчас можно пошутить и с лейтенантом.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл тӗтӗмпе юн витӗр килелле ыткӑнать.

Это он через дым и кровь рвется домой.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней