Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйхи (тĕпĕ: ыйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурнӑҫӑн пулма пултарайми тӗлӗнтермӗш туйӑмӗ ҫупӑрлать ӑна; иртнӗлӗхе, пӗлӗт кӗтӗвӗсен ыйхи евӗрскере, татӑкӑн-кӗсӗкӗн кӑларса тӑратса, ҫакна паянхипе ҫыхӑнтарса — вӑл тинӗс ҫӳревҫин хӑпартланӑвне лекрӗ; ӑна паллӑ мар материкӗн этем ури вараламан ҫыранӗ тӗтреллӗн курӑнать, вӑл ҫынна сӑнаса-кӗтсе тӑракан паллӑ марлӑх умӗнче хумханать.

Чувство фантастичности жизни охватило его; отрывками вспоминая прошлое, похожее на сон облачных стай, и связывая его с настоящим, он испытал восторг мореплавателя, прозревающего в тумане девственный берег неведомого материка, и волнение перед неизвестным, подстерегающим человека.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫӑлтӑрсен сапакине те шупкалатрӗ кӑвак ҫут, Ӗҫлӗ йӑвасен ыйхи те вӗҫрӗ кайрӗ — тӑр та ут!

В мгле рассвета побледнел ясный ореол звезд.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Стена хыҫӗнчи кровать ҫинче выртакан йӑмӑк сасӑпа ыйхи витӗр хусканчӗ.

За стеною в кровати зашевелилась потревоженная шумом сестренка.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Юлашкинчен ыйхи ӑна хӗрхенчӗ.

Сон пожалел его наконец.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Манӑн фельетонри геройӑн, хисеплӗ Капитоновӑн, каҫ выртсан, ҫавнашкалах кӑнтӑрла та, этем тени ҫывӑрман вӑхӑтра ыйхи килнӗ теме никам та пултараймасть.

Помоги переводом

Ӑслӑ-пуҫлӑ-тӑнлӑ ҫын… // Н. Маяк. «Капкӑн», 1933, 1№, 13 с.

Тепӗр чухне вӑл хӑйне ҫывӑрнӑн туять, ыйхи витӗр, ӗнтӗркевне сирсе ывӑтса, ку вырӑнсене палласа илет, анчах вӑйсӑр ӗненӳ ҫавӑнтах сӗвӗрӗлет, шанӑҫ сӳннӗрен чӗри чӑмаккаланса ларать, тӑнлавне васкавлӑ юн таппин шавӗпе тултарать.

Иногда казалось ему, что он спит и сквозь сон, стряхивая оцепенение, узнает места, но тут же гасла слабая вера, и отчаяние зажимало сердце в кулак, наполняя виски шумом торопливого пульса.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Утӑ уйӑхӗн вӗҫӗ; ҫурҫӗрӗн чирлӗ пек шупка, ыйхи вӗҫнӗ каҫӗсем ҫак вӑхӑтра хӑвӑрт тӗттӗмленеҫҫӗ, ҫӗрпе вӑрмана вун иккӗрен пуҫласа иккӗччен сӗм-тӗттӗмлӗхе путараҫҫӗ.

Был конец июля, время, когда бледные, как неспавший больной, ночи севера делаются темнее, погружая леса и землю — от двенадцати до двух — в полную темноту.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Унтан Тарт хӑйӗн салхулӑхне ӗнер качакана персе лектерейменнине е, чи япӑххи, япӑх ҫывӑрнипе ӑнлантарчӗ, анчах халӗ вӑл качака кӗтӗвӗ еннелле те пӗрре те пемӗччӗ, ыйхи — вӑтаммисен шутӗнче.

Затем Тарт попробовал объяснить грусть вчерашним промахом по козе или, в худшем случае, плохим сном, но и по стаду коз не сделал бы он сейчас ни одного выстрела, и сон был из средних.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Анчах мана вилӗм ыйхи кӑна ҫывӑрма хистейӗччӗ.

Но только сон смерти мог бы заставить меня забыться.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Ыйхи ҫакна кӑна кӗтрӗ: Пинкертон ҫывӑрать.

Этого только и ожидал сон: Пинкертон спал.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Кунсӑр пуҫне кунти шӑрӑх, типӗ ҫанталӑк вӗсен сывлӑхӗшӗн ҫав тери си-енлӗ: начарлансах пычӗҫ, шыв питӗ нумай ӗҫеҫҫӗ, ыйхи вуҫех ҫӗтрӗ; халхав-хумхану вӗҫӗмсӗр канӑҫсӑрлантарать.

Кроме того, зной плохо действовал на состояние их здоровья: они худели, пили много воды и почти не могли спать; тревога и забота не давали им покоя.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Унӑн хусканӑвӗ хула ҫыннисен ӑшне вӑркатать, вӗсене саланкӑрлатать; вӗсен ыйхи канӑҫсӑрланать; вӗсен шухӑшӗсем тӗлӗнмеллерех; вӗсен ӗмӗчӗсем тӗтреллӗ те ытарайми, — анахорет курӑнӑвӗ е яшлӑх ӗмӗтленӗвӗ пек.

Его власть делает жителей города тревожными и рассеянными; их сны беспокойны; их мысли странны; их желания туманны и обаятельны, как видения анахорета или мечты юности.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Сарӑ чул, сенкер мӗлке, кивӗ стенасен капӑр ҫурӑкӗсем; тӗмеске пек таҫти картишӗнче чӗлӗмне паклаттарса мӑкӑрлантаракан ҫара уран, никрес этем пысӑк кимӗ юсать; инҫетри юрӑ тата унӑн ахрӑмӗ — ҫырмара; сӑвай ҫинчи, капмар шӑналӑкпа тата капмар сунчӑкпа витнӗ пасар; хӗҫ-пӑшал йӑлтӑртатӑвӗ, капӑр кӗпе, уҫӑмсӑр тунсӑх ҫуратакан чечексемпе йывӑҫ-курӑк шӑрши-техӗмӗ, — юратупа тӗл пулусене кӑтартакан тӗлӗкре тейӗн; гавань — мӑрье тасатуҫӑ ҫамрӑк пек вараланчӑк; парӑссен тӗркемӗ, вӗсен ыйхи тата ҫунатлӑ ир, симӗс шыв, чакӑл тусем, океан инҫӗшӗ; ҫӗрле — ҫӑлтӑрсен магнитла пушарӗ, кулакан сасӑллӑ кимӗсем — акӑ Лисс.

Желтый камень, синяя тень, живописные трещины старых стен; где-нибудь на бугрообразном дворе — огромная лодка, чинимая босоногим, трубку покуривающим нелюдимом; пение вдали и его эхо в овраге; рынок на сваях, под тентами и огромными зонтиками; блеск оружия, яркое платье, аромат цветов и зелени, рождающий глухую тоску, как во сне, — о влюбленности и свиданиях; гавань — грязная, как молодой трубочист; свитки парусов, их сон и крылатое утро, зеленая вода, скалы, даль океана; ночью — магнетический пожар звезд, лодки со смеющимися голосами — вот Лисс.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Гнор хӗрелсе кайрӗ, вӗри минтере ҫавӑрса хучӗ те — ыйхи тӗппипех ҫухалчӗ.

Гнор покраснел, перевернул горячую подушку — и сна не стало совсем.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Мӗн ыйхи халӗ!

— Какой сон!

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтӑн вӑл хӑйне таҫта шӑрӑхра, хӗвел питӗнче, чылай вӑхӑт ҫывӑрнӑн, кӑкӑрӗнчи ыратупа вӑранса кайнӑн туять, мӗншӗн тесен ыйхи чаплӑ та черчен пулчӗ, шел те — юрату тунсӑхӗпе тулнӑ курӑнусем унӑн вырӑнӗ ҫумӗнчен ирте-ирте ҫухалчӗҫ, вӑл кӑнтӑрлахи ҫунтаракан шӑплӑхра, пӗчченлӗхре вӑранса кайрӗ.

Временами ему казалось, что долго, в жару спал он где-то на солнцепеке и проснулся с болью в груди, потому что сон был прекрасен и нежен, и видения, полные любовной грусти, прошли мимо его ложа, а он проснулся в знойной тишине полдня, один.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ассоль пачах та ҫывӑрман пекех — ыйхи вӗҫрӗ.

Сна не было, как если бы Ассоль не засыпала совсем.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ыйхи ҫакна ҫеҫ кӗтнӗ тейӗн — килсе ҫитрӗ те пуҫ вӗҫӗнче тӑракан Мерипе темӗн пӑшӑлтатрӗ, унтан унӑн куллине пӑхӑнса таврана «ш-ш-ш-ш» тенӗ сасӑ салатрӗ.

Сон, действительно, как бы лишь ждал этой подачки; он пришел, пошептался с Мери, стоящей у изголовья, и, повинуясь ее улыбке, сказал вокруг: «Шшшш».

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ыйхи килменнипе аптӑранӑран анне сӑмакун ӗҫтерет ӑна тепӗр чух.

Мать иногда угощает ее самогоном, из-за бессонницы.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Унӑн кӗҫӗр ыйхи те килмест, пачах урӑхла, Альфредпа пӗрле крыльца ҫинче ирчченех ларма хатӗр вӑл.

И ей решительно не хотелось идти спать, а, наоборот, хотелось сидеть всю ночь на крылечке с Альфредом.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней